Ήττα από ήττα διαφέρει, λένε οι ψαγμένοι του ποδοσφαίρου. Η λογική λέει ότι όταν μια ομάδα μένει με εννιά ποδοσφαιριστές και παίζει μονότερμα σχεδόν τον αντίπαλο της που αγωνίζεται πλήρης, πρέπει να μένει ευχαριστημένη τουλάχιστον για το γεγονός ότι προσπάθησε! Σε ότι αφορά όμως την περίπτωση του ΑΠΣ Ζάκυνθος, δεν ισχύει το ίδιο για την προχθεσινή αναμέτρηση κόντρα στην Καβάλα. Οι Κυανοκίτρινοι έβγαλαν μόνοι τους, τα «μάτια» τους… δίνοντας την ευκαιρία σε μια κακή ομάδα να πάρει απ’ το «πουθενά» τη νίκη και τους τρεις βαθμούς, που την κρατούν «ζωντανή» στο κυνήγι της παραμονής. Η ουσία είναι ότι η ομάδα μας «κλώτσησε» μια μοναδική ευκαιρία να αποτελειώσει μια και καλή τους «ημιθανείς» Κυανόλευκους και να είναι πολύ πιο ήρεμη στην συνέχεια του πρωταθλήματος. Έτσι το ερχόμενο παιχνίδι με τον σκληροτράχηλο Εθνικό Γαζώρου αποκτά χαρακτήρα… «μικρού τελικού», αφού πρέπει να τερματιστεί επειγόντως το μίνι αρνητικό σερί που έχει δημιουργηθεί μετά τη σπουδαία νίκη επί του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ψυχολογίας και δεν θέλει και πολύ να σε πάρει η «κάτω βόλτα».
Έχασε από μια ανύπαρκτη Καβάλα
Για να καταλάβετε πόσο άσχημη ήταν η εικόνα των «Αργοναυτών» στην αναμέτρηση, ήταν χαρακτηριστική η δυσφορία των Καβαλιωτών φιλάθλων στην εξέδρα, βλέποντας την ομάδα τους να δεινοπαθεί για να κερδίσει έναν αντίπαλο που έπαιζε με δύο παίχτες λιγότερους, για 25 ολόκληρα λεπτά. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην συνέντευξη τύπου, όταν ο τεχνικός των γηπεδούχων Γιώργος Μαραντάς, δέχτηκε αρκετές ερωτήσεις για το «φοβισμένο» και απείθαρχο πολλές φορές παιχνίδι των ποδοσφαιριστών του, που έπαιξαν με τη φωτιά και τη γλίτωσαν φτηνά αφού δεν κάηκαν. Και όμως… η Ζάκυνθος έχασε από αυτό το συνονθύλευμα, δείχνοντας ότι βρίσκεται σε εμφανή περίοδο κάμψης και επιθετικής αφλογιστίας τον τελευταίο καιρό. Με λίγα λόγια, έχασε το λάθος παιχνίδι τη λάθος στιγμή αφού μια άνετη παραμονή όπως αρχικά εξελισσόταν, πάει να μπει σε κίνδυνο τις τελευταίες εβδομάδες. Αλλά εδώ που τα λέμε και τα γράφουμε, όταν δε μπορείς να πάρεις ούτε ισοπαλία… από μια τόσο κακή Καβάλα, τότε που πας;
Συνδυασμός καθοριστικών λαθών έφερε το Κυριακάτικο κάζο
Για να έρθει μια τέτοια ήττα, χρειάζεται να υπάρξει ένας συνδυασμός λαθών και ανάποδων καταστάσεων. Κατά την ταπεινή μας άποψη, απ’ την στιγμή που βγήκε επιθετικός (Σολφερίνο) στο 59’, έπρεπε να περάσει στο ματς κάποιος άλλος και τέτοιος διαθέσιμος στον πάγκο υπήρχε μόνο ο Ζακυνθινός Γιάννης Βυθούλκας. Αντί αυτού μπήκε ένας μέσο- επιθετικός (Κουνσόλο), η επίθεση «κόντυνε» αισθητά, ενώ μόλις 3 λεπτά αργότερα ο νεαρός Ιταλός άφησε χωρίς λόγο και αιτία τον ΑΠΣ, με δέκα ποδοσφαιριστές. Ενός κακού μύρια έπονται, αφού ακολούθησε και η αποβολή του Φωτιά με δεύτερη κίτρινη κάρτα (ο ίδιος παίχτης είχε υποπέσει και στο πέναλτι, απ’ όπου προήλθε και το μοναδικό γκολ) και η ομάδα του νησιού μας έμεινε με 9! Ακόμη και έτσι όμως, η ανωτερότητα της Ζακύνθου ήταν τέτοια, που φαινόταν να παίζει εκείνη με αριθμητικό μειονέκτημα. Τι να το κάνεις όμως;