Με νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή τακτοποιήθηκε το θέμα των ιδιοκτησιών στον παλαιό αιγιαλό που αφορούσε περοχές όπως ο Λαγανάς και πλέον μπαίνει τέλος στην πολύχρονη ταλαιπωρία και αγωνία συμπολιτών μας, αλλά και ιδιοκτητών γης από άλλες περιοχές στην Ελλάδα που αντιμετώπιαν παρόμοια προβλλήματα,
Στη νομική προετοιμασία της υπόθεσης έχει συμβάλει τα μέγιστα εδώ και πολλά χρόνια ο δικηγόρος Παύλος Συνετός, καθώς πρόκειται για ένα ζήτημα που γίνεται προσπάθεια να επιλυθεί εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια, δηλαδή με αρκετές κυβερνήσεις. Με αυτό το δεδομένο ο κ. Συνετός δέχτηκε να μιλήσει στον –Ε- για την οριστική επίλυση του ζητήματος και για τις ενέργειες στις οποίες μπορούν να προβούν από τούδε και στο εξής όσοι είχαν ανοιχτά ζητήματα με το κράτος και τις ιδιοκτησίες τους.
Συγκεκριμένα ο κ. Συνετός δήλωσε: «Προέκυψε μία θετική έκβαση η οποία λύνει οριστικά το θέμα, πιστεύω και τελεσίδικα, με την ύπαρξη ειδικής νομοθετικής διάταξης στο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή και το οποίο ξεκαθαρίζει πως όπου υπάρχουν συμβόλαια, τίτλοι ιδιοκτησίας, ή άλλα δημόσια έγγραφα που αποδεικνύουν την κυριότητα του κάθε ιδιώτη, αυτή η εδαφική έκταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως παλιαός αιγιαλός».
Πολύχρονη προσπάθεια
Για να επιυευχθεί το τελικό αποτέλεσμα που δικαίωσε τους νόμιμους ιδιοκτήτες, χρειάστηκε πολύς χρόνος και ατελείωτες ώρες εργασίας που στην ουσία προετοίμασαν το έδαφος για να φτάσουμε μέχρι την ψήφιση του νόμου. Για τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων και τις ενέργειες που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια, ο κ. Συνετός είπε: « Είναι μία νομοθετική διάταξη η οποία απαίτησε πάρα πολύ χρόνο γιατί έπρεπε να αποδειχτούν πολλά πράγματα στην κυβέρνηση και στην εκάστοτε κυβέρνηση. Η τροπολογία αυτή από τριετίας και πλέον γίνεται προσπάθεια να μπει σε κάποιο νομοσχέδιο και να ψηφιστεί.
Ο παλαιός αιγιαλός έχει ταλαιπωρήσει την περιοχή του Λαγανά, το Καλαμάκι, τον Πλάνο και τον Αλυκανά από το 2005. Η αλήθεια είναι ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) έλυσε ένα μεγάλο κομάτι του παλαιού αιγιαλού στις περιοχές Αλυκών και Καλαμακίου, αλλά λόγω του Σχεδίου Πόλης Λαγανά με κάποιες τεχνικές ατέλειες, δεν εκδόθηκε η απόφαση του ΣτΕ για το Λαγανά. Το ζήτημα έμεινε να χρονίζει και οι ιδιοκτήτες προσπαθούσαν με ενδικοφανείς προσφυγές να αποδείξουν ότι έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα».
Το Καλαμάκι
Με δεδομένο ότι ο κ. Παύλος Συνετός έχει ασχοληθεί γενικότερα και ειδικότερα με την υπόθεση, καθώς είχε αναλάβει υποθέσεις συμπολιτών μας που θίγονταν, αναφέρθηκε σε αυτά που έγιναν για την περιοχή του Καλαμακίου και είπε: «Για το Καλαμάκι από την αρχή που βγήκε η απόφαση του παλαιού αιγιαλού έγινε προσφυγή στο ΣτΕ, η οποία απόφαση δικαίωσε όλους τους ιδιοκτήτες αυτής της περιοχής. Αυτο έγινε το 2005.
Το 2011 έγινε το ίδιο για τους θιγόμενους ιδιοκτήτες του Λαγανά. Όμως εκεί το ΣτΕ δεν έβγαλε οριστική απόφαση καθώς κόλλησε σε κάποιες ατέλειες του Σχεδίου Πόλης. Δεν ακύρωσε τον παλαιό αιγιαλό και έτσι έγιναν προσφυγές και είχαμε συνεχή υπομνήματα προς τη διοίκηση στην οποία τονίζονταν το αυτονόητο.
