Τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της πέτυχε η ομάδα μπάσκετ της ΑΓΕΖ κατακτώντας πανάξια και δίκαια το πρωτάθλημα και την άνοδο στη Γ’ εθνική κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Μεγάλες στιγμές στο κατάμεστο από φιλάθλους Κλειστό της Παναγούλας. Έξαλλοι πανηγυρισμοί μετά το τέλος του αγώνα και αποθέωση για τους Ερυθρόλευκους.
Σάββατο 26 Μαΐου 2012… Μια αξέχαστη μέρα για όλο το Ζακυνθινό μπάσκετ και τους ανθρώπους που το υπηρετούν πιστά χρόνια τώρα! Η μέρα της δικαίωσης… για τους κόπους, τα όνειρα, τις στεναχώριες, τις πίκρες και τις λίγες χαρές που ζει στην καθημερινότητα του ένας παράγοντας ερασιτεχνικού σωματείου, ένας αθλητής που βλέπει τον κόπο και τον «ιδρώτα» του να δικαιώνονται και ένα προπονητικό τιμ που ζει και να αναπνέει για να δει το δημιούργημα του, να πηγαίνει ένα «βήμα» μπροστά και να μεγαλουργεί. Όλα αυτά και πολύ περισσότερα που δεν μπορεί να κατανοήσει ο απλός φίλαθλος, αλλά μόνο εκείνος που ζει πρόσωπα και καταστάσεις από πρώτο «χέρι», έζησαν τα μέλη της Αθλητικής Γυμναστικής Ένωσης Ζακύνθου στο «ηφαίστειο» της Παναγούλας. Ένα «ηφαίστειο» χαράς που εξερράγη μετά το άκουσμα της τελευταίας κόρνας από τη γραμματεία, που έδωσε το έναυσμα των τρελών πανηγυρισμών που δεν έχουν προηγούμενο σε ότι αφορά τη Ζακυνθινή καλαθοσφαίριση. Είμαστε πια πρωταθλητές… και έρχονται άλλες εποχές, ακόμη καλύτερες!
Όλοι μαζί… έγραψαν ιστορία!
Η δικαίωση… επιτέλους ήρθε! Δικαίωση για τους ανθρώπους του Συμβουλίου τους λεγόμενους αφανείς ήρωες που ζουν καθημερινά την ομάδα και «τρέχουν» για να τα τακτοποιήσουν όλα, για να μη λείψει τίποτα σε κανέναν και να λειτουργούν όλα «ρολόι». Δικαίωση για όλους τους παίχτες… Τόσο τους Ζακυνθινούς που «μετρούν» πολλά χρόνια στην «πλάτη» έχοντας ζήσει όλες τις δύσκολες στιγμές, θυσιάζοντας πολλές ώρες απ’ την προσωπική τους ζωή, για το μεράκι τους και την ομάδα που αγαπούσαν, όσο και για τα παιδιά που δεν είναι από το νησί αλλά κλήθηκαν να βοηθήσουν την ομάδα με την αξία και την εμπειρία τους, έχοντας γίνει και αυτοί «Ζακυνθινοί»! Έχοντας γίνει ένα με όλους εμάς… Η απόλυτη δικαίωση για τον «αρχιτέκτονα» αυτής της ομάδας, τον «τρελό» Γιάννη Στάθη που όταν το 2009 μιλούσε για Γ’ εθνική, κανείς δεν τον πίστευε όπως έγραψε και στο περίφημο μπλουζάκι του που εμφάνισε μετά το τέλος του προχθεσινού αγώνα, αλλά και στον βοηθό του Ανδρέα Παπαδάτο που η προσφορά του σε αυτή την ομάδα είναι ανεκτίμητη, τόσο στα «εύκολα» όσο και τα «δύσκολα» χρόνια… Όμως ένα ιδιαίτερο «κεφάλαιο» της όμορφης αυτής ιστορίας, ανήκει και στο χορηγό Γιώργο Θεοδόση (11880) του οποίου η συμβολή ήταν καθοριστική, ώστε να «εκτοξευτεί» ποιοτικά η ομάδα και να φτάσει μέχρι και τη Γ’ εθνική. Πλέον οι πιστοί φίλοι του αθλήματος και εκείνοι που ήταν και είναι κοντά στην ΑΓΕΖ χρόνια ολόκληρα, μπορούν να καμαρώνουν για τη μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία τη ομάδας, μέχρι και την επόμενη. Όλοι μαζί… Παίχτες, διοίκηση, Προπονητικό τιμ και φίλαθλος κόσμος, το Σάββατο 26 Μαΐου… έγραψαν ιστορία!
