Στo Mega Channel και τη δημοσιογράφο Δώρα Αναγνωστοπούλου, μίλησε ο Ζακυνθινός φοιτητής της σχολής Μηχανολόγων- Μηχανικών του Α.Π.Θ. και επιζών από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών Πέτρος Βερτζάγιας (δεξιά στη φωτό). Ο Πέτρος, στάθηκε τυχερός στην ατυχία του, αφού κατάφερε να βγει ζωντανός μέσα από τη μοιραία αμαξοστοιχία όπου δεκάδες συμπολίτες μας έχασαν τη ζωή τους τα ξημερώματα της 1ης Μαρτίου 2023. Τα χαρακτηριστικότερα σημεία της συγκλονιστικής συνέντευξης του στην εκπομπή “Mega stories”.
Για την πρώτη εικόνα που του έρχεται στο μυαλό: «Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται είναι το φρενάρισμα, οι φωνές και τα ουρλιαχτά. Είχα μια πολύ δύσκολη εμπειρία, με τον τρόπο που βρέθηκα στο βαγόνι. Βρέθηκα τόσο κοντά στον θάνατο. Ήμουν στο Β4 που αν παρατηρήσετε στις φωτογραφίες έχει δίπλα του μια πλατφόρμα που έχει γείρει. Τα δεξιά τζάμια έσπασαν μετά τη σύγκρουση και στην ουσία πετάχτηκαν όλα πάνω μας. Τζάμια, χαλίκια και σπίθες από το δυνατό φρενάρισμα. Νιώσαμε επίσης, μια πολύ έντονη λάμψη κατά την έκρηξη που έγινε στην αρχή και η αίσθηση ήταν σαν να καθόσουν δίπλα σε φούρνο. Η ορατότητα ήταν πολύ μικρή τη στιγμή εκείνη. Από τα χαλίκια και τους καπνούς υπήρχε μεγάλη ποσότητα σκόνης. Ήταν δύσκολες οι στιγμές στο βαγόνι. Δεν ξεχνιούνται τόσο εύκολα».
Για το πώς κατάφερε να απεγκλωβιστεί: «Εκείνη τη στιγμή χρειαζόταν κάποιος για να κρατήσει τα ηνία και να διατηρήσει την ηρεμία. Όλοι φώναζαν, έτρεχαν γύρω-γύρω στο βαγόνι. Προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο αλλά βλέποντας τι συνέβαινε έξω από το παράθυρο είχε αποδεχτεί ότι μπορεί και να πεθάνω. Ήμουν σχετικά ήρεμος. Μου ήταν εύκολο να σκεφτώ τρόπους για να βγούμε από εκεί μέσα. Ένα παιδί από πίσω μου έσπαγε το τζάμι με τα ειδικά σφυράκια που υπάρχουν για τέτοιες περιπτώσεις. Πήρα τη βαλίτσα μου και την πετάξαμε μέσα από το ραγισμένο τζάμι (δεν είχε σπάσει εντελώς) και αρχίσαμε να βγάζουμε κόσμο απ’ το παράθυρο. Πρώτα γυναίκες και παιδιά και στη συνέχεια βγήκαμε εμείς. Αν ένιωθες καλά σωματικά ήθελες να βοηθήσεις τους γύρω σου».
Για να συνεχίσει περιγράφοντας τις σκηνές χάους μετά τη σύγκρουση των δύο συρμών: «Η αρχική μου αίσθηση ήταν ότι το τρένο είχε εκτροχιαστεί ενώ στην ουσία είχε γίνει μετωπική σύγκρουση και το αντιλήφθηκα πολύ αργότερα (μιάμιση ώρα μετά) αφού ήρθαν οι διασώστες και μας πήραν από το χωράφι. Ζήσαμε βιβλικές καταστάσεις. Επικρατούσε το απόλυτο χάος. Οι κραυγές για βοήθεια ήταν το λιγότερο που άκουγες. Δε θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για το τι άκουσα και είδα, γιατί σέβομαι τη μνήμη των νεκρών. Ευτυχώς, για μένα, δεν τραυματίστηκα σοβαρά πλην ενός μώλωπα στο πλευρό μου».
Για το αν αισθάνεται θυμό ή οργή μετά απ’ όσα έζησε, απάντησε: «Νιώθω ταυτόχρονα χαρούμενος που στάθηκα τυχερός και έζησα αλλά και πολύ λυπημένος για τον κόσμο που χάθηκε. Θα μπορούσα κάλλιστα να ήμουν εγώ στη θέση τους. Να είμαι σε μια καντίνα για να πάρω νερό να πιω. Θα μπορούσε να ήταν κάποιος φίλος μου, ή ένας από τα αδέλφια μου. Τέτοιες ήταν οι ηλικίες που συναντούσες εκεί. Χάθηκαν πολλά νέα παιδιά σε αυτό το τρένο. Υπήρχε και άλλος ένας Ζακυνθινός στο έβδομο βαγόνι, που δεν κατάλαβε σχεδόν τίποτα πλην ενός απότομου σταματήματος. Αυτή ήταν η διαφορά μεταξύ των τεσσάρων βαγονιών. Αντίκρισα σχεδόν τον θάνατο!».
Ρωτήθηκε επίσης, για το εάν ένιωσε την ανάγκη να γυρίσει γρήγορα στο νησί μετά από αυτό που του συνέβη: «Δεν επιθυμούσα να γυρίσω τόσο γρήγορα στο νησί. Φοβόμουν για την αντιμετώπιση που θα είχα από τους γονείς μου. Δε σου συμβαίνει κάθε μέρα να κινδυνεύεις να χάσεις το παιδί σου. Ήθελα να περάσει κάποιος χρόνος και για εκείνους και για μένα, να καταλαγιάσουν τα πράγματα και να γυρίσω αργότερα σε μια κανονικότητα».
Φωτογραφία: megatv.gr