Η πορεία της κρουαζιέρας δείχνει ότι θα είναι εντυπωσιακή στο μέλλον για όλα τα ελληνικά νησιά αλλά και για τη Ζάκυνθο. Οι αφίξεις θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του έτους και το ίδιο εντυπωσιακά θα συνεχιστούν από την αρχή του νέου έτους.
Η Ζάκυνθο αντικειμενικά θα κινείται στην ουρά των προτιμήσεων εξαιτίας της απουσίας ειδικής προβλήτας για την εξυπηρέτησης των κρουαζιερόπλοιων. Ο τόπος μας δεν διαθέτει προβλήτα κρουαζιερόπλοιων όπως η Κέρκυρα, η Κεφαλλονιά και το Κατάκολο αλλά διαθέτει το διεθνές κύρος για να προσελκύει επισκέπτες.
Θεωρητικά θα αποκτήσουμε προβλήτα 10 χρόνια αφότου την χoροθετήσουμε και την δώσουμε για την εκπόνηση της οριστικής μελέτης κατασκευής. ‘Εως τότε τα πλοία θα μεταφέρουν τους ταξιδιώτες με βάρκες στο λιμάνι κάτι που άλλωστε γίνεται και σε άλλα κοσμοπολιτικά νησιά όπως για παράδειγμα στη Σαντορίνη, τα οποία όμως διακρίνονται για την ιδιαίτερη γεωμορφολογική τους υπόσταση.
Ωστόσο οι πιο έμπειροι και ειδικοί της κρουαζιέρας επιμένουν ότι η Ζάκυνθος “πελαγοδρομεί” εδώ και 20 χρόνια σε μεγαλεπήβολα σχέδια που δεν έχουν ελπίδα υλοποίησης και απλά μεταθέτουν το πρόβλημα στις επόμενες γενιές, στερώντας την τοπική οικονομία από σπουδαίες ευκαιρίες.
Ο κ. Δημ. Κάπαρης, ένας από τους καλύτερους τεχνοκράτες του είδους που έκανε καριέρα στην Ευρώπη και την Αμερική, εδώ και 30 χρόνια επιμένει στην κατασκευή μιας απλής και χαμηλού κόστους προβλήτας,με επιμήκυνση και διαπλάτυνση του Πόρτου, κατά μήκος της προεξοχής στο ακρομώλιο (τσίμα του πόρτου), όπως ανάλογα έχουν πράξει πολλά άλλα νησιά.
Η πρόταση έχει κατατεθεί εδώ και πολλά χρόνια και είναι πάντα επίκαιρη, ιδιαίτερα τώρα που η περίφημη αλλαγή της χωροθέτησης από τον λιμενοβραχίονα του Αγίου Διονυσίου στο αντίστοιχο του Αγίου Νικολάου σέρνεται εδώ και πέντε χρόνια.
Πόσο μυαλό άραγε χρειάζεται για να πειστούν οι αρχές ότι πρόκειται για ένα σχέδιο εφικτό και υλοποιήσιμο και γιατί επιτέλους δεν ακούμε έναν ειδικό αλλά πειραματιζόμαστε εδώ και δεκαετίες σε σχέδια και ιδέες για τα οποία ανακύπτουν διαρκώς καινούργια προβλήματα;
Και γιατί εν τέλει δεν κάνουμε τα πράγματα πιο απλά, μήπως και καταλήξουμε κάπου;
Φ.Σ.