Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι με το που χαράζει η μέρα, δηλαδή μετά τις έξι και έως τις επτά το πρωί, ένας αξιοπρόσεκτος αριθμός συμπολιτών μας, παίρνει τους δρόμους και τις ρούγες και κατευθύνεται σε κάποιο από τα πολλά καφέ, (που φυτρώνουν πλέον σαν μανιτάρια σε όλη την Πόλη τα τελευταία χρόνια) για να απολαύσουν το πρωινό τους ρόφημα.
Επειδή και μένα με κατατρέχει ορισμένες φορές η συνήθεια με το πολύ πρωινό ξύπνημα, ομολογώ ότι συχνά έχω βρεθεί στην παραλιακή λεωφόρο της Πόλης την ώρα που ο ήλιος ξεπροβάλει από τα απέναντι βουνά της Πελοποννήσου και έχω παρατηρήσει αυτή την αξιοπρόσεκτη συμπεριφορά ορισμένων συμπολιτών μας.
Άλλοι από αυτούς εργένηδες και άλλοι της πολύ πρωινής βάρδιας σε κάποια ίσως δημόσια υπηρεσία, επιλέγουν, πριν αρχίσουν την εργασία τους, ένα περίπατο στους έρημους δρόμους της Πόλης και ένα ζεστό ή κρύο καφέ για να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά τους.
Η μέρα που οι ιδιοκτήτες των καφεστιατορίων επέλεξαν να απεργήσουν ήταν η Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021.
Αυτή η ημέρα, που εδώ που τα λέμε δεν είχε και πολύ διαφημιστεί νωρίτερα, επεφύλαξε τη δυσάρεστη έκπληξη στους πρωινούς τύπους της Πόλη μας, να ψάχνουν για καφέ και καφέ να μην βρίσκουν.
Κλειστές πόρτες ή κατεβασμένα ρολά ήταν οι εικόνες που αντίκριζαν.
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν γνώριζαν τι είχε συμβεί κι εδώ που τα λέμε δεν είναι συχνό φαινόμενο να κάνουν απεργία και τα καφενεία!!!
Ηταν ένα μαρτυρικό πρωινό, μέχρι να ανακαλύψουν κάποιους ελάχιστους φούρνους που ζέσταναν τη μηχανή του καφέ και με τσιλιαδόρους στην πόρτα, σέρβιραν το αγαπημένο πρωινό ρόφημα στους πελάτες τους.
Ένα διαφορετικό πρωινό,ε κείνο της Τρίτης που νομίζω πως θα τον θυμούνται πολλοί συμπολίτες μας.
ermisnewsroom