Οι κινητοποιήσεις των δικηγόρων της Ζακύνθου συνεχίζονται σύμφωνα με την απόφαση που έλαβε η Γενική Συνέλευση του κλάδου που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 15 Νοεμβρίου. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης παραμένει στη θέση του και ως εκ τούτου δεν φαίνεται από πουθενά αλλαγή θέσεων στα προβλήματα του χώρου. Η αποχή είναι διαρκείας και αρχίζει από την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου.
Οι Δικηγόροι Ζακύνθου δηλώνουν, ότι δεν έχει αρθεί κανένας εκ των σοβαρών λόγων που οδήγησαν στις κινητοποιήσεις τους, εμμένοντας στο περιεχόμενο των αποφάσεων και ψηφισμάτων που έχουν μέχρι σήμερα εκδοθεί. Ακόμη, δηλώνουν ότι δεν τρέφουν αυταπάτες ως προς τις προθέσεις της νέας Κυβέρνησης, η οποία σχηματίστηκε ακριβώς για να νομοθετήσει και να προωθήσει, με τον ίδιο μάλιστα υπουργό Δικαιοσύνης, όσα η προηγούμενη δυσκολευόταν ενόψει των μαζικών λαϊκών αντιδράσεων, που είναι μέτρα συνταγματικής εκτροπής και ανατροπής βασικών κανόνων λειτουργίας και απονομής της Δικαιοσύνης, τόσο διαδικαστικά όσο και ουσιαστικά, με άμεσο αντίκτυπο στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαίωμα και τις ατομικές ελευθερίες των Ελλήνων πολιτών.
Προκειμένου, όμως, να υπάρξει ενιαία θεσμική αντιμετώπιση, ενωτική και με τους άλλους δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας, οι Δικηγόροι Ζακύνθου, επιλέγουν προς το παρόν συνειδητή στάση ανοχής και αναμονής. Διατρανώνουν, όμως, σε κάθε κατεύθυνση, ότι δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός η περιλάλητη «ενότητα» μεταξύ μικρής μάζας Δικηγόρων που είναι συνδεμένοι με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και καλλιεργούν στο δικηγορικό Σώμα τον εφησυχασμό, την απογοήτευση και τη μοιρολατρία αφενός και της τεράστιας μάζας των πληττομένων, ιδίως νέων, Δικηγόρων της μαχόμενης Δικηγορίας από την άλλη, που προορίζονται βορά στην κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και εταιριών.
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ζακύνθου Σπύρος Καλογερίας επισημαίνει ότι «οι Δικηγόροι Ζακύνθου τελούν σε αγωνιστική ετοιμότητα, χωρίς σε τελική ανάλυση να εξαρτούν την στάση τους, απέναντι στη βαρβαρότητα που μεθοδικά ετοιμάζεται να επιβάλει το νέο μετωπικό κυβερνητικό σχήμα, από τη στάση άλλων Δικηγορικών Συλλόγων, ελπίζοντας σε κοινή όλων συμπαράταξη, όπως επιτάσσουν οι μακροχρόνιες αγωνιστικές παραδόσεις του Δικηγορικού Σώματος στην Ελλάδα, ακόμη και σε εποχές μαύρες, διωγμών, αγριότητας και μισαλλοδοξίας. Η κοινή δράση και αντιμετώπιση των προβλημάτων είναι η μόνη ικανή να ανατρέψει τα όποια σχέδια απεργάζονται σε βάρος της κοινωνίας, της απονομής της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της».