Το αυτονόητο που αντελήφθη η κυβέρνηση και η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών είναι ότι υπάρχει σειρά διοικητικών πράξεων οι οποίες αντιμετώπιζαν την περιοχή ως ιδιωτική έκταση. Οι πράξεις αυτές είναι: το Σχέδιο πόληςη πράξη εφαρμογής με την υποχρέωση στους ιδιοκτήτες να πληρώσουν εισφορά σε γη και σε χρήμα και η διοικητική πράξη ένταξης των ακινήτων στο κτηματολόγιο. Όλες αυτές οι διοικητικές πράξεις προηγούνται της χάραξης του παλαιού αιγιαλού. Εδώ αναδεικνύονται οι τεράστιες ευθύνες της Επιτροπής αιγιαλού του 2011 η οποία -ενώ όφειλε από το νόμο – δεν έλαβε υπόψη της Κτηματολόγιο, το Σχέδιο πόλης, τίτλους κτήσης ιδιοκτητών κλπ. Συμπεριφερόμενη αυταρχικά και με μονομέρεια ,συμπεριέλαβε ένα μεγάλο κομάτι του Λαγανά στον παλαιό αιγιαλό».
Πως φτάσαμε στη Βουλή
Για την τελική φάση των πολύχρονων προσπαθειών που στέφθηκαν με επιτυχία με την ψήφιση του νόμου, ο κ. Συνετός είπε αναλυτικά τα ακόλουθα: «Η σημερινή ηγεσία αντελήφθη ότι δεν μπορεί μία απλή πράξη της Επιτροπής αιγιαλού να παραβιάζει τα συμβόλαια των ιδιοκτητών και τέσσερις πράξεις της διοικησης. Το 1988 είχαμε το Σχέδιο πόλης, το 1994 την ολοκλήρωση του Σχεδίου πόλης και τη συνταξη της Πράξης εφαρμογής η οποία δημιούργησε την υποχρέωση στους ιδιοκτήτες να πληρωσουν εισφορά σε γη και χρήμα., το 2006 είχαμε την ένταξη της περιοχής στο Εθνικό Κτηματολόγιο. Αυτές τις διοικητικές πράξεις κανένα δημόσιο δεν μπορεί να τις αναιρέσει.
Το δημόσιο διέπεται από ορθοφροσύνη και από ορθή εφαρμογή των νόμων και το παράδοξο είναι ότι κάποιο όργανο του δημοσίου έχει κάνει αίτηση στο Κτηματολόγιο ώστε οι ιδιωτικές αυτές εκτάσεις να τροποποιηθούν και στα αντίστοιχα κτηματολογικά φύλλα, αντί για τον κάθε ιδιοκτήτη, να περάσουν στο ελληνικό δημόσιο.
Ευτυχώς αυτός ο νόμος που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα λύνει δια παντός αυτά τα προβλήματα κατά τρόπον που δεν επιδέχεται ουδεμία αμφιβολία».
Οι ενέργειες των ιδιοκτητών
Σε ρώτημα για τις κινήσεις που πρέπει να κάνουν τώρα οι θιγόμενοιμ ιδιοκτήτες, ο κ. Συνετός είπε: «Οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να κάνουν αιτήσεις, ο καθένας για την ιδιοκτησία του, προκειμένου να διαγραφεί από τη μερίδα τους η διεκδίκηση του ελληνικού δημοσίου. Αυτό ισχύει για τον Πλάνο, για κάποιες περιοχές του Βασιλικού και των Αλυκών. Ο νόμος είναι για όλη την Ελλάδα και παρόμοια προβλήματα έχει η Ρόδος, η Κως, το Ρέθμνο κλπ.»
Ο κ. Συνετός σημείωσε πως χρειάστηκε να γίνει πολύ δουλειά για να πεισθεί η πολιτική ηγεσία και πολλές συναντήσεις με παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών για να αντιληφθούν το δίκαιο του αιτήματος των Ζακυνθινών.
«Φανταστείτε ότι από το 2011 υπήρχαν ιδιοκτησίες στον Πλάνο που δεν μπορούσαν να πουληθούν κ’ να μεταβιβαστούν, δεν μπορούσε να γίνει καμία πράξη ιδιοκτησίας γιατί κάποιοι γραφειοκράτες τράβηξαν μία γραμμή και είπαν πως ότι είναι εκεί μέσα, ανήκει στο δημόσιο» εξήγησε ο κ. Παύλος Συνετός.
Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα για το ποιοί βοήθησαν να έχουμε αυτή την εξίλιξη, ο κ. Συνετός είπε ότι ήταν αμέριστη η στήριξη του σημερινού Βουλευτή Δ. Ακτύοη, της Προέδρου του Συλλόγου ξενοδόχων Χ. Τετράδη, του πρωήν υπουργού Α. Λιάσκου κλπ. προκειμένου η γραφειοκρατία του απρόσωπου ελληνικού δημοσίου να ανοίξει τα αυτιά της και να καταλάβει τί γίνεται.