Τα αποτελέσματα της μελέτης στατικότητας που εκπονήθηκε από ιδιώτη μηχανικό στη γέφυρα του Αγίου Χαραλάμπη, παρουσίασε ο Αντιπεριφερειάρχης Διονύσης Μυλωνάς κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε. Σύμφωνα με την μελέτη, στη γέφυρα διαπιστώνονται μια σειρά από σοβαρά προβλήματα τα οποία αφορούν αφενός την λίθινη κατασκευή, αφετέρου το οπλισμένο σκυρόδεμα που τοποθετήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν για τη διαπλάτυνση της.
Τα προβλήματα αυτά κάνουν τον μελετητή να προτείνει ακόμη και διακοπή της κυκλοφορίας πάνω στη γέφυρα. Ωστόσο, η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως αναστρέψιμη, υπό την προϋπόθεση πως θα καθαιρεθεί ο ένας από τους δύο προβόλους που βρίσκεται στην πλευρά της θάλασσας και κινδυνεύει να καταρρεύσει και θα επιτρέπεται η διέλευση μόνο από ΙΧ και μόνο σε ένα ρεύμα κυκλοφορίας. Σε ότι αφορά τον δεύτερο πρόβολο προς την πλευρά του ποταμιού, προτείνεται η χρήση του μόνο από πεζούς.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην έκθεση του μελετητή που εξέτασε την στατικότητα της γέφυρας, με την λήψη περιοριστικών μέτρων, η γέφυρα μπορεί να αποδοθεί εκ νέου στην κυκλοφορία, για σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Αντιπεριφερειάρχης, κατά τη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου, τόνισε πως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως «η γέφυρα πέθανε» και απέδωσε στην καλή μας τύχη το γεγονός ότι εν τω μεταξύ δεν προέκυψε κίνδυνος κατάρρευσης και δεν κινδύνευσε κάποια ανθρώπινη ζωή.
Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως οι εργασίες που εκπονούνται με βάση την μελέτη των Τεχνικών Υπηρεσιών, προβλέπουν τη σταδιακή καθαίρεση του προβόλου που έχει υποχωρήσει αλλά και την απομάκρυνση του φαναριού που υπήρχε πάνω στη γέφυρα.
Μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες αυτές η γέφυρα δεν πρόκειται να δοθεί στην κυκλοφορία. Όταν δε η εργολαβία τελειώσει, θα απαγορευθεί η διέλευση βαρέων οχημάτων, ενώ το φανάρι που θα τοποθετηθεί στον δρόμο που οδηγεί στον ΟΔΑΖ θα ρυθμίζει την κυκλοφορία, ώστε τα αυτοκίνητα να διέρχονται μόνο προς μια κατεύθυνση.
Η γέφυρα αναμένεται να ανοίξει μέχρι τις αρχές Μαΐου, όπως προβλέπει το χρονοδιάγραμμα των εργασιών και μέχρι τότε απηύθυνε έκκληση για υπομονή σε όσους ταλαιπωρούνται καθημερινά από την κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά το κλείσιμο της γέφυρας.
Όπως μάλιστα έκανε γνωστό, χθες το πρωί είχε συνάντηση με εκπροσώπους της Αστυνομίας, της Δημοτικής Αστυνομίας, του Λιμεναρχείου και του Επιμελητηρίου. Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, αποκλείστηκε το ενδεχόμενο να παραδοθεί η γέφυρα στην κυκλοφορία, έστω και για λίγες ημέρες, αφού θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι εργασίες.
Αναφορά έγινε και στην έντονη κριτική που δέχεται το τελευταίο διάστημα η Περιφέρεια από κατοίκους, φορείς και επιχειρηματίες. Ο κ. Μυλωνάς δήλώσε πως κατανοεί την αγανάκτηση και την ταλαιπωρία, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει τίποτα μέχρι να ολοκληρωθούν οι παρεμβάσεις.
Σημείωσε πως ο ίδιος είναι αποφασισμένος να κάνει ότι δεν έγινε τα τελευταία 60 χρόνια και να αναλάβει την ευθύνη των αποφάσεών του. Έφερε δε ως παράδειγμα, ένα αντίστοιχο ρίσκο που είχε αναλάβει το 2001, όταν ως Δήμαρχος Αρκαδίων αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή του δικτύου αποχέτευσης Πλάνου, χωρίς όμως να υπάρχουν οι απαιτούμενες αδειοδοτήσεις.
Πρωτόδικα καταδικάστηκε με εννιά μήνες φυλάκισης, αλλά όπως είπε χαρακτηριστικά, τελικά δικαιώθηκε, αφού το έργο συνεχίζει να λειτουργεί.
Τέλος, ο κ. Μυλωνάς έκανε για ακόμη μια φορά αναφορά στον Αντιδήμαρχο κ. Κυβετό ο οποίος τον κατηγόρησε για διασπάθιση δημόσιου χρήματος.
Θύμισε πως το Γενάρη του είχε στείλει έγγραφο ζητώντας να γίνει παρέμβαση στη γέφυρα και αυτό είναι που σήμερα κάνει η Περιφέρεια. Σχετικά με όσα ειπώθηκαν για τον προϋπολογισμό του έργου, ανέφερε πως τα τιμολόγια είναι αυτά που προβλέπει το Δημόσιο και αυτό το θέμα το γνωρίζει ο κ. Κυβετός ως ανάδοχος πολλών δημόσιων έργων ενώ ανέφερε πως ο ίδιος έχει καταδικάσει τις υπερτιμολογήσεις των δημοσίων έργων και το ίδιο θα περίμενε να κάνει και ο κ. Κυβετός.
