Πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν να δούν τον τόπο μας να μεταμορφώνεται και να δημιουργεί συνθήκες ζωής, σαν αυτές που υφίστανται σε άλλες πόλεις και νησιά της πατρίδας μας.
Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να αλλάξουν πολλά στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη δημόσια ζωή και ιδιαίτερα αυτό που αποκαλούμε “ευνομούμενη πολιτεία’. Δυστυχώς εδώ και πολλές δεκαετίες τα πράγματα πήραν πολύ άσχημο δρόμο στη Ζάκυνθο, όταν έγινε καθεστώς η ανομία, η παρανομία και η διαφθορά στη δημόσια ζωή. 
Δεν συνέβη το ίδιο σε άλλα νησιά, ή δεν συνέβη στον ίδιο βαθμό. 
Υπάρχουν στον τόπο μας πολλά ακραία παραδείγματα σήψης και διαφθοράς ακόμα και θεσμικών παραγόντων. 
Εξαιτίας αυτής της διαφθοράς η αυτοδιοίκηση και πολλοί δημόσιοι οργανισμοί δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν ορθολογικά και αποτελεσματικά προς όφελος του πολίτη, σπατάλησαν πολύτιμους πόρους και  δημιούργησαν ένα πρότυπο κακοδιοίκησης που  όμοιο του δεν συναντάται πουθενά αλλού. 
Για όλα αυτά όμως οι ευθύνες δεν βαρύνουν μόνο αυτούς που δεν σεβάστηκαν τον όρκο και την αποστολή τους. 
Βαρύνει περισσότερο το εκλογικό σώμα, δηλαδή όλους εμάς που ‘ελαφρά της καρδία’, παραγνωρίσαμε την ευθύνη μας απέναντι στον τόπο, στις επόμενες γενιές και στις αξίες που πρέπει να καθορίζουν τη ζωή και δώσαμε “άφεση αμαρτιών” σε όλους αυτούς που “καταδίκασαν” την πατρίδα μας στη κατάσταση που αντικρίζουμε γύρω μας!
Κάθε φορά που ακούμε ότι ορισμένοι συμπολίτες μας διαμαρτύρονται για τα ‘κακώς κείμενα”, οφείλουμε να θυμόμαστε ότι αυτό που συμβαίνει γύρω μας δεν είναι κάτι άλλο, από αυτό που μας χαρακτηρίζει ως πολίτες.
 ΄Ισως αυτοί να μην φταίνε για την κατάντια του τόπου μας αλλά είναι χρήσιμο που διαμαρτύρονται διότι μας υπενθυμίζουν τις διαχρονικές μας ευθύνες για τα όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες δεκαετίες, στο κατά τα άλλα φημισμένο νησί, των ποιητών και του πολιτισμού.
Ας κοιτάχτουμε λοιπόν καλύτερα στο καθρέφτη και ας  δούμε επιτέλους διαφορετικά το μέλλον της πατρίδα μας!