Ο Βουλευτής για τα έργα στην καθαριότητα
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και οι υπηρεσίες στις οποίες προΐσταται, απαντώντας σε ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Ζακύνθου για «την πολύμηνη καθυστέρηση λήψης μέτρων για τη δημιουργία μονάδας δεματοποίησης στερεών αποβλήτων στην Ζάκυνθο» (2921/21-10-2013), κατέδειξε για άλλη μια φορά την απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού και χρόνιου προβλήματος, όπως είναι η διαχείριση απορριμμάτων της Ζακύνθου. Αυτή είναι η εκτίμηση του Βουλευτή Σταύρου Κοντονή ο οποίος επιρρίπτει ευθύνες για την καθυστέρηση σε όλες τις κατευθύνσεις.
Η ανακοίνωση του Βουλευτή επισημαίνει τα ακόλουθα:
Από τον Ιούλιο του 2012 που ο κ. Μποζίκης είχε δεσμευτεί δημόσια για την αναγκαιότητα του έργου δεματοποίησης και ακολούθως μετά τη συνάντηση αρμόδιων φορέων τον Μάρτιο του 2013 με πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας κ. Αγγελάκα, ελήφθη επίσημα η απόφαση για την κατασκευή δεματοποιητή στο χώρο του αεροδρομίου. Το έργο αν και έχει χαρακτηριστεί ως άμεσης προτεραιότητας, έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα επί περίπου ενάμισι χρόνο και μάλιστα αυτή η καθυστέρηση ομολογείται κατά τρόπο σκανδαλώδη. Οι αρμόδιες υπηρεσίες απάντησαν συγκεκριμένα στην ερώτηση του βουλευτή: «ότι η προαπαιτούμενη για την κατασκευή του έργου Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αναμένεται να παραδοθεί ως τις 6 Δεκεμβρίου 2013, προκειμένου να γίνουν οι ενέργειες αδειοδότησης του χώρου και χρηματοδότησης του έργου».
Παράλληλα, η παραδοχή από τον ΦΟΔΣΑ ότι ενδέχεται να μην αδειοδοτηθεί το οικόπεδο για την εναπόθεση των δεμάτων, δείχνει έλλειψη πολιτικής βούλησης και προκλητική αδιαφορία για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Ζάκυνθο. Για το θέμα αυτό ο βουλευτής Ζακύνθου θα δώσει συνέντευξη Τύπου εντός των ημερών..
Η δημόσια ομολογία, για δεύτερη μάλιστα φορά, του κ. Ανδρέα Ξένου περί της εμπλοκής συγγενικού του προσώπου στις αγοραπωλησίες οικοπέδων στη θέση Λίβα, θα έπρεπε να τον έχουν οδηγήσει προ πολλού στην παραίτηση ως πράξη στοιχειώδους ευθιξίας, που είναι προφανές ότι δεν διαθέτει, αντί να ρίχνει ευθύνες λασπολογώντας σε πολιτικούς χώρους και ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ ευθύνη και συμμετοχή στις αποφάσεις.