Μια πολύ σπουδαία διάκριση για τον ΑΠΣ Ζάκυνθος, το Ζακυνθινό ποδόσφαιρο και τον ίδιο τον αρχηγό των Κυανοκίτρινων Στέλιο Λιβέρη, ήταν η χθεσινή ανακήρυξη του 28χρονου ποδοσφαιριστή ως καλύτερου παίχτη του Βορείου Ομίλου της περσινής Γ’ εθνικής κατηγορίας και μάλιστα κατόπιν ψηφοφορίας. Το κατόρθωμα του Ζακυνθινού άσσου αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, εάν συνυπολογίσουμε την περσινή δύσκολη και συνάμα κακή χρονιά της ομάδας, η οποία με τιτάνιο αγώνα κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή επαρχιακής ομάδας, η οποία γεωγραφικά δεν «ανήκει» στον Βόρειο όμιλο, αλλά από «σπόντα» αγωνίστηκε εκεί την περσινή περίοδο. Το έγγραφο από τον ΠΣΑΠ έφτασε χθες το πρωί στα γραφεία της ομάδας, με την σχετική ειδοποίηση ώστε ο αρχηγός της Ζακύνθου να βρίσκεται στην πρωτεύουσα για να παραλάβει το βραβείο του. Το σχετικό έπαθλο θα του απονεμηθεί στην «Γιορτή του ποδοσφαιριστή» η οποία θα λάβει χώρα στις 16 Ιανουαρίου, σε κεντρικό ξενοδοχείο (Divani Caravel) των Αθηνών όπου θα υπάρχει και τηλεοπτική κάλυψη, ως είθισται σε τέτοιου βεληνεκούς εκδηλώσεις.
Στέλιος Λιβέρης
Η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου…
Την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον αρχηγό του ΑΠΣ Ζάκυνθος Στέλιο Λιβέρη, είχαμε χθες το μεσημέρι στο ραδιόφωνο του Ερμή, με τον Ζακυνθινό άσσο να δηλώνει δικαιωμένος και ευτυχής για την σπουδαία διάκριση την οποία χαρακτήρισε ως την καλύτερη στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας του. Τέλος δεν παρέλειψε να αφιερώσει το βραβείο του, στον καρδιακό φίλο και συμπαίκτη του επί τόσα χρόνια, τον Χρήστο Χαριάτη που τόσο άδικα και νωρίς έφυγε από τη ζωή. Αναλυτικά: «Η σημερινή (χθες) ημέρα είναι μια από τις πιο ευτυχισμένες της ζωής μου και σίγουρα η κορυφαία της μέχρι τώρα καριέρας μου. Έχω ζήσει πολλές και μεγάλες στιγμές τόσο εντός όσο και εκτός νησιού σε όλες τις ομάδες που έχω αγωνιστεί, αλλά νομίζω ότι αυτή αποτελεί μια μεγάλη προσωπική δικαίωση για τους κόπους και τις προσπάθειες τόσων ετών. Ειλικρινά το συγκεκριμένο βραβείο ήρθε εντελώς αναπάντεχα για μένα, από την στιγμή που η περσινή περίοδος ήταν ίσως η δυσκολότερη που έχω βιώσει σαν ποδοσφαιριστής του ΑΠΣ Ζάκυνθος. Βρισκόμασταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας παίζοντας με την πλάτη στον τοίχο, σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Πέρυσι δεν μας έβγαινε σχεδόν τίποτα στο χορτάρι, η εικόνα της ομάδας δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή κάτι που μας επηρέασε όλους αγωνιστικά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουμε σοβαρά ακόμα με υποβιβασμό. Θεωρώ ότι πρόπερσι κάναμε μια σπουδαία χρονιά και θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει στην άνοδο και να είχα πολύ περισσότερες πιθανότητες να πάρω το βραβείο αυτό. Όμως στη ζωή ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ ή να θεωρείς κάτι δεδομένο και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα σήμερα, με αυτό τον αναπάντεχο τρόπο. Ξαναλέω ότι δεν περίμενα να γίνει φέτος κάτι τέτοιο και γι’ αυτό νιώθω διπλά ευχαριστημένος.»
Αφιερωμένο στον Χρήστο Χαριάτη
«Το ότι η διάκριση αυτή έρχεται μετά από μια τόσο κακή χρονιά, σημαίνει για μένα πολλά και κυρίως ότι έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό για να βοηθήσω την ομάδα. Τα δύο καλύτερα μας παιχνίδια ήταν αναμφίβολα αυτά κόντρα στην Κρανούλα και τους Πόντιους Κατερίνης, στα οποία κάναμε εκτός έδρας νίκες και νομίζω ότι είχα και καλή προσωπική απόδοση. Εύχομαι να έχω υγεία γιατί αυτό μετρά πάνω απ’ όλα και η διάκριση αυτή να αποτελέσει κίνητρο για μένα, να συνεχίσω την σκληρή δουλειά και να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Θα ήθελα να αφιερώσω το βραβείο αυτό πρωτίστως στον Χρήστο Χαριάτη, ο οποίος θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μας. Τέλος να μην παραλείψω να ευχαριστήσω όλους τους προπονητές μου, τους συμπαίκτες μου που με βοήθησαν να φτάσω ως εδώ και φυσικά την οικογένεια και την σύζυγο μου, που βρίσκονται πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν.»