Τα “αποκαλυπτήρια” της προτομής του ήρωα του Μακεδονικού αγώνα, Σπυρίδωνα Φραγκόπουλου που έπεσε πολεμώντας το 1905 σε ένα χωριό έξω από τα Γιαννιτσά, γίνονται την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου παρουσία μελών της οικογένειας του που θα ταξιδέψουν για το σκοπό αυτό από την Αθήνα στη Ζάκυνθο.
Την πρωτοβουλία της εκδήλωσης έχει ο Δήμος Ζακύνθου για να τιμηθεί ο νεαρός – τότε – Αξιωματικός του Ελληνικού στρατού που έπεσε μαχόμενος για την απελευθέρωση της Μακεδονίας γεγονός που αποτελεί το καλύτερο πρότυπο πατριωτισμού και αυτοθυσίας για την πατρίδα μας..
Αναφορικά με το θέμα χθες ο Δήμος εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Η Δημοτική Αρχή Ζακύνθου, θα πραγματοποιήσει τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Μακεδονομάχου υπολοχαγού Σπυρίδωνος Φραγκόπουλου, Ζακυνθινής καταγωγής, την Πέμπτη 28-12-2023 και ώρα 11:00 το πρωΐ στην οδό Διονυσίου Ρώμα (Ξενία). Την επιμνημόσυνη δέηση στην τελετή θα πραγματοποιήσει, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζακύνθου κ.κ. Διονύσιος.
Για τη ζωή του ήρωα θα μιλήσουν, ο κ. Μίλτος Φραγκόπουλος εκ μέρους της οικογένειας και ο κ. Φίλιππος Συνετός εκ μέρους της Δημόσιας Ιστορικής Βιβλιοθήκης. Κατάθεση στεφάνου από τον κ. Δήμαρχο Ζακύνθου. Η Φιλαρμονική Δ.Ε. Ζακυνθίων θα αποδώσει τιμές.
Στην εκδήλωση καλούνται να παρευρεθούν οι Πολιτικές και Διοικητικές Αρχές, τιμώντας τον ήρωα Μακεδονομάχο υπολοχαγό Σπυρίδωνα Φραγκόπουλο, ο οποίος έπεσε μαχόμενος σε ηλικία 29 ετών, στις 17-05-1905 στα Λειβάδια Γιαννιτσών εναντίον του τουρκικού στρατού.
Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ
Ο υπολογαγός Σπυρίδων Θεοφίλου Φραγκόπουλος, γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1876 καιι πέθανε 17 Μαΐου 1905. Υπολοχαγός του ελληνικού στρατού, υπαρχηγός στρατιωτικού σώματος που έδρασε στην Μακεδονία υπό τον λοχαγό Μιχαήλ Μωραΐτη. Συγκαταλέγεται στους επονομαζόμενους από την επίσημη ελληνική ιστορία «μακεδονομάχους».
Ο Σπυρίδων Φραγκόπουλος ήταν γιος του δικαστικού Θεόφιλου Φραγκόπουλου (1835-1912) από τη Ζάκυνθο και της Κυριακούλας Γιαννηκώστα (1844-1910), κόρης του οπλαρχηγού και συμπολεμιστή τού Μακρυγιάννη, Γιάννη-Κώστα (Σιάμου) από το Κράψι της Ηπείρου .
Ο πατέρας του υπήρξε συνεργάτης του Κ. Λομβάρδου και ένθερμος υποστηρικτής της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα ως αρθρογράφος της εφημερίδας “Η φωνή του Έλληνος”.
Ο Σπυρίδων εισάγεται στη Σχολή Ευελπίδων το 1894 και αποφοιτώντας στις 10-11-1897 ως ανθυπολοχαγός, τοποθετείται στο Πεζικό.
Την άνοιξη του 1905, λίγους μήνες μετά το θάνατο του Παύλου Μελά (Οκτώβριος 1904) ο 29χρονος Σπυρίδων συμμετείχε σε μια μεγαλεπήβολη, αλλά ίσως και παράτολμη, ενέργεια του επιτελείου: μια αποστολή ένστολου στρατιωτικού σώματος σε Οθωμανικό έδαφος, δηλαδή σε ξένη χώρα, του οποίου ηγούντο δύο έλληνες αξιωματικοί. Αρχηγός ήταν ο 49χρονος λοχαγός Μιχαήλ Μωραΐτης και υπαρχηγός ο υπολοχαγός Σπυρίδων Φραγκόπουλος. Η ενέργεια αυτή εντασσόταν σε ένα γενικότερο σχέδιο για μια ευρύτερη ενιαία επιχείρηση πολλών στρατιωτικών ομάδων (σώματα Μαζαράκη και Σπηρομήλιου). Αρχικός στόχος του σώματος “Μωραΐτη” ήταν να αναπτερώσει το ηθικό των ελληνικών χωριών και να απωθήσει βούλγαρους αντάρτες που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή της νοτιοδυτικής Μακεδονίας.
Το σώμα “Μωραΐτη” αποβιβάστηκε τη νύχτα της 19ης Απριλίου στις ακτές του Θερμαϊκού και εκτέλεσε με επιτυχία το πρώτο μέρος του σχεδίου, απωθώντας τους Βουλγάρους και φτάνοντας ως τα Γιαννιτσά. Κατά μία εκδοχή, οι επιτυχίες του ελληνικού αγήματος είχαν ανησυχήσει τους Βουλγάρους που δεν άργησαν να ενημερώσουν σχετικά τους Τούρκους, οι οποίοι έστησαν ενέδρα και εξόντωσαν αυτό το μικρό ελληνικό εκστρατευτικό σώμα. Το πιθανότερο είναι ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί αιφνιδιάστηκαν από τον εχθρό που τους περικύκλωσε αθόρυβα τη νύχτα.
Ήταν 17 Μαΐου 1905 στην χαράδρα Γκαντάσι στο νότιο Πάικο κοντά στα Λειβάδια των Γιαννιτσών.
Σε έντυπα με προσωπογραφίες των «εν Μακεδονία πεσόντων», που βρίσκονται στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στη Θεσσαλονίκη, ο Σπυρίδων Φραγκόπουλος εμφανίζεται ως μία από τις κεντρικές φυσιογνωμίες και σε μία συνολική σύνθεση με τίτλο «Πάνθεον ηρώων» παρουσιάζεται ως ιεραρχικά τρίτος της τάξει, μετά τον Παύλο Μελά και τον Μωραΐτη .
Η σειρά των αποφοίτων της Σχολής Ευελπίδων, ή τάξη του 2012 έφερε τιμητικά το όνομά του.