Ο κύκλος της ζωής όλων μας, έρχεται κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου για να κλείσει. Και σαν ο κύκλος κλείσει, η δύναμη του αποχαιρετισμού αφήνει ελεύθερα τα συναισθήματα των ανθρώπων να εκφρασθούν σαν κύματα του ανέμου, φορτωμένα από την αύρα που η ζωή του καθενός άφησε στο διάβα της.
Με θλίψη και συγκίνηση στέκομαι νοερά απέναντι στην ευγενή, δυναμική και αξιοπρεπή γυναίκα, σύζυγο και μητέρα που γνώρισα πριν από πολλές δεκαετίες, την Αριάδνη – Μαρία ή Νανά Βράιλα που πριν λίγες ώρες έφυγε από τη ζωή.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Κ. Καβάφης
Έφυγε, αφήνοντας πίσω της, μια υπέροχη οικογένεια με αυτοδημιούργητα παιδιά και εγγόνια της και την εικόνα μιας κυρίας με βαθιά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, αλτρουιστική, δημιουργική, έξυπνης και διορατικής, με παιδεία και γνώσεις που στάθηκε με συνέπεια παντού, όπου την καλούσε το καθήκον απέναντι στην οικογένεια, την κοινωνία και την πατρίδα.
Είχα τη χαρά να την γνωρίσω από τα φοιτητικά μου χρόνια και σχεδόν 4 δεκαετίες τώρα τιμούσε την οικογένεια μου, κι εμένα προσωπικά, με την αγάπη της, την προσοχή της και το ενδιαφέρον της.
Σύζυγος του αείμνηστου Πρέσβη Λεωνίδα Βράιλα και μητέρα του σημερινού Πρέσβη Γιάννη Βράιλα και της Μαρίνας Βράιλα, Ανώτερη διπλωμάτης της ΕΕ, συνδεθήκαμε κατά την δεκαετία του 1980, όταν οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με τους δρόμους του γιού της Γιάννη, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκτοτε χτίσαμε μια ειλικρινή και μακροχρόνια φιλία που επεκτάθηκε σε φιλία μεταξύ των οικογενειών μας.
Δεν ήταν μια συνηθισμένη κοινωνική σχέση αυτή.
Η κα Νανά, όπως την αποκαλούσαμε, προσέφερε σε αυτή τη σχέση, εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που την κατέστησαν ανεξίτηλη στο χρόνο.
Αγαπούσε τους ανθρώπους και αυτή η αγάπη της εκδηλωνόταν με πολλούς τρόπους στην καθημερινή της ζωή. Η ευγένεια των χαρατηριστικών της αντικατόπτριζε την ευγένεια της ψυχής της και η γενναιοφροσύνη της, την έκανε αγαπητή, απ’ όπου κι αν περνούσε.
Ως σύζυγος κορυφαίου διπλωμάτη εργάστηκε διακριτικά και αθόρυβα στο πλευρό του, σε πολλές ξένες χώρες για την προαγωγή του ελληνικού πολιτισμού και των συμφερόντων της χώρας μας.
Αν και κοσμογυρισμένη είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για τη Ζάκυνθο που πήγαζε από τις ρίζες της οικογένειας της μητέρας της. H Νόννα της ήταν ζακυνθινοπούλα, το γένος Νεράντζη και της είχε εμφυσήσει από μικρή την αγάπη της, για την ιδιαίτερη πατρίδα μας.
Εδώ, στο Βανάτο, με τον αείμνηστο σύζυγό της έχτισαν το σπίτι των διακοπών τους, επιλέγοντας να ζήσουν ένα μέρος από τη ζωή τους στον τόπο μας. Η σχέση της με τη Ζάκυνθο γίνεται ακόμα πιο στενή και όλοι όσοι την γνωρίζουν εντυπωσιάζονται από την ευγένεια και την καλοσύνη του χαρακτήρα της.
