Τα πιο ωραία πράγματα, έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις… λέει ένα πολύ γνωστό τραγούδι του Πασχάλη Τερζή. Παραφράζοντας τον στίχο αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα πιο ωραία ρεπορτάζ, είναι αυτά που δεν τα προγραμματίζεις αλλά προκύπτουν στην πορεία. Πηγαίνοντας στη χθεσινή προπόνηση του ΑΠΣ Ζάκυνθος στο γήπεδο του Μαχαιράδου και περιμένοντας τους ποδοσφαιριστές και τον Προπονητή να μπουν στο γήπεδο για να κάνουν το πρόγραμμα τους, σκεφτήκαμε να επισκεφτούμε το Γειτονικό Ρωμύρι για να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται το άλλοτε «κραταιό» γήπεδο του νησιού μας, το οποίο φιλοξενούσε ένα σωρό αγώνες τα παλιότερα καλά χρόνια. Εν συνεχεία ακολούθησε η προπόνηση των Κυανοκίτρινων στο μικρό «στολίδι» του πρώην Δήμου Αρτεμισίων και αμέσως μια σύντομη βόλτα στα γήπεδα Βανάτου και Μουζακίου, που έχουν επίσης μεγάλη ιστορία και παραμένουν ξεχασμένα από το Θεό… Κάπως έτσι «γεννήθηκε» στο μυαλό μας η ιδέα, να επαναφέρουμε στις μνήμες σας-μας, κάποια γήπεδα στα οποία έχει γραφτεί η σύγχρονη και όχι μόνο ιστορία του Ζακυνθινού ποδοσφαίρου.
Μαραζωμένα και ξεχασμένα… στην ανυποληψία!
Αναρίθμητα παιχνίδια τοπικού πρωταθλήματος και μεγαλύτερων κατηγοριών… Ποδοσφαιριστές που έχουν ξεκινήσει από αυτά την σταδιοδρομία τους έχοντας «ματώσει» κυριολεκτικά τις φανέλες τους πάνω στο χαλίκι… Κόσμος να κρέμεται σαν τα «τσαμπιά» στους φράκτες και τα συρματοπλέγματα και γενικώς μια «άλλη» εντελώς διαφορετική και ρομαντική εποχή, η οποία ανήκει πλέον στο παρελθόν. Τη σήμερον ημέρα τα γήπεδα αυτά, (που κάποτε αποτελούσαν τους «Ναούς» όλων των Ζακυνθινών ποδοσφαιριστών και φιλάθλων), μοιάζουν με πραγματικά «φαντάσματα». Στοιχειωμένα από την απαξίωση και την εγκατάλειψη όλων μας, μαραζωμένα, εντελώς ανενεργά και αναξιοποίητα.
Πολλά τα ερωτήματα…
Αν είχαν «φωνή» και μπορούσαν να μιλήσουν τα τρία αυτά γήπεδα… θα έλεγαν πολλά αλλά κυρίως ένα μεγάλο «γιατί»! Γιατί τέτοια εγκατάλειψη; Γιατί τέτοιο μαράζι; Ατελείωτα τα ερωτήματα… Αυτά τα γήπεδα δεν μπορούν σήμερα να χρησιμεύσουν πουθενά; Δεν μπορούν να βοηθήσουν κάποιες ομάδες του τοπικού πρωταθλήματος οι οποίες συνωστίζονται στα λιγοστά γήπεδα του νησιού, επιβαρύνοντάς τα όσο δεν πάει; Δεν μπορεί να φτιαχτεί σε κάποιο από αυτά, ένα προπονητικό κέντρο που θα εξυπηρετήσει τον ΑΠΣ Ζάκυνθος, ο οποίος παραμένει «τσιγγάνος» πολυτελείας κάνοντας προπόνηση από εδώ και από εκεί;
Το “παράδειγμα” του Πλάνου και οι νεότερες υποδομές
Θυμίζουμε ότι κάποια χρόνια πιο πριν το γήπεδο του Πλάνου που σήμερα αποτελεί «κόσμημα» για τις αθλητικές υποδομές του νησιού μας, βρισκόταν στην ίδια ακριβώς κατάσταση. Όμως το μεγάλο «βήμα» έγινε… αφού η ιστορική έδρα του Α.Ο Τσιλιβή ανακατασκευάστηκε, «αναστήθηκε», ζωντανεύοντας παράλληλα όλη αυτή την πανέμορφη περιοχή κοντά στην παραλία. Έργα υποδομής έχουν γίνει και μάλιστα πολλά τα τελευταία χρόνια (Πλάνος, Μαχαιράδο, Άγιος Λέων, Αγγερικός, Ενωσιακό, Αμπελόκηποι, Δημοτικό Στάδιο, γήπεδο Βολιμών που σύντομα θα αποκτήσει τάπητα) και σίγουρα μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα!
