33 χρόνια πριν, με ορισμένους καλούς και δοκιμασμένους, ως προς το ήθος τους, συμπολίτες μας, ξεκινήσαμε το μακρύ ταξίδι της τοπικής πληροφόρησης με μια μικρή εβδομαδιαία εφημερίδα που μετεξελίχθηκε στην εφημερίδα που κρατάτε σήμερα στα χέρια σας.

Το στοίχημα ήταν μεγάλο κι αν το κερδίσαμε ή όχι, το ξέρουν μόνο όσοι μας παρακολουθούν και μας αφουγκράζονται όλα αυτά τα χρόνια.

Εμείς το μόνο που ξέρουμε ότι κατακτήσαμε τη δυνατότητα να εκφράζουμε τη γνώμη μας, απαλλαγμένη από πάθη, εμμονές, βαρίδια, δουλείες, ιδιοτέλειες ή συμφέροντα.

Σας εξομολογούμαι ότι αυτό απαιτεί ψυχική δύναμη για να το πετύχει κάποιος.

Δεν θα έκανα μια τέτοια αναφορά σήμερα, αν στη σκέψη μου δεν υπήρχε θυμός που σε τέτοιες κρίσιμες και οδυνηρές, για πολλούς στιγμές, δεν υπήρχαν και κάποιοι, επώνυμοι κυρίως, που εννοούν να παραβλέπουν τον ανθρώπινο πόνο ή τις ανθρώπινες ανάγκες και να χρησιμοποιούν το κράτος, τις υπηρεσίες ή την καρέκλα τους για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους ή τα συμφέροντα των φίλων τους σε βάρος των συμφερόντων των πολλών.

Εμείς πάντα διαλαλούσαμε πως στο κράτος πρέπει να εργάζονται και να αμείβονται μόνο άξιοι και έντιμοι δημόσιοι λειτουργοί και όλοι όσοι αποδεδειγμένα δεν είναι τέτοιοι να παραδώσουν τη θέση τους σε άλλους καλύτερους.

Το ίδιο μέτρο πρέπει να ισχύει και για τους αιρετούς εκείνους που με την παρουσία τους στα κοινά κηλιδώνουν το νόημα και το περιεχόμενο της εκλογικής διαδικασίας ως λειτουργία της δημοκρατίας.

Στην εποχή του Κορονοϊού λοιπόν ας βάλουμε όλοι πιο ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων μας, από τους πάσης φύσεως λειτουργούς διότι τις παραλείψεις και τα λάθη τους μπορεί να τα πληρώνουμε στις εξής με τη ζωή μας