Τιμή που πλησιάζει τα ακριβά είδη διατροφής αρχίζει να διαμορφώνεται στην αγορά ελαιολάδου μετά από πολλά χρόνια και αυτό ανακουφίζει ιδιαίτερα τους ελαιοπαραγωγούς και ιδιαίτερα εκείνους που έχουν αποθηκεύσει λάδι από τα προηγούμενα χρόνια, όταν το προϊόν πουλιόταν στην εξευτελιστική τιμή του 1.80 ευρώ το κιλό.
Αιτία αυτής της εξέλιξης φέτος θεωρείται η εξαιρετικά κακή χρονιά για την ελαιοπαραγωγή στην Ιταλία λόγω των κακών καιρικών συνθηκών και του δάκου, που σύμφωνα με τις προβλέψεις υποδη-λώνουν ότι η παραγωγή φέτος θα είναι 302.000 έναντι 464.000 τόνων την προηγούμενη περίοδο, αλ-λά και τη χαμηλή παραγωγή ελαιολάδου στην Ισπανία.
Τα ελαιοτριβεία προσπαθούν να προσελκύσουν πελάτες – παραγωγούς υποσχόμενα υψηλές τιμές σε μια προσπάθεια να βγάλουν τις οικονομικές ζημίες των προηγούμενων ετών.
Από την άλλη, τόσο οι Ιταλοί όσο και οι Ισπανοί δεν διαθέτουν τη ρευστότητα που είχαν τα προη-γούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα να είναι φειδωλοί στις παραγγελίες τους.
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης εκτιμά ότι η ελληνική παραγωγή ελαιολάδου φέτος είναι πιθανό να φτάσει στους 300.000 τόνους (πέρυσι έφτασε στους μόλις 135.000 τόνους) και λόγω της χαμηλής παραγωγής στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναμένει αύξηση της τιμής για τον παραγωγό, που μπορεί να φτάσει και στα 3,40 ευρώ.
Στα 3,20 ευρώ η τιμή
Με τα έως τώρα δεδομένα οι τιμές για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έχουν διαμορφωθεί κατά μέσον όρο στα 3 ευρώ και σε κάποιες περιπτώσεις έφτασαν τα 3,20.
Ωστόσο, παράγοντες της αγοράς εφιστούν την προσοχή στους παραγωγούς που έχουν αποφασίσει να περιμένουν, τονίζοντας ότι οι φήμες για υπογραφή ακριβών συμβολαίων είναι απλώς… φήμες.
Οι ζημίες που έχουν σημειώσει τα ελληνικά ελαιοτριβεία -πολλά από τα οποία πέρυσι δεν λειτούργη-σαν καν λόγω της μειωμένης παραγωγής- δεν δίνουν περιθώρια για σκληρές διαπραγματεύσεις.
«Η Ισπανία με 1.800.000 τόνους παραγωγή ελαιολάδου έχει 1.000 ελαιοτριβεία.
Η Ελλάδα με παραγωγή 250.000- 300.000 τόνων έχει 2.000 ελαιοτριβεία. Αυτό δημιουργεί σοβαρά οικονομικά προβλήματα ειδικά τις κακές χρονιές», λέει ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεται-ρισμών Σητείας, Μανώλης Βακόντιος.
«Τα ελαιοτριβεία χρειάζονται ρευστό και οι αγρότες στις γιορτές χρήματα. Αν όλοι περιμένουν να πουλήσουν ακριβά, τελικά θα πέσουν οι τιμές», προσθέτει.
Από την άλλη, πραγματικά οι Ιταλοί χρειάζονται ελαιόλαδο προκειμένου να καλύψουν τη δική τους ζήτηση, οπότε οι μεσίτες προσπαθούν να κλείσουν συμφωνίες για λογαριασμών των εταιρειών τους.
Φυσικά αναζητείται χύμα ελαιόλαδο προκειμένου να αναμειχθεί με το ιταλικό και στη συνέχεια να πουληθεί ως γηγενές κατά τη συνήθη τακτική.
Η νομοθεσία της χώρας επιτρέπει το ελαιόλαδο να αναγράφει ότι πρόκειται για ιταλικό προϊόν εφό-σον η τυποποίηση έχει γίνει εντός της χώρας.
Συγκρίνοντας την παραγωγή ιταλικού ελαιολάδου και τις ποσότητες συσκευασμένου ελαιολάδου που κυκλοφορεί με την ετικέτα «Made in Italy», η ένωση Ιταλών παραγωγών ελαιολάδου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δύο στα τρία μπουκάλια ιταλικού ελαιολάδου περιέχουν ξένο ελαιόλαδο και βεβαίως ελληνικό.
Πολλοί Ιταλοί παραγωγοί κρίνοντας ότι η ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου θα ήταν πολύ χα-μηλή διάλεξαν να μη μαζέψουν καν την παραγωγή τους.
Στις περισσότερες περιοχές η μείωση ήταν της τάξεως του 35%, αλλά στη διάσημη για το ελαιόλαδό της Τοσκάνη η πτώση ανήλθε στο 50-70%.
Κάπως έτσι οι ιταλικές αρχές ανακάλυψαν πλαστά τιμολόγια ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ για δήθεν ελαιόλαδο Ιταλίας 500.000 λίτρων.
Εταιρείες προσπάθησαν να βαφτίσουν ιταλικό ελαιόλαδο αγνώστου προελεύσεως και στη συνέχεια να το προωθήσουν στην αγορά.