Με φυλάκιση δεκαέξι μηνών με τριετή αναστολή καταδικάστηκε η μητέρα των δύο παιδιών στον Άγιο Δημήτριο μετά τις καταγγελίες των ίδιων για κακοποίηση ύστερα από την πρόσφατη αυτοκτονία του πατέρα τους. Ωστόσο οι πληροφορίες που σταδιακά βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας είναι αντιφατικές και δεν έχουν τέλος.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα όσα αποκάλυψε στον –ΕΡΜΗ- η αδελφή του άτυχου πατέρα και θεία των παιδιών, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του την προηγούμενη εβδομάδα.
Συγκεκριμένα η κ. Μαρία Μπουζιάνου, μετά την καταδικαστική απόφαση ανέφερε τα εξής:
“H μητέρα των παιδιών καταδικάστηκε σε δεκαέξι μήνες αλλά με τριετή αναστολή. Από ό,τι ξέρω τη Δευτέρα ήταν μέχρι αργά στο νοσοκομείο και μίλαγε με τον ψυχίατρο και την ψυχολόγο. Ήταν ήρεμη ψυχολογικά. Εύχομαι να έχει καταλάβει πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα. Το μόνο που έλεγε μέσα στο δικαστήριο είναι ότι αγαπάει τα παιδιά της και θα κάνει ό,τι μπορεί για να είναι εντάξει.
“Ο γιός της είπε μέσα στο δικαστήριο ότι δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί της. Την ώρα που φέρανε τα παιδιά στο δικαστήριο, μας έβγαλαν έξω στο προαύλιο. Όταν μπήκαμε πάλι μέσα ο εισαγγελέας έκανε ερωτήσεις στη μητέρα τους για ποιο λόγο το παιδί επιμένει να λέει αυτά τα πράγματα. Το μικρότερο παιδί είπε ότι ποτέ η μάνα τους δεν είχε σηκώσει χέρι να τα βαρέσει. Δεν λένε και τα δύο παιδιά το ίδιο πράγμα. Τα παιδιά φιλοξενούνται τώρα στο νοσοκομείο. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Αυτό είπαμε και με το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι μία χαρά στην υγεία τους. Δείχνουν ευχάριστα, δεν φανερώνουν κάποιο προβληματισμό.”
“Η ίδια η μητέρα παραδέχτηκε ότι το Σάββατο ξέφυγε, γιατί είχε γίνει κάποιο περιστατικό στο σπίτι με κάτι κλειδιά. Τα είχε κρύψει το μεγαλύτερο παιδί και αυτή νευρίασε και ξέφυγαν τα πράγματα. Αυτή η γυναίκα δεν είχε πέσει ποτέ στα βαθιά. Μία ζωή ήταν δίπλα της ο αδελφός μου και την στήριζε. Έπεσε απότομα στα βαθιά. Έπρεπε να έχει συνεχόμενη ψυχολογική υποστήριξη από την πρώτη μέρα, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει και στα νεύρα της και να είναι εντάξει με τα παιδιά της. Από το 2016 παίρνει φάρμακα με αγωγή γιατρού, ένα χαπάκι κάθε βράδυ συγκεκριμένα.”
“Με την Πρόνοια δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Όταν, μετά την κηδεία του αδελφού μου, απευθύνθηκα εκεί για να δω, βάσει των σημειωμάτων που είχε αφήσει, στα οποία έγραφε ότι δεν θέλει να χάσει τα παιδιά του, αν υπάρχει πρόβλημα με την υιοθεσία τους, μου είπαν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.”
“Είχε γίνει δικαστήριο στην Αθήνα και πήραν κανονικά την επιμέλεια των παιδιών. Για την υιοθεσία είχαν ξεκινήσει τις ενέργειες από το 2019 και τα παιδιά τα πήραν μόνιμα στο σπίτι το 2021.”
“Πώς σε μία γυναίκα που παίρνει έστω και ένα φάρμακο έδωσαν τα παιδιά; Ο αδελφός μου τόνιζε ότι δεν θέλει να χάσει τα παιδιά του στο σημείωμα που άφησε. Στην Πρόνοια μου είπαν ότι αυτό μπορεί να έχει πολλές εκδοχές. Για παράδειγμα μου είπαν ότι μπορεί να το έγραψε γιατί είχε σκοπό να κάνει ό,τι έκανε. Δεν νομίζω να είναι αυτό.
Τα παιδιά δεν κακοποιούνται τρία χρόνια. Φοβάμαι ότι το αγοράκι είχε πολύ μεγάλο δέσιμο με τον αδελφό μου. Σίγουρα μέσα σε μία οικογένεια μπορεί να υπάρξει ένταση κάποιες φορές. Στην κηδεία του αδελφού μου η μητέρα των παιδιών είχε πει ότι ποτέ δεν τσακώνονταν μπροστά στα παιδιά. Όμως το παιδί μπορεί να είχε ακούσει κάτι. Φοβάμαι μήπως την θεωρεί υπεύθυνη για ό,τι έγινε με τον αδελφό μου”.
ΣΟΦΙΑ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