Απολύτως φυσιολογικά χαρακτηρίζει τα φαινόμενα που σημειώνονται στην περιοχή της Λιθακιάς ο φυσικός και ερευνητής Γιάννης Κοπανάς, υποστηρίζοντας πως πρόκειται για τα ίδια φαινόμενα που εμφανίστηκαν και το 1997, μετά τον μεγάλο σεισμό που προκλήθηκε το Νοέμβριο της συγκεκριμένης χρονιάς.
Ο κ. Κοπανάς υπογράμμισε πως αξιοποιώντας την εμπειρία του παρελθόντος, μπορούμε να ερμηνεύσουμε πιο αποτελεσματικά τα σημερινά φαινόμενα και τόνισε για ακόμη μια φορά πως η απουσία ερευνητικού κέντρου για τους σεισμούς στο νησί, «στερεί» πολύτιμες πληροφορίες που θα μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην έρευνα.
«Το φαινόμενο αυτό μας είχε απασχολήσει και το 1997 και οι παλαιότεροι στη Λιθακιά πρέπει να θυμούνται. Ο σεισμός τότε είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με τον πρόσφατο και σε σχέση με το μέγεθος αλλά και τον σεισμοχώρο χώρο, αλλά και τα αποτελέσματα στο υπέδαφος της Ζακύνθου, με διάφορα συνωδά φαινόμενα που είχαν παρατηρηθεί. Υπήρξαν τότε πανομοιότυπα φαινόμενα και κάτω από σπίτια ακούγονταν υπόκωφοι θόρυβοι και το έδαφος να τραντάζεται» ανέφερε ο κ. Κοπανάς και συμπλήρωσε πως το 1997 και επειδή το φαινόμενο ήταν πρωτόγνωρο, είχαν απευθυνθεί στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο που εγκατέστησε ένα φορητό δίκτυο σεισμογράφων για να παρακολουθεί τι γίνεται στην περιοχή. «Θέλαμε να βεβαιωθούμε πλήρως πως αυτά τα φαινόμενα ήταν φαινόμενα αποκατάστασης των πετρωμάτων και εκτόνωσης της ενέργειας και όχι φαινόμενα προετοιμασίας κάποιου άλλου γεγονότος. Έτσι φαίνεται να συμβαίνει και τώρα, αξιοποιώντας την προηγούμενη εμπειρία. Η μόνη διαφορά με τον σεισμό το 1997 είναι πως ο κύριος μετασεισμός του ήταν στα 6 Ριχτέρ» υποστήριξε και συνέχισε λέγοντας:
«Από την αρχαιότητα ξέρουμε πως όπου έγιναν σεισμοί θα ξαναγίνουν και θα υπάρχει επαναληψιμότητα. Αυτή είναι μια παρατήρηση από τα αρχαία χρόνια, η οποία σήμερα γνωρίζουμε πως αποτελεί γεγονός λόγω της μετακίνησης των λιθοσφαιρικών πλακών. Άρα η επιστήμη σήμερα πρέπει να διδαχτεί από την ιστορία του παρελθόντος και την καταγραφή που έχει γίνει έστω και τα τελευταία 100 χρόνια. Αυτό είναι και ο λόγος που πρέπει να παρακολουθούμε ενόργανα τα φαινόμενα. Αυτό που γίνεται τώρα, είναι απολύτως συμβατό με αυτό που έγινε τότε. Μετά από το μεγάλο σεισμό πολλά ρήγματα που βρίσκονται στο έδαφος, απορρόφησαν ένα τμήμα της ενέργειας, Δημιουργήθηκε μια ανισορροπία στο υπέδαφος και η ενέργεια που απορροφήθηκε, εκτονώνεται. Όπου υπάρχουν ρήγματα και το γνωρίζουμε , υπάρχει αυτό το φαινόμενο. Πρόκειται για μικρούς σεισμούς που δε δημιουργούν πρόβλημα, αλλά ανησυχία και αυτό είναι λογικό. Το υπέδαφος προσπαθεί να βρει και πάλι την ισορροπία του».
Τέλος, επανέφερε για ακόμη μια φορά την ανάγκη δημιουργίας ερευνητικού κέντρου για τους σεισμούς στη Ζάκυνθο.
«Δεν με νοιάζει αν γίνομαι γραφικός, το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να παρακολουθείται στενά στον τόπο μας. Κάθε φορά που γίνεται ένας σεισμός μας δίνει χιλιάδες πληροφορίες που μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε για τον επόμενο. Όσο δεν έχουμε ένα ερευνητικό κέντρο στη Ζάκυνθο, τις πληροφορίες αυτές τις χάνουμε» κατέληξε.
Για ένα φυσιολογικό φαινόμενο έκανε λόγο και ο Πρόεδρος του ΟΑΣΠ Ευ. Λέκκας υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για ανακατατάξεις των πετρωμάτων σε βάθος περίπου 500 μέτρων.
«Υπάρχει αποσταθεροποίηση στο υπέδαφος λόγω και του μεγάλου σεισμού» ανέφερε ο κ. Λέκκας τονίζοντας πως είναι ένα φαινόμενο που πολύ συχνά παρατηρείται.
ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