Μνήμες νοσηρές του μαύρου παρελθόντος της αυτοδιοίκησης ξυπνά η υπόθεση με την ποιότητα του νερού που όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία είναι ακατάλληλο για οικιακή χρήση και περνά το μεγαλύτερο μέρος του μέσα από καρκινογόνους αμιαντοσωλήνες.
Προφανώς πολλά από αυτά τα στοιχεία δεν τα γνωρίζουν οι νεώτεροι συμπολίτες μας που όταν διαδραματίζονταν δεν είχαν καν γεννηθεί. Όμως το ψέμα έχει πάντα κοντά ποδάρια και όλη η απάτη σε βάρος των ζακυνθινών που στήθηκε εδώ και δεκαετίες καταρρέει πλέον, επειδή βρέθηκε ένας συμπολίτης μας, της νέας γενιάς, και ασχολήθηκε με προσοχή πάνω στο θέμα.
Ο κ. Γιάννης Κοκκίνης, για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων στον τομέα των νέων τεχνολογιών και σαν πατέρας μικρών παιδιών ενδιαφέρθηκε για το απλό και αυτονόητο που δυστυχώς πολλοί άλλοι στον τόπο μας δεν ενδιαφέρθηκαν στο παρελθόν. Το πως δηλαδή το δικαίωμα του πόσιμου νερού που η πολιτεία το εγγυάται σε όλη την ελληνική επικράτεια, θα γίνει και στη Ζάκυνθο πραγματικότητα.
Το γιατί μόνο η Ζάκυνθος απ’ όλες τις άλλες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας δεν διαθέτει πόσιμο νερό στη δημόσια ύδρευση, αυτό πρέπει πλέον να το ερευνήσουν οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης.
Τα οικονομικά οφέλη από την κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, αντί της κατανάλωσης νερού της δημόσιας ύδρευσης, είναι πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και είναι απόλυτα αντιληπτό ότι εφόσον υπάρχει άφθονο νερό στο νησί, η παράληψη των διοικήσεων του Δήμου και των διοικήσεων της ΔΕΥΑΖ να το εξασφαλίσουν για τους καταναλωτές, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία ως μονοπωλιακό δημόσιο αγαθό, τότε αποτελεί παράλειψη που θα πρέπει να διερευνηθεί μόνο από τις ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους και την δικαιοσύνη.
Είναι καιρός να σταματήσει ο εμπαιγμός του κόσμου!
Το ερώτημα που συζητούν πολλοί συμπολίτες μας τα τελευταία 24ωρα είναι, αν έχουν κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος οι τοπικές αρχές οι οποίες προς το παρόν ασχολολυνται με γιορτές και πανηγύρια και ας συζητούν στη Βουλή πράγματα επιλήψιμα για τον τόπο μας.