Στη χώρα των χριστιανών ορθοδόξων καθολικώς διαμαρτυρομένων, σ’ αυτό το ιδιότυπο προτεκτοράτο και χαλιφάτο, ένας από τους ανεκπλήρωτους καημούς της «προοδευτικής» ρωμιοσύνης είναι το εκλογικόν σύστημα της απλής αναλογικής.
Παρ’ ότι έχουν εξαντληθεί τα θεωρητικά επιχειρήματα για το δίκαιον και ηθικόν του αιτήματος, δεν δημιουργείται ανάλογη πολιτική δυναμική για τη διεκδίκηση και την επιβολή του. «Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;». Η εξήγηση είναι απλή, λογική και αυτονόητη. Αλλά τέτοιες έννοιες έχουν πάρει διαζύγιο από τον παρδαλό γαλαξία της «προόδου», στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Το εκλογικό σύστημα δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι μέσο για την επίτευξη του σκοπού της καλύτερης και αποτελεσματικότερης διακυβέρνησης. Το ζήτημα δεν είναι να αξιοποιήσουν ορισμένοι οικονομικότερα τις ψήφους τους, εισπράττοντας περισσότερες βουλευτικές αποζημιώσεις και κρατικές επιχορηγήσεις. Το ζήτημα είναι να κυβερνηθεί η χώρα επιστρατεύοντας τους ικανότερους μέσα από το πολιτικό σύστημα αλλά και τους αριστείς της κοινωνίας. Βεβαίως, το ταξικό μείγμα θα κριθεί στην πολιτική πράξη.
Απαραίτητη προϋπόθεση της απλής αναλογικής είναι η κουλτούρα της πολιτικής διακομματικής συνεργασίας και η δεδηλωμένη βούληση συμμετοχής στη διακυβέρνηση. Δεν υπάρχει πιο ακραία αντίφαση από την περίπτωση αυτών που διεκδικούν την απλή αναλογική, ενώ ταυτόχρονα αρνούνται κατηγορηματικά και αυτιστικά κάθε «βέβηλη» συνεργασία και καταγγέλλουν μετά βδελυγμίας όσους εκδηλώνουν ανάλογες προθέσεις.
Οι φορείς αυτής της καταφάνερης αντίφασης συντηρούν ουσιαστικά το δικομματισμό, παρά τις κατάρες τους, και φράζουν τις διεξόδους στο εκλογικό σώμα. Η απλή λογική υπερισχύει της απλής αναλογικής, όπως πάνω από «το δίκιο του εργάτη» κυριαρχεί, ως υπέρτατος νόμος, η σωτηρία του λαού στο σύνολό του.
Αυτή η παράδοση της μόνιμης αντιπολιτευτικής ανευθυνότητας, του λαϊκισμού από την ασφάλεια του περιθωρίου, του πλειστηριασμού των διεκδικήσεων και του διχαστικού εμπορίου της ακρότητας είναι ο κυριότερος αναχρονιστικός βραχνάς του πολιτικού μας συστήματος. Οι αποδοκιμασμένοι και περιθωριοποιημένοι στις εκλογές, για να έχουν λόγο ύπαρξης, αναλαμβάνουν εργολαβικά να γλιτώσουν μετεκλογικά το λαό από τις συνέπειες της ψήφου του! Και όσο μικρότερο ποσοστό λαμβάνουν, τόσο αυθεντικότεροι εκπρόσωποί του αναγορεύονται!
Το βάρος πέφτει μονόπλευρα στα δικαιώματα, εις βάρος των υποχρεώσεων, και η μικρομέγαλη αυθαιρεσία καταργεί την ουσία της δημοκρατίας, που είναι ο σεβασμός των νόμων και η απαρέγκλιτη τήρηση της νομιμότητας. Ο μόνος τρόπος για να δώσει εξετάσεις αξιοπιστίας, ειλικρίνειας και επάρκειας ένας κομματικός οργανισμός είναι η αναζήτηση και η ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών. Αυτή είναι η ώρα της αλήθειας και της αποκάλυψης. Ο υπεύθυνος χειρισμός πραγματικών ζωτικών προβλημάτων αναδεικνύει αυτούς που υπηρετούν και προάγουν τα ουσιαστικά λαϊκά συμφέροντα και δεν εκτοξεύουν απλώς θορυβώδη πυροτεχνήματα, που παραπέμπουν σε διεξόδους Ζαλόγγου και ολοκαυτώματος του Αρκαδίου.
Και εδώ ξεχωρίζει η «μεγάλη πολιτική», που συσπειρώνει δυνάμεις, κινητοποιεί τις μάζες και αναμορφώνει κοινωνίες και έθνη, από τη μικροπολιτική της ιδιοτέλειας, του διχασμού και της μιζέριας. Είναι όρος επιβίωσης αυτής της καθημαγμένης κοινωνίας η υπέρβαση των «αυτοδυναμικών» και «φοβικών» στερεότυπων, που συντηρούν την εξαλλοσύνη και την ανέξοδη μαγκιά, το καταθλιπτικό μείγμα βλακείας και υποκρισίας.
Η ανοχή, η συνεργασία, η συγκυβέρνηση θα επιτρέψουν τη γόνιμη ζύμωση και σύνθεση των ιδεών και των θέσεων. Θα απελευθερώσουν την αξιοκρατία και την αποτελεσματικότητα. Οι άξιοι και φερέλπιδες νέοι άνθρωποι θα βοηθηθούν να ξεπεράσουν την αποστροφή προς το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα, να τερματίσουν την ιδιότυπη παραλυτική αποχή τους από τα κοινά και να ψάξουν την ουσία της πολιτικής κάθαρσης. Τότε, τα αποστήματα του άρρωστου κοινωνικού οργανισμού θα σπάζουν ένα – ένα, οι πληγές μία – μία θα επουλώνονται. Και κάποια στιγμή η ποσότητα θα μετατραπεί σε ποιότητα μιας νέας κοινωνικής υγείας. Και αυτό δεν είναι μία ρεφορμιστική αυταπάτη, είναι εντελώς διαλεκτικός και μαρξιστικός νόμος, ο μόνος άλλωστε εφικτός και ευκταίος στους καιρούς μας.