Δυστυχώς ο σύζυγός της, Λεωνίδας Βράιλας έφυγε νωρίς από τη ζωή και η κα Νανά, αγόγγυστα και θαρραλέα συνέχισε να στηρίζει την οικογένεια της και να δημιουργεί πολλά και ενδιαφέροντα συγγράμματα που ευχόμαστε να δούμε κάποτε να δημοσιεύονται.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής τής, ίσως να ήταν δύσκολα στη μοναξιά ενός διαμερίσματος της οδού Σκουφά, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτη. Τα παιδιά της σε πρεσβείες στο εξωτερικό, τα εγγόνια της να σπουδάζουν σε διάφορα πανεπιστήμια και η κα Νανά στην Αθήνα αντλούσε δύναμη από την δημιουργικότητά της και συνέχισε να συμμετέχει στα κοινωνικά δρώμενα κι όπου την οδηγούσαν τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά της.
Ξεχωριστή για όλους εμάς, στην εφημερίδα ΕΡΜΗΣ, η αγάπη που εξέφραζε κάθε φορά που ελάμβανε από το ταχυδρομείο την εφημερίδα και διάβαζε τα άρθρα, τα ρεπορτάζ και τις απόψεις των συντακτών μας. Παρακολουθούσε την τοπική επικαιρότητα και προσπαθούσε να φανεί χρήσιμη, όπου μπορούσε, όπως στο περίφημο εκείνο θέμα της ανέγερσης ανδριάντα για τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό, στην Αθήνα. Σήκωσε τότε το τηλέφωνο και υποστήριξε την πρότασή μας, σε κορυφαίους πολιτειακούς και πολιτικούς παράγοντες της χώρας.
Αυτή ήταν η αγαπημένη μας φίλη κα Αριάδνη, Μαρία Βράιλα.
Θα μας λείψει, αλλά θα την έχουμε πάντα στην καρδιά και στις σκέψεις μας!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει σήμερα.
Φίλιππος Συνετός
Ζάκυνθος 14 Ιουλίου 2021
Αγαπητοί, γνώριζα κι εγώ την αξιαγάπητη Κα Βράιλα εκεί από ωόπου ψώνιζε στο μικρό αρτοποιείο της Σκουφά. Μα πόση ευγένεια πόση καλοσύνη βαθιά κατανόηση για τον άνθρωπο!!!! Θα την θυμάμαι για πάντα και προσεύχομαι να έχει ένα Καλό καλό ταξίδι η ψυχή της!!!
Είχα το προνόμιο και την τιμή να γνωρίζω τη Νανά Βράιλα. Είναι έτσι όπως ακριβώς τα γράφει ο συγγραφέας αυτού του άρθρου Κος Συνετός. Η Νανά αγαπούσε τον Ελληνικό πολιτισμό. Στήριξε στρατηγικά μέχρι και έδρα Ελληνικών σπουδών στην Κίνα. Ήταν πολυμαθής και στοχαστική και με φοβερό χιούμορ. Στην σημερινή εποχή που οι γυναίκες έχουν περισσότερες ευκαιρίες η Νανά θα ήταν ακαδημαϊκά και πολιτικά πολύ επιφανής. Στοιχεία του ευγενούς και φιλότιμου χαρακτήρα της έχουν περάσει σε όλες τις γενιές της οικογένειας. Τόσο τα παιδιά όσο και τα εγγόνια της διαπρέπουν! Καλό ταξίδι Νανά και πάντα πάντα θ’ αντλώ δύναμη από εσένα!
Είχα την τιμή και την τύχη να γνωρίσω αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Με τις τόσες ευαισθησίες, την αναπτυγμένη ενσυναίσθηση τη βαθιά καλλιέργεια. Άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης. Μορφωμένη, έξυπνη με χιούμορ, παιδεία μια αριστοκράτισσα! Μου λείπουν οι συζητήσεις μας, Νανά μου, η αισιόδοξη μάτια σου για τα πράγματα και τις καταστάσεις, τα καλά σου λόγια που πάντα είχες να πεις και όχι μόνο σε μένα ή για μένα. Για όλους.
Θεωρώ τιμή μου που σε γνώρισα, που ανταλλάξαμε απόψεις για τα αγαπημένα μας βιβλία και όχι μόνο.
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή σου και τα παιδιά σου είναι πολύ περήφανα για σένα και πολύ τυχερά που είχαν μια τέτοια μάνα, όπως ήσουν κι εσύ βέβαια για εκείνα…