Μέσω της δικαστικής οδού αναμένεται να αντιμετωπιστεί τελικά η αντιπαράθεση μεταξύ ΟΔΑΖ και Λιμενικού Ταμείου Ζακύνθου σχετικά με εισφορές που υποχρεούται ή μη να καταβάλει ο δεύτερος φορέας στον πρώτο. Η υπόθεση απασχολεί τους δύο κρατικούς φορείς εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια, καθώς υπάρχει σοβαρή διχογνωμία σχετικά με το αν το Λιμενικό Ταμείο πρέπει ή δεν πρέπει να καταβάλει το 10% των ακαθάριστων εσόδων του για την ενίσχυση του ΟΔΑΖ- Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Ιονίων Νήσων σήμερα.
Γεγονός είναι πως από τα πρώτα έγγραφα που παρέλαβε ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Αναστάσιος Πλέσσας μετά την εκλογή του στη θέση αυτή ήταν το εξώδικο του Προέδρου του ΟΔΑΖ Δ. Καμβάση με τον οποίο τον ενημέρωνε για την οφειλή που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια μια που υπήρχε ασυνέχεια στον χειρισμό του θέματος από τις προηγούμενες διοικήσεις του Λιμενικού Ταμείου: Κάποιες Λιμενικές Επιτροπές κατέβαλαν τα χρήματα και κάποιες όχι. Γεγονός είναι ακόμη πως η σημερινή διοίκηση του Λιμενικού Ταμείου απάντησε με δικό της Εξώδικο στον ΟΔΑΖ κρίνοντας ότι το νομικό πλαίσιο που επικαλείται ο Οργανισμός έχει ξεπεραστεί και επιπλέον ο ΟΔΑΖ λειτουργεί ως Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας που υπάγεται στο Υπουργείο Απασχόλησης.
Μετά την ανταλλαγή εξωδίκων, ο ΟΔΑΖ προχώρησε ένα βήμα παραπάνω και τον περασμένο Μάη αποφάσισε να αναθέσει την υπόθεση σε δικηγόρο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα πρακτικά της συνεδρίασης κατά την οποία ελήφθη η απόφαση, ο Πρόεδρος είχε σημειώσει: Αναφορικά με το ζήτημα της εισφοράς του Λιμενικού Ταμείου Ζακύνθου υπέρ του ΟΔΑΖκαι κατόπιν της κοινοποίησής της από 25/01/2021 εξώδικης δήλωσης ημών προς το ΛΤΖ, το τελευταίο μας απέστειλε την από 12/04/2021 εξώδικη απάντησή του.
Εν’ ολίγοις, στην ανωτέρω απάντησή του αναφέρει ότι εμμένει στη θέση περί μη υφιστάμενης πλέον νομικής υποχρέωσης καταβολής της εν’ λόγω εισφοράς επικαλούμενο τις νομικές μεταβολές που έχουν μεσολαβήσει από την ίδρυση του ΟΔΑΖ , μέχρι σήμερα και περαιτέρω επιφυλάσσονται να διεκδικήσουν τα καταβληθέντα χρηματικά ποσά των προηγούμενων ετών, ισχυριζόμενοι για πρώτη φορά ότι κακώς μας κατέβαλαν τα προηγούμενα χρόνια την εισφορά, προφανώς για να μας αποτρέψουν από τις νομικές διεκδικήσεις μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για σύνθετο νομικό ζήτημα, το οποίο επιδέχεται πολλές και διαφορετικές ερμηνείες ως προς το τι ισχύει και ποιες διατάξεις του νόμου εφαρμόζονται, αλλά μοναδικά αρμόδια όργανα για την κρίση της ορθής ερμηνείας είναι τα Ελληνικά Δικαστήρια.
Έχουν μεσολαβήσει τα τελευταία έτη αρκετές απόπειρες επίλυσης του ζητήματος δια συνεννόησης μεταξύ των Διοικήσεων των δύο νομικών προσώπων, αλλά χωρίς ουσιαστική πρόοδο.
Είναι ξεκάθαρο ότι, αν θέλουμε να λύσουμε οριστικά το εν λόγω ζήτημα, θα πρέπει να διεκδικήσουμε τα νομικά δικαιώματά μας δικαστικώς. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να προδιαγραφεί. Η στασιμότητα και η διατήρηση του υπάρχοντος status quo , ωστόσο, δεν πρόκειται πλέον να μας ωφελήσει. Ανεξαρτήτως θετικής ή αρνητικής έκβασης επομένως, του δικαστικού αγώνα που δυνάμεθα να ξεκινήσουμε εφόσον υπάρχει βούληση επίλυσης του ζητήματος οφείλουμε να προσφύγουμε δικαστικά, καθώς σε περίπτωση θετικής απόφασης θα έχουμε λαμβάνειν πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία θα βοηθήσουν στο μέγιστο βαθμό τον Οργανισμό, αλλιώς θα επιλυθεί οριστικά ένα θέμα που εκκρεμεί για χρόνια»
Ο ΟΔΑΖ ανέθεσε την υπόθεση σε δικηγόρο της Αθήνας που άσκησε αγωγή διεκδικώντας το ποσό των 890.000 ευρώ. Η αγωγή θα εξεταστεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου χωρίς ακόμη να έχει γίνει γνωστή η ημερομηνία εκδίκασης.
Μ.Π.