Σε μια σειρά από θέματα επικαιρότητας, όπως είναι η αλλαγή ονόματος της οδού Αν. Ταβουλάρη, η επαναλειτουργία των δικαστηρίων αλλά και το νέο Νομοσχέδιο για το Ναυάγιο, τοποθετήθηκε μιλώντας στο ραδιόφωνο του Ερμή ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ζακύνθου Ι. Γιατράς.
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου παρευρέθηκε στην συνεδρίαση του Τοπικού Συμβουλίου Πόλης που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής ενημερώνοντας για ιστορικά στοιχεία που άντλησε για τον Αναστάσιο Ταβουλάρη από τη Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη, ενώ υπογράμμισε την ανάγκη γνώσης και μελέτης της τοπικής μας ιστορίας, με αφορμή την συζήτηση για την συγκεκριμένη προσωπικότητα.
Για την λειτουργία των Δικαστηρίων
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου προέβλεψε πως η πλήρης επαναλειτουργία των Δικαστηρίων δε θα γίνει άμεσα, μια που τα επιδημιολογικά δεδομένα παραμένουν αρνητικά και για το νησί μας.
«Στη Ζάκυνθο λειτουργούν κάποιες διαδικασίες που αφορούν τις διατροφές, εργατικές υποθέσεις και κάποιες υποθέσεις εφέσεων. Σταδιακά ξεκινούν οι εκδόσεις διαταγών πληρωμής και εξ όσων αντιλαμβάνομαι αργεί αρκετά η επαναλειτουργία των Ποινικών Δικαστηρίων , που δικάζουν μόνο υποθέσεις με χρόνο παραγραφής το 2022» σημείωσε, εκτιμώντας πως οι υπάρχουσες επιδημιολογικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την επαναλειτουργία των δικαστηρίων παρά το γεγονός ότι αυτό ήταν πάγιο αίτημα των Συλλόγων.
Ο κ. Γιατράς έκανε ακόμη γνωστό πως το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει προμηθεύσει εκ νέου τα δικαστήρια με μέσα προστασίας όπως είναι αντισηπτικά, μάσκες κτλ, ωστόσο ο Δικηγορικός Σύλλογος έχει αναλάβει αυτή την προμήθεια για τις δικαστικές υπηρεσίες του νησιού μας.
Για την ονομασία της οδού Ταβουλάρη
Στην προσωπική του ιστοσελίδα ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου έκανε μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση σε σχέση με το θέμα που έχει απασχολήσει έντονα το τελευταίο διάστημα το δημόσιο διάλογο σχετικά με την ονομασία της οδού Ταβουλάρη. Επικαλούμενος μια προσωπική του έρευνα στη Βιβλιοθήκη, σημειώνει πως σήμερα δεν πρέπει να αδικήσουμε προσωπικότητες που τιμήθηκαν από αιρετούς αναγνωρισμένης αξίας, αλλά και από την τοπική μας κοινωνία κατά το παρελθόν, όπως συνέβη στην περίπτωση του Ταβουλάρη.
Γράφει στην ανάρτησή του «Θυμάμαι τους δικούς μου, που ήταν βενιζελικοί, να αναφέρονται με σεβασμό στο τοσούλη (έτσι τον λέγανε οι ζακυνθινοί) τον Ταβουλάρη. Όταν μεγαλώνοντας κουβέντιαζα με τον πατέρα μου για το ρόλο του στην κατοχή, αυτός, που ήταν σοφός και δίκαιος άνθρωπος, μου έλεγε πως στην κατοχή λόγω της θέσης του έσωσε πολύ κόσμο, μάλιστα και τον ίδιο (που ήταν στο ΕΑΜ), όταν είχε συλληφθεί μαζί με άλλους από τους Ιταλούς. Αργότερα βρήκα τον Ταβουλάρη στο βιβλίο του Σπύρου Μελλά για την επανάσταση του 1909, να συμμετέχει ενεργά στο στρατιωτικό σύνδεσμο. Μάλιστα οργάνωσε τη σουρεαλιστική απόδραση του Πάγκαλου, λόγω της οποίος συνδέθηκε στενά μαζί του. Στη Ζάκυνθο του πιστώνονται έργα πολλά, διορισμοί και σωρεία ευεργεσιών, γι αυτό άλλωστε ήταν ο ουσιαστικότερος εκφραστής του διασπασμένου μετά το 1923 βενιζελικού χώρου.
Να παραμείνουμε το νησί των Δικαίων στην περίπτωση Α. Ταβουλάρη
Όμως για το ρόλο του στην κατοχή και τις αιτίες της καταδίκης του, λίγα γραπτά υπήρχαν αλλά πολλές μαρτυρίες προφορικές , οι περισσότερες των οποίων θετικές για το ρόλο του. Δυστυχώς δεν ζουν πια οι πρωταγωνιστές για να μας διαφωτίσουν. Με την ευκαιρία της συζήτησης που έχει ανοίξει για την οδό Ταβουλάρη και έχοντας πάντα το πάθος της αναζήτησης της ιστορικής αλήθειας ,επισκέφτηκα τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Ζακύνθου, (στην οποία γίνεται σπουδαία δουλειά), από τα αρχεία της οποίας ανέσυρα δύο δημοσιεύματα ένα του “ταχυδρόμου της Ζακύνθου” του Νίκου Γρυπάρη του 1961 και ένα της “ελεύθερης φωνής” του Σωκράτη Κωστή της 30ης Αυγούστου 1975. Τα δύο αποσπάσματα δημοσιεύω παρακάτω. Το πρώτο αφορά τη μεταφορά και τον ενταφιασμό του Ταβουλάρη στη Ζάκυνθο κατά τον οποίο παρέστη πλήθος κόσμου, ενώ ο Μπούμπης ο Κεφαλληνός,”… Εν μέσω γενικής συγκίνησεως, ετόνισεν δι ολίγων την ανιδιοτέλεια και την ανωτερότητα το Ταβουλάρη ως πολιτευτού” . Το δεύτερο μου επιβεβαίωσε τη μαρτυρία του πατέρα. Αναφέρει ότι συστήθηκε ερανική επιτροπή για την κατασκευή του ταφικού του μνημείου από τους Ιωάννη Μάργαρη, (βουλευτή) Λάμπρο Ζήβα (δήμαρχο) και τους πρώην βουλευτές Βούλτσο, Καρρέρ, Κεφαλληνό Μυριδάκη και Ρώμα.
