40 ημέρες μας χωρίζουν από την κάλπη των εθνικών εκλογών και είναι γεγονός ότι η καθυστέρηση της ανακοίνωσης των συνδυασμών στα περισσότερα κόμματα προκαλεί τεράστιες ανισότητες στις ευκαιρίες και τις δυνατότητες των υποψηφίων να επικοινωνήσουν με το εκλογικό σώμα και να γίνουν γνωστοί.
Την αδικία αυτή, την αναπαράγουν τα κόμματα που σε διαφορετικούς χρόνους ανακοινώνουν τους υποψηφίους με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να διαθέτουν το απόλυτο συγκριτικό πλεονέκτημα στην προβολή και την επικοινωνία.
Ρωτούν λοιπόν φίλοι και ορισμένοι από τους “ομφαλοσκοπούντες” την πολιτική επικαιρότητα. Είναι δυνατόν ένας σχετικά νέος υποψήφιος που ανακοινώθηκε πριν λίγες ώρες να κερδίσει τις εντυπώσεις από κάποιον άλλον που πολιτεύεται πολλά χρόνια πριν;
Φυσικά και δεν είναι δυνατόν. Παρά ταύτα τα ίδια τα κόμματα επιλέγουν να λειτουργούν με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να πριμοδοτούν μόνιμα αυτούς που επιθυμούν να εκλεγούν και όλους τους άλλους να τους χρησιμοποιούν ως δεύτερης και τρίτης διαλογής εκπροσώπους.
‘Οπως είδαμε και σε αυτές τις εκλογές η υπόθεση της κατάρτισης των ψηφοδελτίων σε ορισμένα κόμματα δεν άγγιξε την οργανωμένη κομματική βάση αλλά αποτέλεσε θέμα προσωπικών διαβουλεύσεων που δεν είχαν πάντα και το καλύτερο αποτέλεσμα.
Είναι κρίμα, 49 χρόνια μετά την δικτατορία τα κόμματα ακόμα να μην έχουν θεσμοθετήσει κανόνες δημοκρατικής λειτουργίας στη βάση τους έτσι ώστε να αναδεικνύεται τόσο η κομματική ηγεσία όσο και οι υποψήφιοι μέσα από διαφανείς και αμερόληπτες δημοκρατικές διαδικασίες.
Δυστυχώς στην συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων δεν υπάρχουν εσωκομματικες δημοκρατικές διαδικασίες.Αυτό οφείλεται στο οτι τα πρώτα κόμματα που ιδρύθηκαν μετά την απελευθέρωση απο τους Τούρκους ηταν σε συγκλιση με κάποια χώρα απο τις Μεγάλες Δυνάμεις και έγιναν υποχείρια τους.Με μικρές εξαιρέσεις αυτό συνεχίζεται εως σήμερα και καθιστά αδύνατη την εφαρμογή εσωκομματικών διαδικασιών.Όπου αυτο επιχειρήθηκε παρενέβησαν “ξένα κέντρα” και κατέστειλλαν τυχόν ύπαρξη δημοκρατικών διαδικασιών.Ακόμη και τα “κινήματα” η “πραξικοπήματα” που έγιναν ηταν προιόν λήψεων αποφάσεων απο ξένα κέντρα.Δυστυχώς η εφαρμογή δημοκρατικών κανόνων στα υπάρχοντα μεγάλα κόμματα ειναι “κενό γράμμα” προς το παρόν.