Δέσμη δέκα μέτρων πρότεινε στο πλαίσιο της τηλεδιάσκεψης με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Ο ΣΕΤΕ, συγκεκριμένα, εστιάζει σε 10 άξονες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Σχέδιο επανεκκίνησης: Άποψή του ΣΕΤΕ είναι πως πρέπει να υπάρξει κοινή πανευρωπαϊκή γραμμή και να μη βιαστούμε, εάν τα πρωτόκολλα είναι τέτοια που θα καθιστούν τη μετακίνηση πρακτικά αδύνατη. Τουρισμός και Μεταφορές δε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, χωρίς κοινά ευρωπαϊκά πρωτόκολλα για ελεγχόμενες υγειονομικά μετακινήσεις, σύμφωνα με τον ΣΕΤΕ. Στοχευμένη καμπάνια προβολής με συνεργασία υπουργείου Τουρισμού-ΕΟΤ-MarketingGreece: Ήδη υπάρχει το πρώτο θετικό δείγμα γραφής με την εξαιρετική προσπάθεια του «GreecefromHome», ενώ οι νομοθετικές πρωτοβουλίες του επόμενου διαστήματος θα την ενισχύσουν ακόμα περισσότερο.
Μείωση του ΦΠΑ από 1/6/2020 και για όσο χρόνο χρειαστεί μέχρις ότου ανακτηθεί το χαμένο έδαφος: της διαμονής στο 6%, όλης της εστίασης στο 13%, της υπηρεσίας του τουριστικού πακέτου στο 13%, των εγχώριων μεταφορών στο 13% και παραμονής του θαλάσσιου τουρισμού στο 12%.
Προγράμματα επιδότησης εργασίας και εργαζομένων από την επανεκκίνηση της οικονομίας και για όλο το 2020: Αυτό θα γίνει μέσω επιδότησης εργοδοτικών εισφορών (αναλογικά με την συνεισφορά και του εργαζόμενου) και συμπληρωματικών επιδομάτων στη λογική του “Kurtzarbeit”. Επιπλέον, πρέπει να έχουμε υπόψιν, ότι δεδομένου ότι πολλές από τις εποχικές επιχειρήσεις δε θα καταφέρουν να λειτουργήσουν φέτος, μεγάλο μέρος των περίπου 700.000 εργαζομένων του τουρισμού (στοιχεία του Q3 2019), θα παραμείνει άνεργο. Χρειάζεται λοιπόν δίχτυ προστασίας και διεύρυνση του ταμείου ανεργίας. Τέλος, ειδικά για φέτος, οι καταληκτικές ημερομηνίες πρόσληψης – οι προβλεπόμενες από τις συμβάσεις εργασίας – (από 15/5 στις περισσότερες περιοχές έως και 10/6), στα καταλύματα που θα λειτουργήσουν, δεν πρέπει να ισχύσουν και οι προσλήψεις να ξεκινούν με το άνοιγμα της επιχείρησης σταδιακά, ανάλογα με την εξέλιξη της πληρότητάς της.
Μη καταβολή προκαταβολής φόρου εισοδήματος για το 2020.
Αναστολή του τέλους διανυκτέρευσης που επιβαρύνει τον πελάτη, για το 2020.
Εργαλεία ρευστότητας για την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων: Έχει ήδη ανακοινωθεί το εγγυοδοτικό (εγγυήσεις ύψους έως 2 δισ. ευρώ της Αναπτυξιακής Τράπεζας), που με τη μόχλευση μπορεί να φτάσει τα 7 δισ., ενώ ενημερωθήκαμε για άτοκα δάνεια του ΤΕΠΙΧ έως του ποσού των 500.000 ευρώ ανά επιχείρηση, η πλατφόρμα αιτήσεων των οποίων ανοίγει την επόμενη εβδομάδα.
Μη καταβολή δόσεων δανείων για όλο το 2020 και μετάθεσή τους στο τέλος της διάρκειας του δανείου με έναν χρόνο επέκταση.
Επαναφορά ΕΣΠΑ με δυνατότητα επιδότησης επιλέξιμων επενδύσεων κατασκευών, τεχνολογίας και υπηρεσιών, για όλα τα μεγέθη επιχειρήσεων.
Ειδική ανταγωνιστικότητα χρεώσεων υποδομών 2020-2021: Το οικοσύστημα των αερομεταφορών (αεροπορικές εταιρείες, αεροδρόμια, επίγεια εξυπηρέτηση, κ.λπ.), χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Περίπου 22 εκατ. επιβάτες από το σύνολο των 33 εκατ. αφίξεων του 2019 έρχονται με αεροπλάνο.
