Η τραγωδία στην κοιλάδα των Τεμπών θα στοιχειώσει τις μέρες και τις νύχτες μας γιατί χάθηκαν άδικα κι αναίτια πολλά νέα παιδιά σε ένα δυστύχημα που δεν έπρεπε να είχε συμβεί στη χώρα μας, αν αναλογιστούμε πόσα εργαλεία προσφέρει σήμερα η ψηφιακή εποχή και τι δυνατότητες έχει.

Αναλωνόμαστε τώρα σε πολύωρες συζητήσεις για τα αίτια και τις ευθύνες του συμβάντος, χωριζόμαστε σε ομάδες υποστηρίζοντας τη μία ή την άλλη άποψη και ξεχνάμε πως κάθε φορά σε τέτοια ζητήματα οι ευθύνες είναι πολλές και επιμερίζονται.

Δεν ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα και ταυτόχρονα δεν απεμπολούμε τη θέση ευθύνης που κατέχουν άτομα σε θέση όπως ο συλληφθείς σταθμάρχης. Όμως δεν πρέπει να  εμπλέκουμε σκόπιμα και να συσκοτίζουμε τις διαφορετικές αρμοδιότητες που έχουν οι κυβερνώντες για τον εκσυγχρονισμό των συγκοινωνιών, με τους εργαζομένους από όποιο πόστο κι αν προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Ο πόνος των οικογενειών που έχασαν τα παιδιά τους και τους δικούς τους ανθρώπους είναι ισόβιος και τίποτα δεν μπορεί τώρα πια να αλλάξει τα δεδομένα. Όμως μπορεί να βάλουμε όλοι το χεράκι μας, με πρώτο τον πολιτικό παράγοντα που λέγεται κυβέρνηση, για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα κι όχι να ξεχαστούν όταν φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας από τα τραγικά γεγονότα.

Το χρωστάμε στη μνήμη των νεκρών και είναι το ελάχιστο που πρέπει να πράξουμε για να βρει η συνείδησή μας ένα απάγκιο γαλήνης.