Οι αναξιοποίητοι “θησαυροί”
Το φωτογραφικό υλικό από τα γήπεδα Ρωμυρίου, Βανάτου και Μουζακίου τα λέει όλα… Τρεις αναξιοποίητοι «θησαυροί» που μπορούν κάλλιστα να λύσουν τα «χέρια» όλων των ποδοσφαιρικών οργανισμών του νησιού μας. Ομάδες Α’ και Β’ κατηγορίας που εδρεύουν κοντά στις περιοχές αυτές και φυσικά ένα προπονητικό κέντρο για τον ΑΠΣ Ζάκυνθος, κάλλιστα θα μπορούσαν να συντελέσουν ώστε να γίνει πλήρης «αποσυμφόρηση» των υπολοίπων σταδίων, όπως για παράδειγμα αυτό των Αμπελοκήπων και του Αγγερικού τα οποία φιλοξενούν τις περισσότερες ομάδες σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Οι συνωστισμένοι και ο “άστεγος”
Η κατανομή των γηπέδων και οι ομάδες που φιλοξενούνται σε αυτά, αποδεικνύουν ξεκάθαρα τον μεγάλο «συνωστισμό» που έχει δημιουργηθεί στα γήπεδα μας. Οι χώροι είναι λίγοι, οι ομάδες όμως πάρα πολλές… Μέσα σε αυτές υπάρχει και ο ΑΠΣ Ζάκυνθος ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει για προπόνηση τα περισσότερα γήπεδα του νησιού μας, συνολικά πέντε στον αριθμό. Στο Δημοτικό Στάδιο η ομάδα κάνει το πρόγραμμα της δύο φορές την εβδομάδα, χάρη στη μεγάλη βοήθεια των ανθρώπων του Σταδίου (τόσο επιτρέπεται για να μην επιβαρυνθεί ο τάπητας) όσο και του υπεύθυνου αθλητικών υποδομών Διονύση Μουζάκη. Η Ζάκυνθος επίσης έχει κάνει πολλές προπονήσεις στο Μαχαιράδο (μεγάλη η συνεισφορά του υπευθύνου Σκοπιώτη Αγαλιώτη), στο γήπεδο των Αμπελοκήπων όπου έγινε η μισή προετοιμασία το καλοκαίρι, σε αυτό του Πλάνου όταν δεν υπήρχε πουθενά διαθέσιμος χώρος (με τους ανθρώπους του Α.Ο Τσιλιβή να το παραχωρούν ευγενικά) και φυσικά στον Αγγερικό που διαθέτει και προβολείς.
Λίγοι χώροι, πολλές ομάδες!
Οι Ζακυνθινές ομάδες ποδοσφαίρου στο σύνολο τους είναι 31. Αν από αυτές βγάλουμε τον ΑΠΣ Ζάκυνθος που αγωνίζεται στη Γ’ Εθνική και παίζει στο Δημοτικό στάδιο αλλά και το Τσιλιβή που παίζει στη Δ’, μας μένουν 29, μείον τις 3 που δεν κατεβαίνουν φέτος στο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας πάμε αισίως στις 26. Οπότε: Γήπεδο Αμπελοκήπων: 5 ομάδες (Θύελλα, Ζακυνθιακός, Απόλλωνας, Έσπερος, Αγγερικού: 5 ομάδες (Εθνικός Σκουλικάδου, Α.Ο Κατασταρίου, Α.Ο Λεβάντες, Αετός Καλλιπάδου, Παναρκαδικός ), Αρτεμισίων: 4 ομάδες (Αστέρας Μαχαιράδου, Φάμιλι Λαγκαδακίων, Παναρτεμισιακός, Λούρος), Πηγαδακίων: 4 ομάδες (Δόξα Πηγαδακίων, Α.Ε Γερακαρίων, ΟΦΠΕΑΖ, Πειρατής), Αγίου Λέοντα: 3 ομάδες (Ελατιακός. Άγιος Λέων, Κοιλιωμένος), Ενωσιακό Γαϊτανίου: 3 ομάδες (Αστέρας Γαϊτανίου, Αχιλλέας, Δόξα Λιθακιάς), Πλάνου: 3 ομάδες (Α.Ο Τσιλιβή, Φλόγα Κυψέλης, Αστέρας Πλάνου), Δημοτικό Στάδιο: 1 ομάδα (ΑΠΣ Ζάκυνθος). Κατά συνέπεια, λίγα γήπεδα πολλές ομάδες…