Το ερώτημα στα χείλη της κοινής γνώμης είναι γιατί υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τις εκλογές στο Δήμο, σε σημείο που μένει πολύ πιο πίσω η εκλογική αναμέτρηση για την ανάδειξη των Βουλευτών, διαδικασία που προηγείται και θα γίνει σε λιγότερο από ένα μήνα.

Εύλογο το ερώτημα και δύσκολη η απάντηση γιατί πρέπει να ειπωθούν αλήθειες που πονάνε και σχετίζονται  με συμπεριφορές που κρίνονται διαχρονικά. Αν και για να είμαστε δίκαιοι νοιώθουμε πως οι εκλογικές αναμετρήσεις λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία  και όσοι θέλουν οπωσδήποτε να αναμειχθούν με τους νικητές, κάνουν πράγματα που σχολιάζονται από την κοινή γνώμη και τα σχόλια είναι κάθε άλλο παρά κολακευτικά.

Ο  Δήμος του νησιού μας βρίσκεται ο μονίμως σε ένα στόχαστρο και οι τρεις προηγούμενες δεκαετίες έχουν αφήσει χαραγμένο το αποτύπωμα των έργων των εκλεγμένων, κατά τρόπο που κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί στο μικρό μας τόπο.

Από εκείνα τα χρόνια τα πιο παλιά που οι πιστώσεις έρχονταν αφειδώς, αλλά δεν υπήρχε λουρί για να το τραβάει ο εκάστοτε Δήμαρχος και οι παρανομίες ήταν κάτι συνηθισμένο, μέχρι την έκρηξη που έγινε – κυριολεκτικά και μεταφορικά – με το μεγάλο σκάνδαλο των πλαστογραφημένων αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, έχουμε ζήσει διαχρονικά, διακομματικά και διαπαραταξιακά, τις συγκαλύψεις του επόμενου στον προηγούμενο.

Σήμερα γίνεται ένας λυσσαλέος αγώνας χωρίς όριο κατά της δημοτικής αρχής που δεν έχει λογική για το ύψος των αντιδράσεων που διατυπώνονται και για το αγοραίο ύφος με το οποίο εκφράζεται. Η σκέψη της κοινής γνώμης γι’ αυτή την επιθετική συμπεριφορά  είναι ότι κάποιοι χάλασαν  τη σούπα που φτιαχνόταν στην πηνιάτα, (το γνωστό ζακυνθινό αγγείο μεγάλου μεγέθους).