Είναι πολλές οι “καυτές πατάτες” που θα κληθεί να διαχειριστεί άμεσα η νέα δημοτική αρχή, από τις αποφάσεις της οποίας θα διαφανεί εάν θα πορευτεί το δρόμο της αρετής και της εντιμότητας ή θα διολισθήσει σε καταστάσεις που θα μας θυμίζουν το μαύρο παρελθόν.
Η τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου δεν έγινε, λόγω έλλειψης απαρτίας και το θέμα της διενέργειας διαγωνισμού για τη μίσθωση των δυο γνωστών καταστημάτων της πλατείας Σολωμού παραπέμφθηκε στην επόμενη συνεδρίαση του οργάνου, εάν και αυτή βεβαίως γίνει στα μέσα της εβδομάδας..
Το ενδιαφέρον για τη μίσθωση του Δημοτικού Κινηματογράφου και του καφέ “Κόκκινου Βράχου” είναι μεγάλο για πολλούς λόγους. Πρόκειται για δύο προνομιακά καταστήματα στο πιο ακριβό σημείο της Πόλη, έχοντας πρόσοψη στην πλατεία Σολωμού.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ο απερχόμενο Δήμαρχος, Νικήτας Αρετάκης, παρά τα ανεμενόμενα δεν πρόκειτια να ζητήσει τη λήψη απόφασης του Δ.Σ. αναφορικά με τη μίσθωση τους, αλλά θα παραπέμψει το όλο θέμα στη νέα αρχή και το νέο Δημοτικο Συμβούλιο.
Αυτό προφανώς και θα κρατήσει σε απόλυτη αγωνία τους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι, απ’ ότι μαθαίνουμε, είναι αρκετοί και αποφασισμένοι να διαγωνιστούν με τίμημα την υψηλότερη προσφορά.
Ο κ. Αρετάκης είχε την πρόθεση να κάνει ένα γνήσιο και καθαρό διαγωνισμό, δίχως “μαύρα” κάτω από το τραπέζι, όπως λέει. Μετά την διαφαινόμενη άρνηση από πολλές πλευρές να διαχειριστεί η παρούσα δημοτική αρχή το ζήτημα θα εισηγηθεί να παραπεμφθεί ο διαγωνισμός στο νέο δημοτικό συμβούλιο και να πέρασει η “καυτή πατάτα” περνά στα χέρια του νέου Δημάρχου, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Και αυτή είναι μια μόνο από τις δύσκολες αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει το νέο Δημοτικό Συμβούλιο. ΄Ερχονται πολύ πιο σοβαρές αποφάσεις που πρέπει θα πρέπει ληφθούν σύντομα που ο απερχόμενος Δήμαρχος δηλώνει έτοιμος να τις παρακολουθεί με δικηγόρους και νομικούς συμβούλους.
Και ακριβώς επειδή είναι δημοτικά καταστήματα, ας μεριμνήσει όποιος τα αναλάβει, να έχει τιμές προσιτές για τον κάθε δημότη. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Δήμος θα πρέπει να δηλώσει ανώτατη τιμή πώλησης κάποιων προϊόντων, και με βάση αυτές τις τιμές στα συγκεκριμένα προϊόντα να γίνει ο διαγωνισμός.
Με τα δημοτικά καταστήματα στα χωριά (και όσα έχουν “καταπατηθεί”), τί γίνεται; Είδε ποτέ κανείς την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και νερού σε κοινοτικά γραφεία και δημοτικά σχολεία, που -υποτίθεται πως- είναι κλειστά;