Πρέπει να βοηθηθούν τα δίκτυα/υποδομές/εταιρείες επιβατικών μεταφορών, λαμβάνοντας υπόψιν ότι κάθε εταιρεία είναι ειδική περίπτωση. Τα αεροδρόμια έχουν σημαντικό ρόλο στη δυνατότητα ανάκαμψης του τουρισμού, με σημαντικούς πολλαπλασιαστές για την οικονομία και το γύρω από αυτά οικοσύστημα, ενώ τα σημαντικότερα λειτουργούν σήμερα με συμβάσεις παραχώρησης, με σημαντικό τίμημα προς το δημόσιο. Πρέπει, λοιπόν, να εξεταστεί η δυνατότητα χρήσης των κονδυλίων που εισπράττει ετήσια το κράτος από τις συμβάσεις, ή/και να εξεταστεί η δυνατότητα παράτασης των συμβάσεων παραχώρησης, αλλά και κάθε δημιουργική λύση, προκειμένου να εξασφαλιστεί αφενός η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και αφετέρου η αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανάκαμψης. Για το συγκεκριμένο εδάφιο, θα σας κατατεθεί κοινά συμφωνημένη πρόταση, που θα πρέπει να έχει συζητηθεί και διαμορφωθεί μεταξύ των μελών του ΣΕΤΕ που εκπροσωπούν τον κλάδο των αερομεταφορών.
☆☆☆☆☆…
* Έχω την άποψη πως, ο Ο.Ο.Σ.Α., το Δ.Ν.Τ., Οίκοι Αξιολόγησης κ.λπ διεθνείς Οικονομικοί Οργανισμοί, υπερεκτιμούν το βαρος των υφεσιακών επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού στην ελληνική οικονομία, λόγω του ιδιαίτερα μεγάλου βάρους που διαθέτει ο τουριστικός κλάδος στην οικονομία της χώρας μας. Επειδή, προφανώς, οι Οργανισμοί αυτοί, δανείστηκαν το στοιχείο του “πολλαπλασιαστή ανάπτυξης του τουρισμού”, από τον Σ.Ε.Τ.Ε. (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων) και το ΙΝSETE…
Θεωρώ, δηλαδή, πως: ο θρυλούμενος “πολλαπλασιαστής”, είναι αστόχαστα ή και σκόπιμα, υπερεκτιμημένος! Αφού αυτός, δεν αφορά στο 80% και πλέον, απ’ τα άμεσα έσοδα του τουρισμού. Πολύ περισσότερο όταν, και οι αντίστοιχες δαπάνες, οι οποίες χτίζουν το προσφερόμενο τουριστικό μας προϊόν, είναι δαπάνες για την αγορά των εισαγόμενων συντελεστών της παραγωγής του!
Είναι, επομένως, δαπάνες που, εξ αιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, θα αποφευκτούν, στο σημαντικότερο ποσοστό τους, για να πραγματοποιηθούν.
Είναι -συναφώς- παραπλανητικός ο ισχυρισμός των ίδιων κύκλων, πως, ο τουρισμός, αφορά και εμπλέκεται στη δημιουργία του 42% του ΑΕΠ της χώρας μας, όταν, παρά τα συνεχή ρεκόρ των αφίξεων των τουριστών στην Ελλάδα (με 34 εκατομμύρια τουρίστες το 2019), τα άμεσα έσοδά του, δεν ξεπέρασαν το μονοψήφιο ποσοστό του ΑΕΠ, (ή τα 18 δις Ευρώ, για το 2019)…
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε και μια ακόμα προσωπική μας συλλογιστική εκτίμηση, ότι: η διαχρονική αυτή υπερδιόγκωση του “πολλαπλασιαστή ανάπτυξης”, από το ΣΕΤΕ, ήταν σκόπιμη. Αφού, ο πολλαπλασιαστής αυτός εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί, ακόμα και τώρα, την μόνιμη διαπραγματευτική θέση των μελών του, απέναντι στην πολιτεία και στις τράπεζες. Με στόχο την απόσπαση μεγαλύτερης προσοχής, από τις αρμόδιες Αρχές κι απ’ τα διαθέσιμα μέσα: πιστώσεις, επιχορηγήσεις, δάνεια, φορολογικές εκπτώσεις και λοιπές ευνοϊκές παροχές, της αναπτυξιακής πολιτικής της εκάστοτε Κυβέρνησης, για τον τουριστικό κλάδο. Καθώς & με επιχορηγήσεις, ενισχύσεις, φορολογικές απαλλαγές κ.