Για τα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνει ως δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας μίλησε στο ραδιόφωνο του –Ε- ο καθηγητής της Αγγλικής Γλώσσας Αντώνης Ανδρεώλας, ο οποίος μεταξύ άλλων παρομοιάζει το νησί μας σαν τον Ελληνικό Στρατό λίγο πριν την… μικρασιατική καταστροφή και επισημαίνει πως πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Δήμος, οφείλεται στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τον «υπηρέτησαν» άνθρωποι χωρίς μόρφωση.
«Για την αγάπη μου για τη Ζάκυνθο εγκατέλειψα μια πανεπιστημιακή καριέρα στην Αμερική και αυτό δεν ξέρω αν θα το έκανε κάποιος σήμερα. Από αγάπη για τον τόπο μου έθεσα υποψηφιότητα στις εκλογές και είναι απορίας άξιο γιατί δεν εκλέχθηκα. Να μην εκλέγεται ένας πανεπιστημιακός καθηγητής και βραβευμένος συγγραφέας είναι ήττα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση» σημείωσε αρχικά ο κ. Ανδρέωλας υπογραμμίζοντας την πρόθεση του να προσφέρει στο νησί , το οποίο βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία.
«Το νησί μας βρίσκεται στο ίδιο σημείο στο οποίο βρίσκονταν τα τρία Σώματα Στρατού, το 1922 στην Σμύρνη, λίγο πριν την καταστροφή. Είπα μήπως με την παρουσία ενός επιστήμονα μπορεί να αλλάξει κάτι. Δεν κρίνω κανενός τον χαρακτήρα, αλλά κάποιοι πρέπει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να ασκήσουν διοίκηση αν δεν είναι πεπαιδευμένοι. Κατά τη γνώμη μου το Δημοτικό Συμβούλιο θα έπρεπε να είναι γεμάτο από επιστήμονες» σχολίασε, επισημαίνοντας πως πέρα από κάποια λαμπρά παραδείγματα όπως τις περιόδους διοίκησης του Πυλαρινού, του Κεφαλληνού και του Ζήβα , τα δημοτικά συμβούλια και τα διοικητικά συμβούλια δεν είχαν ως μέλη πρόσωπα με γνώσεις.
«Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη για τη διαχείριση των προβλημάτων» σημείωσε και έφερε το παράδειγμα της Αυστρίας, όπου απαγορεύεται να θέσει κάποιος υποψηφιότητα αν δεν έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο.
«Τόσο οι υποψήφιοι, όσο και οι ψηφοφόροι θα πρέπει να δώσουν βήμα σε τεχνοκράτες και επιστήμονες. Το φαινόμενο αυτό δεν αφορά μόνο τη Ζάκυνθο αλλά ολόκληρη την Ελλάδα» ανέφερε.
Τέλος, για το ρόλο που ο ίδιος θα μπορούσε να αναλάβει στο Δήμο, σημείωσε πως έχουν γίνει μόνο άτυπες συζητήσεις. Σχολίασε όμως πως προσωπικά δεν έχει καμία φιλοδοξία και στόχος του είναι μόνο η προσφορά στον τόπο του.
«Όλα είναι θέμα Παιδείας και καθώς η Παιδεία απουσιάζει έχουμε όλα αυτά τα ζητήματα» ανέφερε, συμπληρώνοντας πως θα μπορούσε να προσφέρει στο πεδίο της εκπαίδευσης, του πολιτισμού αλλά και μόνο μέσα από τα δημοτικά συμβούλια, διατυπώνοντας τις απόψεις του.
«Έστω και αυτό το διάστημα που απομένει, θέλω να προσφέρω από όπου μπορώ» κατέληξε.
ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