Από τις πρώτες μέρες που στη χώρα μας ξέσπασαν τα περιστατικά του κορονοϊού μετρήσαμε τη λογική, το χαρακτήρα και το βάθος της σκέψης των πολιτικών μας εκπροσώπων γιατί θέλαμε να γνωρίζουμε πόσο μπορούν να αρθούν στο ύψος που απαιτούν κάθε φορά οι περιστάσεις.

Το αποτέλεσμα δεν μας ικανοποίησε, τουλάχιστον για τους περισσότερους από αυτούς, αλλά πάντα υπάρχει χρόνος και περιθώρια βελτίωσης και κυρίως η δυνατότητα να επανακαθορίσουν τη στάση τους. Αυτό λοιπόν το τελευταίο το αναμένουμε εναγωνίως, γιατί μπορεί τώρα να είναι ο κορονοϊός και αύριο κάτι άλλο εξίσου ή περισσότερο κακό.

Εκείνο που αναμέναμε και δεν είδαμε είναι η σύμπνοια και η ομόνοια ανάμεσά τους, καθώς τώρα μπαίνει σε προτεραιότητα η προσπάθεια για να διαφυλάξουμε την υγεία του λαού μας και οι όποιες διαφορές είναι δευτερεύουσας σημασίας.

Εκείνο που δεν είδαμε είναι μια κοινή συνάντηση σε ένα από τα μεγάλα γραφεία που διαθέτουν τα κτίρια από τα οποία ασκούν διοίκηση και με ευλαβική τήρηση των μεταξύ των αποστάσεων (τα 2 μέτρα δηλαδή που έχουν ανακοινωθεί για λόγους ασφαλείας όταν βρίσκονται κάποιοι σε κοινό χώρο).

Μια τέτοια συνάντηση δεν γίνεται για τα μάτια του κόσμου και κάθε φορά σε κρίσιμες καταστάσεις για τη Ζάκυνθο γίνονταν τέτοιες συζητήσεις για ανταλλαγή απόψεων που αποσκοπούσε στην καλύτερη δυνατή οργάνωση.

Σύσσωμες οι τοπικές αρχές πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων (και να μην βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου), αν απώτερος στόχος και σκοπός είναι το καλό της πατρίδας μας και των ανθρώπων της.

Όλα τα άλλα έχουν αλλότριους σκοπούς….