Πίκρα και μελαγχολία προκαλεί στους συμπολίτες μας η εικόνα του κλειστού δημοτικού θεάτρου στη στράντα μαρίνα, καθώς έχουν παρέλθει σχεδόν 3 χρόνια από την παράδοση του και ο Δήμος, ούτε επί της προηγούμενης δημοτικής αρχής, ούτε επί της παρούσας, κατάφερε να δημιουργήσει το οργανωτικό σχήμα που θα αναλάβει να το λειτουργήσει.
Η οργανωτική και διοικητική αδυναμία του Δήμου είναι γνωστή σε πολλά επίπεδα και δεν θα περίμενε κάποιος, στην περίπτωση του Θεάτρου, να γίνει κάποιο θαύμα.
Oμως ένα όνειρο γενεών και γενεών να αποκτήσει η Ζάκυνθος κλειστό Θέατρο, δεν μπορεί να περιμένει πότε ο Δήμος θα καταφέρει να οργανωθεί.
Για την ιστορία θα αναφέρουμε ότι το μοναδικό έργο που δεν οικοδομήθηκε μετά τους σεισμούς του 1953 ήταν το κλειστό θέατρο “Φώσκολος”, ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα, σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλερ, που υπήρχε στην πλατεία Σολωμού, το όνομα του οποίου, ατυχώς, δόθηκε στη συνέχεια, στο δημοτικό κινηματογράφο.
Το σημερινό έργο ξεκίνησε από την κρατική Νομαρχία, το 1993, μετά από εισήγηση ειδικής επιτροπής στην οποία συμμετείχαν οΣτέλιος Τζερμπίνος, ο Διονύσης Φλεμοτόμος, η Μαρία Σιδηροκαστρίτη ο κερκυραίος αρχιτέκτονας Σταμάτης Χονδρογιάννης και ο Φίλιππος Συνετός ενώ στη συνέχεια προστέθηκαν άλλα επίλεκτα μέλη της τοπικής κοινωνίας.
Η απόφαση ελήφθη από το Περιφερειακό Συμβούλιο της εποχής και ανέλαβαν να το υλοποιήσουν ο αείμνηστος Δήμαρχος Ανδρέας Λαδικός με τη βοήθεια του τότε βουλευτή Διονύση Γκούσκου.
Δυστυχώς πέρασαν από τότε 25 χρόνια για να υλοποιηθεί το έργο, με πολλές σκανδαλώδεις πράξεις και παραλείψεις, με την πλέον χαρακτηριστική, αυτή του 2009, τότε που το Δημοτικό συμβούλιο να ενέκρινε εκ των υστέρων αυθαίρετες επεκτάσεις που έκανε η εργολήπτρια εταιρεία στο υπόγειο και οι οποίες επιβάρυναν με 1 εκ.ευρώ τον προϋπολογισμό του έργου.
Το σημερινό έργο υπολείπεται τραγικά σε ποιότητα και λειτουργικότητα, σε σχέση με το προσεισμικό Θέατρο της Ζακύνθου, εξαιτίας βιαστικών μελετών και άκαιρων τροποποιήσεων σε μια περίοδο που κάποιοι ήθελαν να το χρησιμοποιήσουν ως συνεδριακό κέντρο.
Αποτέλεσμα αυτού είναι το Θέατρο να διαθέτει μια τεράστια πολυεπίπεδη σκηνή αλλά μόνο μια μικρή αίθουσα θεατών και παρισταμένων.
Παρά ταύτα πρόκειται για έναν χρήσιμο χώρο που θα πρέπει να αποκτήσει ζωή και λειτουργικότητα έστω και με τα λάθη και τις παραλείψεις των κατά καιρούς Δημάρχων.
Και για να συμβεί αυτό θα πρέπει ο Δήμος να μεταφέρει στο χώρο του νέου θεάτρου το προσωπικό του Τμήματος Πολιτισμού του Δήμου και να δημιουργήσει έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που θα το διαχειριστεί με όραμα και προοπτική να προσφέρει υψηλού επιπέδου θεατρικές και μουσικές παραστάσεις.
΄Οπως ήταν αναμενόμενο, από την πρώτη στιγμή το Θέατρο άνοιξε την όρεξη σε διάφορους μισθωτές δημοσίων κτηρίων με στόχο να το αξιοποιήσουν για την λειτουργία καφεστιατορίου στην παραλιακή λεωφόρο.
Αυτό όμως δεν είναι ο σκοπός για τον οποίο δαπανήθηκαν τόσα χρήματα και επενδύθηκαν τα όνειρα τόσων και τόσων γενεών.
Η Ζάκυνθος αναμένει από τη Δημοτική αρχή να ανοίξει το Θέατρο και να το διαχειριστεί με όραμα και σοβαρότητα.
Φ.Σ