Η έκθεση για τη στατικότητα
Η έκθεση για την στατικότητα που παρουσίασε ο κ. Μυλωνάς, αναφέρει για την γέφυρα μεταξύ άλλων:
«Σαν πιθανότερη χρονολογία της τελευταίας επέμβασης επί της γέφυρας, εμφανίζεται το διάστημα της δεκαετίας 1960 οπότε και έγινε διαπλάτυνση με κατασκευή προβολών από οπλισμένο σκυρόδεμα. Η διαπλάτυνση και σαν κατασκευή αλλά και σαν στατική σύλληψη, ήταν εντελώς άτεχνη και αποτέλεσε το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη γέφυρα. Η αρχική εντύπωση ήταν ότι η ανωδομή αποτελείται από δύο διαμήκεις δοκούς και πλάκα καταστρώματος επ΄αυτών. Η επί τόπου αυτοψία με τη βοήθεια και των ανασκαφών που έγιναν στα πλαίσια της εργολαβίας συντήρησης της γέφυρας, έδειξαν πως υπάρχουν όντως δύο διαμήκεις δοκοί αλλά ασύνδετες μεταξύ τους. (…) Η γέφυρα με τη διαπλάτυνσή της αποδόθηκε σε κυκλοφοριακή χρήση και μάλιστα τοποθετήθηκε και σηματοδότης ρύθμισης της κυκλοφορίας στο όριό της. Κατ΄ αυτό τον τρόπο, η γέφυρα έφερε παντός τύπου οχήματα. Τα οχήματα αυτά εξαναγκάζονταν σε στάση επί της γέφυρας από τον σηματοδότη, δε γέφυρα καταπονείτο, όχι μόνο από το βάρος των οχημάτων αλλά και από τις οριζόντιες δυνάμεις λόγω φρεναρίσματος και υποβαλλόταν σε δυναμική φόρτιση καθημερινά. Η καθημερινή αυτή δυναμική καταπόνηση οδήγησε σε σταδιακή αποδιοργάνωση, όχι μόνο την ανωδομή αλλά και την ίδια την λίθινη κατασκευή»
Στην ίδια έκθεση τονίζεται πως η γέφυρα, ασυντήρητη επί σειρά δεκαετιών υφίσταται την καθημερινή διάβρωση η οποία μάλιστα είναι ισχυρότερη από την πλευρά που γειτνιάζει με τη θάλασσα. Ακόμη, επισημαίνεται πως τα υλικά της κατασκευής της ανωδομής δεν ήταν τα ενδεδειγμένα και αυτό πιστοποιείται από το γεγονός ότι σε κάποια σημεία εμφανίζονται κοχύλια μέσα στη μάζα του σκυροδέματος, αποδεικνύοντας ότι έγινε χρήση θαλάσσιας άμμου ή και χαλικιών αντί θραυστών υλικών.
Καταλήγοντας η έκθεση του μελετητή, ζητά επεμβάσεις σε δύο φάσεις.
Σε πρώτη φάση να γίνει καθαίρεση του κατάντη προβόλου που χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνος, τον περιορισμό της κυκλοφορίας σε ένα μόνο ρέμα με τοποθέτηση περιοριστικού κιγκλιδώματος και την πεζοδρόμηση του ανάντη προβόλου.
Σε δεύτερη φάση να γίνει πλήρης αποκατάσταση της αντοχής της γέφυρας η οποία θα προκύψει μετά από μελέτη αποκατάστασής της.
Σε μια τρίτη μελλοντική φάση αφού προηγηθεί η κατασκευή της νέας γέφυρας σε παρακείμενη θέση, να αποκατασταθεί σαν μνημείο με την κατάλληλη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και να αποδοθεί σαν πεζογέφυρα.
Ενδιαφέρον τέλος παρουσιάζει το γεγονός, ότι ο μελετητής θεωρεί σκόπιμο να διακοπεί εντελώς η κυκλοφορία πάνω στη γέφυρα, ωστόσο αναγνωρίζει πως προς το παρόν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
«Η κυκλοφορία της γέφυρας θα ήταν σκόπιμο να διακοπεί εντελώς αλλά λόγω της επικείμενης τουριστικής περιόδου και με δεδομένη την πίεση που εμφανίζεται από την τοπική κοινωνία, τα Μ.Μ.Ε και άλλους παράγοντες, θα μπορούσε μετά την καθαίρεση του προς τη θάλασσα επικίνδυνου προβόλου με την λήψη περιοριστικών μέτρων να αποδοθεί για σύντομο χρονικό διάστημα εκ νέου σε κυκλοφορία. Η λύση αυτή καθίσταται αναγκαία, κυρίως λόγω απουσίας εναλλακτικής πρότασης δεδομένου ότι η κατασκευή νέας γέφυρας στην ίδια περιοχή έχει κυριολεκτικά βαλτώσει εδώ και χρόνια για διάφορους λόγους. Οι περιοριστικοί όροι λειτουργίας της γέφυρας έχουν να κάνουν κατ΄ αρχήν με την ρύθμιση της κυκλοφορίας έτσι ώστε να λειτουργεί μόνο το ένα ρέμα κυκλοφορίας. Η απαγόρευση της διπλής κυκλοφορίας, επιβάλλεται όχι μόνο από την ανάγκη περιορισμού των φορτίων αλλά και από την μείωση του πλάτους του καταστρώματος λόγω καθαίρεσης του ενός προβόλου (…) Στον εναπομείναντα πρόβολο καλό και σκόπιμο θα ήταν να περιοριστεί ακόμη περισσότερο το φορτίο περιορίζοντας την κυκλοφορία μόνο σε πεζούς».