Έμεινε… απόρθητο το “κάστρο”
Ένα τρομερό ρεκόρ «έχτισαν» τα παιδιά της ΑΓΕΖ ολόκληρη τη φετινή χρονιά, ,με ένα εκπληκτικό εντός έδρας σερί… το οποίο δεν τερματίστηκε ούτε και προχθές, στην πιο μεγάλη μέρα του «πολέμου». Εκεί που ο αποφασισμένος Προμηθέας ήρθε στην Παναγούλα για να κάνει δύσκολη τη ζωή των Ερυθρόλευκων και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Το παιχνίδι εξελίχθηκε σε πραγματικό ντέρμπι, αλλά στο τέλος μίλησε η κλάση και η αξία της καλύτερης ομάδας, σε συνδυασμό με την καταπληκτική συμπαράσταση του κόσμου που έδωσε «φτερά» στα «πόδια» των νέων πρωταθλητών της Α1 ΕΣΚΑΗ. Ήταν τόσος ο κόσμος που βρισκόταν προχθές στις εξέδρες, που δεν χρειάστηκε και πολύ για να παρασυρθούν στους ρυθμούς αυτούς και οι παίχτες του Γιάννη Στάθη. Μέχρι τα μισά του πρώτου δεκαλέπτου οι δύο ομάδες πήγαιναν «χέρι-χέρι»… με το Χρήστο Κοτσέτα να ξεκινά «ζεστός» το παιχνίδι με τρία εύστοχα τρίποντα, τον Ακτύπη να βγάζει πολύ ενέργεια τόσο στην άμυνα όσο και την επίθεση και τους Σαμαρά- Μπονίκο να δίνουν «λύσεις» στο επιθετικό ριμπάουντ αλλά και στο σκορ. Από την άλλη πλευρά Μενούνος, Ζαπανιώτης και Νταβλούρος έδιναν επιθετικές «ανάσες» στην ομάδα τους κρατώντας την «όρθια», μέχρι η διαφορά να ξεφύγει και το 15-13 να γίνει 26-17 στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου με καλάθι του Μπονίκου.
Σταθερά στη θέση του οδηγού οι ερυθρόλευκοι!
Η διαφορά συνέχιζε να κινείται σε υψηλά επίπεδα (άνω των δέκα πόντων) και στην συνέχεια με την ΑΓΕΖ να κρατά άνετα το προβάδισμα και τον κόσμο να παραληρεί στις εξέδρες. Πήγε ακόμα και στους 13 πόντους με το 34-21 από τον Σαμαρά μετά από εκπληκτική ασίστ του Μπονίκου, αλλά ο Μενούνος μείωσε σε 34-25, ενώ στην αμέσως επόμενη φάση ο Κώστας Ακτύπης έπαθε εξάρθρωση σε ένα από τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού, σφαδάζοντας από τους πόνους. Όμως ο «spiderman» της ΑΓΕΖ έσφιξε τα «δόντια» και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ξαναμπήκε στο ματς για να βοηθήσει την ομάδα του. Μάλιστα πρόσθεσε άλλους 5 πόντους στο ενεργητικό για να διατηρηθεί η διαφορά πάνω από τους δέκα πόντους. Μια τρίποντη «βόμβα» του Νίκου Κλάδη λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου έφερε το σκορ στο 47-35, για να ακολουθήσει μια τεχνική ποινή στο Ζάγκλα και δύο βολές του Νταβλούρου για το 47-37 του πρώτου μέρους.
Θρίλερ για γερά νεύρα στο τρίτο δεκάλεπτο
Το παραδοσιακά κακό τρίτο δεκάλεπτο της ΑΓΕΖ έκανε για μια ακόμη φορά την εμφάνισή του, με τον Προμηθέα να μπαίνει αποφασισμένος στην επανάληψη και να γυρίζει το εις βάρος του σκορ. Το 49-40 με το καλάθι του Κομματά έγινε αρχικά 49-44 με Ψυχογιό και Ζαπανιώτη, για να ακολουθήσει το 51-44 απ’ τον Μπονίκο και ένα νέο σερί 0-10 του Προμηθέα με Χαμηλό, Ψυχογιό και Ζαπανιώτη να δίνουν προβάδισμα στην ομάδα τους με 51-54. Η ΑΓΕΖ «απάντησε» με ένα δικό της 7-0 (Τρίποντο Κλάδη, δίποντα Σαμαρά και Ακτύπη) με την Παναγούλα να μετατρέπεται σε «κόλαση» για τους Πατρινούς. Το ματς όμως είχε γίνει «Θρίλερ» και οι εναλλαγές στο σκορ έφεραν τον Προμηθέα μπροστά στο σκορ στο τέλος του δεκαλέπτου (58-56, 58-58, 60-58, 60-61, 62-61) και 62-63 με καλάθι του Νταβλούρου.
Έλιωσε στο “καμίνι” ο Προμηθέας
Όταν η κατάσταση δυσκόλεψε… το «λόγο» πήρε ο κόσμος της ΑΓΕΖ που μετέτρεψε το γήπεδο σε «κολαστήριο» σπρώχνοντας την ομάδας στη μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας της. Το ματς εξακολουθούσε να πηγαίνει πόντο-πόντο (63-63, 64-63, 66-63, 66-65, 68-65 με σουτ του Χαϊκάλη, για να ισοφαρίσει και πάλι με τρίποντο ο Ψυχογιός σε 68-68. Την κατάλληλη στιγμή η ομάδα μας είχε το καθαρό μυαλό που χρειάζεται σε τέτοιες στιγμές, αυξάνοντας σταδιακά τη διαφορά (71-68, 74-70 με καλάθι του Μπονίκου και 76-70 με βολές του Κλάδη). Στην Παναγούλα επικρατούσε πανικός με όλο τον κόσμο να έχει σηκωθεί όρθιος και να ζητωκραυγάζει για τη νίκη που ερχόταν… Το 78-71 με τις βολές των Ακτύπη και Μπονίκου έγινε 80-71 και πάλι με βολές από τον 30χρονο φόργουορντ, το οποίο έμελλε να είναι και το τελικό σκορ. Το τι ακολούθησε στην συνέχεια, είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια όσο «πλούσια» και να είναι η ελληνική γλώσσα! Πανζουρλισμός… ΑΓΕΖ εκεί, εκεί στη Γ’ εθνική! Τα καλύτερα έρχονται…