Περιορίζονται οι χρήσεις της παραλίας και του αιγιαλού από τα όμορα ξενοδοχεία για την ανάπτυξη ομπλελοκαθισμάτων και αυτό προκαλεί ήδη αντιδράσεις από τις ενώσεις των ξενοδόχων.
Με νόμο που κατέθεσε στη Βουλή το αρμόδιο υπουργείο μπαίνουν μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις ώστε να διευκολύνεται η επισκεψιμότητα του κοινού στις παραλίες για κολύμβηση.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας η τοποθέτηση ομπρελοκαθισμάτων θα απαγορεύεται όταν το εύρος της παραλίας είναι μικρότερο των 3 μέτρων ή η συνολική επιφάνεια της παραλίας μικρότερη των 150 τ.μ.
Επίσης προτείνεται η τοποθέτηση στις παραλίες ομπρελοκαθισμάτων θα καλύπτουν το 60% της έκτασης έμπροσθεν του ξενοδοχείου και όχι το 100% που συμβαίνει με τον ισχύοντα νόμο.
Όμως το σημείο που θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις είναι αυτό που θεσμοθετεί στις ακτές, ζώνη παραλίας, για πρώτη φορά με ελάχιστο εύρος τα 30 μέτρα, όταν η ισχύουσα διάταξη νόμου προέβλεπε μόνο μέγιστο εύρος τα 50 μέτρα, νοουμένου ότι το ελάχιστο μπορεί να κυμαίνεται σύμφωνα με τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Σε αυτή την περίπτωση και εφόσον ψηφιστεί ο νόμος θα θεωρείται ως ζώνη παραλίας κάθε ακτή σε βάθος 30 μέτρα από το χειμέριο κύμα ανεξάρτητα εάν εκεί βρίσκονται νόμιμα ιδιωτικά ακίνητα ή έχουν οικοδομηθεί στο μεταξύ κτίρια ή άλλου είδους εγκαταστάσεις.
Για το θέμα αυτό έχει ενεργοποιηθεί η Πανελλήνια Ένωση Ξενοδόχων.
Επιτέλους δεν μπορούσαμε να βάλουμε πουθενά πετσέτα. έπρεπε πραγματικά να πληρώσουμε εξωφρενικά αντίτιμα για να κάνουν λεφτά κάποιοι. Και δεν μπορούσαμε να παίξουν τα παιδιά μας. φτάνει πια.