λπ., για τη διεκδίκηση κι από το τραπεζικό σύστημα και συνεχώς νέων, μεγαλύτερων δανείων, για αποπληρωμή των παλαιότερων ή και για ευνοϊκή ρύθμιση των παλαιότερων δανειακών τουςωσυμβάσεών. Μιας ιδιότυπης οικονομικής δραστηριότητας, δηλαδή, που, αντί να έχει ως κύριο μέλημα και αντικείμενο ενδιαφέροντός της, τον πελάτη – τουρίστα, στρέφεται στην εσωστρεφή της διαχείριση, για απόσπαση προνομίων, προς αποφυγή της άμεσης ταμιακής τους κατάρρευσης. Μιας και οι επιχειρήσεις αυτές, βρίσκονται, διαρκώς, στην κορυφή των περισσότερο υπερχρεωμένων επιχειρήσεων της καταταλαιπωρημένης -απ’ τα Μνημόνια- χώρας μας…
Και συνεπώς. Υπό το πλαίσιο των ζοφερών αυτών συνθηκών, μπορούμε να εκτιμήσουμε ως εξαιρετικά υπερτιμημένο αυτόν τον “πολλαπλασιαστή του τουρισμού” και των συναφών αναλογικών επιπτώσεών του, στο βαθμό ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Επαληθεύοντας έτσι και το γνωστό απόφθεγμα: “ουδέν κακόν αμιγές καλού”, τουλάχιστον, για την περιοχή αυτή, του μετριασμού -ακριβώς- των αρνητικών επιπτώσεών του, στην οικονομία συνολικά…
Δεν “δαιμονοποιώ” κάποιον τομέα της οικονομίας μας. Αλλά, αν αναφερόμαστε στον τουρισμό κι ακριβολογούμε, αυτός, δεν είναι τομέας (ένας απ’ τους 3 τομείς της οικονομίας), αλλά είναι ένας πολύ σημαντικός κλάδος ενός τομέα, και έχει καταστεί “μονοκακλιέγεια”, για πολλές περιοχές της χώρας, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που η μονομέρεια αυτή επιφέρει! Είναι κλάδος ενός τομέα, δηλαδή, ο οποίος, με το μέγεθός του, με το εύθραυστο της φύσης του, με τις στρεβλώσεις και τις δυσλειτουργίες της δράσης του, μας έχει αποκόψει από τις προοπτικές μιας βιώσιμης ανάπτυξης, τόσο του ίδιου του τουρισμού, όσο και της χώρας, συνολικά. Άλλωστε, η ασκούμενη -για δεκαετίες- οικονομική πολιτική που ακολουθείται στην Ελλάδα κι η προκλητικά προνομιακή μεταχείριση του τουρισμού (με όλα τα αναπτυξιακά αυγά της χώρας στο ίδιο καλάθι και μόνιμο αποπαίδι της, όλους τους άλλους), έχει τοποθετήσει την τουριστική δραστηριότητα και την πολιτική των φορέων του, σε θέση απορρόφησης και αφαίμαξης -ασφυκτικά- κάθε ικμάδας των άλλων κλάδων και τομέων της ελληνικής οικονομίας, διαχρονικά…
Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, να υποστηριχτεί η ελληνική οικονομία στο σύνολό της, ολόπλευρα, ορθολογικά και δίκαια. Με την αποσαφήνιση και την αναθεώρηση του ακολουθούμενου παραγωγικού μοντέλου της χώρας, αν ποτέ αυτό υπήρξε. Και με την κατάστρωση των αναγκαίων σχεδίων στρατηγικής ανάπτυξης των διακεκριμένων τομέων και κλάδων της οικονομίας μας, με την ολοκληρωμένη επανεκτίμηση της βιωσιμότητας και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε μέρους και με την εξισορρόπηση των διαθέσιμων μέσων, πόρων και δυνάμεων, για το σκοπό αυτό. Κ.α..
Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Σε πρώτη, πρώτη μας επιλογή, μιας άλλης, αλλά αναγκαίας, τουριστικής πολιτικής της χώρας μας, θεωρώ ότι: η χώρα μας, θα πρέπει να διακόψει -άμεσα και “δια ροπάλου”- την οποιαδήποτε επαύξηση της δυναμικότητας των κλινών του ελληνικού τουρισμού…