Αυτό όμως εντυπωσιάζει είναι το κείμενο που υπογράφει ο συντάκτης Σωκράτης Κωστής, φρούραρχος του ΕΑΜ στην κατοχή και εξέχον στέλεχος του ΚΚΕ, που τον θυμάμαι σαν άνθρωπο σοφό. Γράφει ο Κωστής :… Ο Ταβουλάρης ήταν πρώτα από όλα πολιτικός. Ο Ταβουλάρης πολιτευόταν και αγωνιζόταν για τη Ζάκυνθο και την Ελλάδα. Η συμμετοχή του στην κατοχική κυβέρνηση Ράλλη δεν αποτέλεσε παράγοντα ανάσχεσης των πατριωτικώς του αισθημάτων και εθνικών του υπηρεσιών. Κατηγορήθηκε από εκείνους που αγνοούσαν το μυστικό. Και το μεγάλο μυστικό ήταν η συνεργασία του με την κυβέρνηση της μέσης ανατολής. Όταν οι Γερμανοί ανακάλυψαν τον εθνικό του ρόλο, τον εξαφάνισαν. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια που τοποθετεί τον Ταβουλάρη στο πάνθεο των εθνομαρτύρων. Η Ζάκυνθος έστω και τόσο πολύ αργά καλείται να τιμήσει τη μνήμη του και το πατριωτικό του έργο με μια πλάκα πάνω στον απέριττο τάφο του με την επιγραφή. :η Ζάκυνθος ευγνωμονούσα το μεγάλο της νεκρό τάση Ταβουλάρη “…
Τελειώνω με τούτο. Η Ζάκυνθος ονομάστηκε νησί των δικαίων, γιατί είχε ανθρώπους σαν τον Σωκράτη Κωστή, τον Μπούμπη τον Κεφαλληνό, το Γιάννη το Μάργαρη, το Λάμπρο το Ζήβα και το Διονύσιο Ρώμα, που σταθήκανε με σεβασμό απέναντι στον Ταβουλάρη. Και με της στάση τους απέδωσαν Δικαιοσύνη γιατί από κανένα από αυτούς δε ζητήθηκε να καταθέσει στο δικαστήριο που τον δίκασε (ποιο δικαστήριο δηλαδή;), ενώ ο ίδιος ο Ταβουλαρης ήταν απών. Η δικαιοσύνη είναι η διαρκής αναζήτηση της αλήθειας, που όλοι οι παραπάνω την ξέρανε και γι αυτό συντελέσανε στην αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης του Ταβουλάρη προφανώς για τους λόγους που αναφέρει ο Σωκράτης Κωστής. Ας μη γίνουμε νησί των αδίκων»
Μιλώντας για το θέμα στο ραδιόφωνο του Ερμή το πρωί της Παρασκευής, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου επέμεινε στην ανάγκη διατήρησης ζωντανής της ιστορικής μνήμης, με σωστή μελέτη και αναζήτηση στοιχείων, υπογραμμίζοντας πως η ιστορία έχει τις αρνητικές αλλά και τις θετικές πτυχές της. Υπογράμμισε πως ο τόπος μας έχει ανάγκη να συζητά για ζητήματα που μας ενώνουν και δεν μας διχάζουν και αναρωτήθηκε με ποια δεδομένα σήμερα θα μπορούσαμε να αμφισβητήσουμε την κρίση προσωπικοτήτων με αναγνωρισμένη αξία, όπως ο Γιάννης Μάργαρης, ο Μπούμπης ο Κεφαλληνός και ο Διονύσης Ρώμας.
Το Ναυάγιο
Για το θέμα των ημερών που δεν είναι άλλο από το Νομοσχέδιο για το Ναυάγιο, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου ανέφερε πως ακόμη δεν το έχει μελετήσει, ωστόσο δεσμεύτηκε πως ο Δικηγορικός Σύλλογος Ζακύνθου θα πάρει θέση για το θέμα όταν ο Νόμος μπει στο στάδιο της διαβούλευσης.
«Το Ναυάγιο είναι ένα μνημείο φυσικού κάλους για τη Ζάκυνθο και θεωρώ πως όλοι θα πρέπει να έχουν λόγο. Και ο Δήμος και η Μητρόπολη λόγω των εκκλησιαστικών μνημείων που βρίσκονται γύρω από το Ναυάγιο. Επιπλέον πρέπει να έχουν οι επιστημονικοί φορείς, αλλά και οι κοινότητες. Θέλει μεγάλη προσοχή η θεσμοθέτηση ενός φορέα του Δημοσίου, ενώ η έδρα μιας τέτοιας εταιρείας στην Αθήνα είναι ανεπίτρεπτο. Δεν μιλάμε για ξενοδοχειακή επιχείρηση. Ποσοστά στην εταιρεία πρέπει να έχουν όλοι οι φορείς για να μη γίνεται μονομερής διαχείριση. Αυτή είναι μια πρώτη και τελείως πρόχειρη άποψη πάνω στο θέμα στο οποίο θα διατυπώσει θέση ο δικηγορικός σύλλογος» σημείωσε.