Από τους 168 «τουριστικούς λιμένες» που έχουν χωροθετηθεί με τον νόμο 2160/1993 στην Ελλάδα, μόνο οι 37 λειτουργούν και μεταξύ των τουριστικών λιμενικών εγκαταστάσεων που υπάρχουν μόνο στα… χαρτιά είναι ασφαλώς και η μαρίνα Ζακύνθου, που παραμένει σε πλήρη απαξίωση και αποτελεί ένα από τα πιο υποβαθμισμένα τμήματα της Πόλης μας.
Πολύτιμα συμπεράσματα και στοιχεία για τα τουριστικά λιμάνια και τις μαρίνες της Χώρας, παρουσιάστηκαν πριν από λίγες ημέρες στην μελέτη του Οργανισμού διαΝέοσις που εκπόνησε ομάδα ερευνητών υπό τον συντονισμό του αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου Γιώργου Βαγγέλα και του καθηγητή του ΕΚΠΑ Θάνου Πάλλη. Στο έργο της ερευνητικής ομάδας συνεισέφεραν η ΓΓ Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης Βίκυ Λοΐζου και στελέχη του Υπουργείου Τουρισμού.
Ο κ. Γιώργος Βαγγέλας, Αναπληρωτής Καθηγητής Διοίκησης και Διαχείρισης Επιχειρήσεων της Ναυτιλίας και των Μεταφορών του Τμήματος Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου μίλησε στο ραδιόφωνο του Ερμή για την μελέτη που εκπονήθηκε και αφορά έναν σημαντικό κλάδο της τουριστικής οικονομίας που μάλιστα κλονίστηκε σε μικρότερο βαθμό από την πανδημία. Αυτό που τόνισε από την πλευρά του ο Καθηγητής είναι πως παρά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας στον τομέα του γιώτινγκ , χάνει πολλά έσοδα από ανταγωνιστικές χώρες όπως η Κροατία, η Τουρκία και η Ιταλία , ενώ υπογράμμισε την σημασία μιας νέας και στοχευμένης στρατηγικής για την ανάπτυξη αυτού του είδους του τουρισμού. Ειδικά δε για την μαρίνα Ζακύνθου, ανέφερε πως η σύμπραξη με ιδιώτη είναι μια ρεαλιστική λύση για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου.
«Με τον όρο τουριστικοί λιμένες αναφερόμαστε σε τουριστικά καταφύγια, τουριστικά αγκυροβόλια και μαρίνες. Το γιώτινγκ αποτελεί μια ακόμη αναξιοποίητη προοπτική για την χώρα μας και η μελέτη επιχείρησε να δει το υφιστάμενο καθεστώς από πλευράς υποδομών, υπηρεσιών και κανονιστικού πλαισίου. Αυτό που ανέδειξε η μελέτη ήταν για μας ως ερευνητές πολύ εντυπωσιακό καθώς διαπιστώσαμε πως από τους 168 τουριστικούς λιμένες που έχουν χωροθετηθεί και περιλαμβάνονται στο δίκτυο της χώρας, μόλις οι 37 λειτουργούν. Με άλλα λόγια δεν λειτουργεί ούτε το 20%. Επιπλέον, η διαχείριση των μαρίνων στηρίζεται σε ένα νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει από το 1993 που μπορεί να ήταν πρωτοποριακό όταν θεσμοθετήθηκε, αλλά σήμερα το περιβάλλον έχει αλλάξει και οι ανάγκες είναι διαφορετικές» τόνισε ο κ. Βαγγέλας σημειώνοντας πως στο πλαίσιο της έρευνας μελετήθηκε η περίπτωση της Κροατίας, που τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει μια ραγδαία ανάπτυξη στο γιώτινγκ.
«Η Κροατία έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει: έλαβε μέτρα και έθεσε στο επίκεντρο της στρατηγικής τον θαλάσσιο τουρισμό κατανοώντας πως το γιώτινγκ μπορεί να δώσει προστιθέμενη αξία στην οικονομία. Σχεδίασαν και υλοποίησαν τις υποδομές, δίνοντας έμφαση σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές, μείωσαν τη γραφειοκρατία και διαμόρφωσαν ένα σύγχρονο μοντέλο διοίκησης. Η Κροατία σήμερα έχει 100 εκατομμύρια ευρώ έσοδα κάθε χρόνο από τις μαρίνες της» υπογράμμισε ο Καθηγητής συμπληρώνοντας πως στην Ελλάδα έχει γίνει το πρώτο βήμα της χωροθέτησης, αλλά δεν υπήρξε συνέχεια και έφερε το παράδειγμα της μαρίνας Ζακύνθου ως χαρακτηριστικό!
Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
«Ανάλογη εικόνα με την μαρίνα της Ζακύνθου παρουσιάζουν και άλλες μαρίνες στην Ελλάδα» σημείωσε ο κ. Βαγγέλας, παραθέτοντας ως μια ακόμη «αδυναμία» για την χώρα μας το γεγονός ότι υπάρχουν πολλαπλά μοντέλα ιδιοκτησίας και διοίκησης που δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη γραφειοκρατία
«Ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να εμπλακεί γιατί είδαμε τα αποτελέσματα που είχαμε τα τελευταία 30 χρόνια» ανέφερε σημειώνοντας πως μεγαλύτερη ενεργοποίηση θα πρέπει να υπάρχει και από το ΤΑΙΠΕΔ που εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια προαναγγέλλει την παραχώρηση μαρινών όπως η μαρίνα Ζακύνθου.
Ο κ. Βαγγέλας τόνισε τέλος πως τα επόμενα βήματα θα πρέπει να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την αξιολόγηση του δικτύου των ήδη χωροθετημένων τουριστικών λιμενικών εγκαταστάσεων αλλά και την αναμόρφωση της διαγωνιστικής διαδικασίας της παραχώρησης τουριστικών λιμένων ώστε το πλαίσιο να είναι πιο ελκυστικό.
«Στη Ζάκυνθο είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί τι πρόκειται να γίνει, γιατί ο χρόνος περνά εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης του τόπου» κατέληξε.
ermisnewsroom