Για το Ναυάγιο της Ζακύνθου γράφει ο ανταποκριτής του Γερμανικού Δημοσιογραφικού Δικτύου (RND) στην Ελλάδα, Γκερντ Χέλερ και αναδημοσιεύει η Deutsche Welle.
«Το σκουριασμένο ναυάγιο του πλοίου “Παναγιώτης”, το οποίο προσάραξε στη Ζάκυνθο σε μία καταιγίδα του 1980, είναι μία από τις πιο πολυφωτογραφημένες εικόνες στην Ελλάδα. Και αυτό το καλοκαίρι όμως οι παραθεριστές θα μπορούν να δουν τον γραφικό κόλπο και το ναυάγιο μονάχα από απόσταση.
Η προσέγγιση της παραλίας αυτής με τις ψηλές, απόκρημνες, βραχώδεις πλαγιές και τα κρυστάλλινα νερά που κάποτε αποτελούσε την πλέον δημοφιλή και παραδεισένια τοποθεσία για μπάνιο σε ολόκληρο το νησί, θα απαγορεύεται και φέτος το καλοκαίρι».
Η απόφαση αυτή «συνεπάγεται σημαντικές απώλειες για τους επιχειρηματίες της Ζακύνθου που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, […] μιας και το Ναυάγιο αποτελεί τη βασική ατραξιόν του νησιού».
Ταυτοχρόνως υπάρχουν προβλήματα και με το ίδιο το ναυάγιο, το οποίο «χτυπήθηκε από καταιγίδες τον περσινό χειμώνα και κόπηκε στα δύο. Τα σκουριασμένα απομεινάρια του πλοίου είτε βυθίζονται ολοένα και πιο βαθιά στην άμμο, είτε παρασέρνονται στη θάλασσα από τα κύματα.
[…] Ο δήμαρχος του νησιού, Γιώργος Στασινόπουλος, διαπραγματεύεται τώρα με την ελληνική κυβέρνηση ζητώντας να αναγνωριστεί ο δήμος Ζακύνθου ως αρμόδιος για το ναυάγιο. Και τότε ο δήμος “θα κάνει το παν” για την “αποκατάσταση του ναυαγίου”.
Πώς ακριβώς όμως θα γίνει αυτό, ο δήμαρχος Στασινόπουλος δεν το έχει αποκαλύψει.
Πάντως οι ειδικοί από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο που εξέτασαν προσφάτως την παραλία δεν έδωσαν πολλές ελπίδες στους κατοίκους του νησιού: τα απομεινάρια του πλοίου είναι μάλλον καταδικασμένα να επιστρέψουν σταδιακά μέσα στη θάλασσα», καταλήγει ο Γερμανός δημοσιογράφος.