Λέγονται και γράφονται πολλά που δεν είναι πάντα σωστά και ακριβή, τις τελευταίες ημέρες, “εκλογική αδεία”, για τα ζητήματα του πολιτισμού και τον τρόπο που τα έχει αντιμετωπίσει η πολιτεία.
Η επιστολή που υπέγραψαν 78 πασίγνωστοι για τις ευαισθησίες τους συμπολίτες μας και την οποία τώρα, όπως μαθαίνουμε, θέλουν να υπογράψουν και εκατοντάδες άλλοι, εκφράζει μια αγωνία που καλό και χρήσιμο είναι να την λάβουν σοβαρά υπόψη τόσο η κυβέρνηση όσο και οι τοπικές αρχές.
Το θέμα με το Αρχοντικό Ρώμα θα μπορούσε να είχε τελειώσει εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, αν υπήρχε καθαρή στόχευση για τι ακριβώς θέλουν, το υπουργείο Πολιτισμού και η Περιφέρεια να κάνουν. Ένα καλόπιστο ερώτημα που από πολλούς τίθεται για το θέμα είναι το εξής. Το Υπουργείο Πολιτισμού αγοράζει τη συλλογή και η Περιφέρεια το κτίριο που έχει ήδη χαρακτηριστεί μνημείο.
Εάν πάρει το Αρχοντικό η Περιφέρεια ποιοι ειδικοί θα το διαχειριστούν;΄Εχει το κατάλληλο επιστημονικό δυναμικό η Περιφέρεια, δηλαδή αρχαιολόγους και μουσειολόγους ή θα εγκαταστήσει εκεί τους συμβασιούχους άλλων υπηρεσιών όπως κατά συμβαίνει με διάφορες άλλες υπηρεσίες της;
Σε όλη την Ελλάδα τέτοιου είδους, ιστορικά σπίτια ή τα διαχειρίζονται ειδικοί προς τούτο φορείς, με την μορφή μη κερδοσκοπικών εταιρειών ή τα παίρνει απευθείας το Υπουργείο Πολιτισμού που διαθέτει την οργάνωση και το κατάλληλο προσωπικό.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ενώ το Υπουργείο Πολιτισμού προχώρησε το θέμα της αγοράς της συλλογής, η Περιφέρεια μη γνωρίζοντας το αντικείμενο άφησε να περάσουν ανεκμετάλλευτα τρία χρόνια και τρέχει τώρα προεκλογικά να βρει εκτιμητές.
Αλλά δεν είναι μόνο το θέμα με το αρχοντικό Ρώμα.
Το Μουσείο Σολωμού “μαραζώνει” από την έλλειψη οικονομικών πόρων και δεν μπορεί να επισκευάσει προβλήματα υγρασιών που εμφανίζει στη στέγη και την τοιχοποιία.
Ακόμα και το υπέροχο γλυπτό του Ιωάννη Βιτσάρη στην Οικία Φώσκολου παραμένει ασυντήρητο, παρά την εντολή της υπουργού Πολιτισμού Λ. Μενδώνη να το αντιμετωπίσει άμεσα η Περιφέρεια, στην οποία παρέδωσε σχετική μελέτη γι αυτό, στην επίσκεψή της στη Ζάκυνθο το 2021. Και αναφερόμαστε σε μια ασήμαντη δαπάνη ύψους 5.000 ευρώ για να γίνει η συντήρηση, παράλειψη που εν τελικά εκθέτει μια υπουργό της κυβέρνησης
Γιατί λοιπόν τόσες πολλές αβλεψίες;
Δυστυχώς στην Ελλάδα όλα εξαρτώνται απο τις διασυνδέσεις και την γραφειοκρατία.Μπορεί η Υπουργός Πολιτισμού να έχει καλές προθέσεις και να δίνει τις αναγκαίες εντολές,όμως το τέρας της γραφειοκρατίας που “κρύβεται” στα υπόγεια της οδού Μπουμπουλίνας και σε διάφορα “γειτονικά γραφεία” καταστρέφει κάθε προσπάθεια.Η “ημιαυτόνομη” κατάσταση των υπηρεσιων του ΥΠΠΟ (ίσως και της Περιφέρειας) δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.Μάλλον θα χρειαστούν δυνατότερες κινητοποιήσεις όλων των φορέων του Πολιτισμού στο νησί μας.