Η γειτονιά των Καμινίων, κάτω από τα ΚΤΕΛ Ζακύνθου, συνεχίζει να ζει στην εγκατάλειψη, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις και τις εξαγγελίες για την αναβάθμισή της. Εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της περιοχής βιώνουν την ίδια εικόνα με σκουπίδια στους δρόμους, ερημωμένα σημεία, πλήρη απουσία παρεμβάσεων από τον Δήμο και μια γειτονιά που δείχνει να έχει μείνει εκτός σχεδίου ανάπτυξης.
Κατά την διάρκεια της θητείας της Δημοτικής Αρχής Αρετάκη είχε δρομολογηθεί το έργο που το συνόδευε η αντίστοιχη μελέτη και χρηματοδότηση. Σύμφωνα με τις τότε ανακοινώσεις, η περιοχή θα άλλαζε πρόσωπο με εκτεταμένες παρεμβάσεις που θα βελτίωναν την καθημερινότητα των κατοίκων και θα έδιναν ζωή σε ένα τμήμα της Πόλης που σήμερα μοιάζει να έχει ξεχαστεί από τον χρόνο. Όπως μάλιστα είχε γίνει γνωστό, υπήρξε και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για το έργο, συνοδευόμενη από μια ολοκληρωμένη μελέτη.
Ωστόσο, όλα έμειναν στα χαρτιά. Μετά τις αλλαγές στη Διοίκηση του Δήμου, η νέα Δημοτική Αρχή δεν έχει προχωρήσει καμία ενέργεια για να συνεχιστεί το συγκεκριμένο έργο. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και σοβαρά.
Oι κάτοικοι δικαιολογημένα διαμαρτύρονται. Διαμαρτύρονται και οι επιχερηματίες – καταστηματάρχες της παλιάς αγοράς που έβλεπαν στην ανάπλαση μια καλύτερη πρόσβαση στο σταθμό του ΚΤΕΛ και αντίστροφα.
Γιατί το έργο της ανάπλασης στα Καμίνια δεν προχώρησε; Τι απέγινε η χρηματοδότηση που είχε βρεθεί; Και γιατί η νέα Δημοτική Αρχή δείχνει να μην ασχολείται με μια τόσο επιβαρυμένη και παραμελημένη περιοχή της Πόλης;
Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα είναι αποκαρδιωτική. Οι δρόμοι και τα καντούνια της γειτονιάς είναι γεμάτα πεταμένα αντικείμενα και σκουπίδια, ενώ η εικόνα εγκατάλειψης κυριαρχεί. Η απουσία υποδομών και καθαριότητας δημιουργεί συνθήκες που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα των κατοίκων.
Οι κάτοικοι δικαιολογημένα νιώθουν ότι ζουν σε μια γειτονιά-‘’δεύτερης’’ κατηγορίας, ενώ ταυτόχρονα βλέπουν σε άλλα σημεία της Πόλης να γίνονται παρεμβάσεις. Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι αν η περιοχή των Καμινίων θα συνεχίσει να αποτελεί έναν ‘’ξεχασμένο τόπο’’ ή αν τελικά οι τοπικές Αρχές θα αποφασίσουν να κάνουν πράξη τις δεσμεύσεις που έχουν ακουστεί τόσα χρόνια.