Βήμα-βήμα γίνονται οι διαδικασίες για τη διάσωση του ναυαγίου και παρότι ο χρόνος είναι εχθρός κι όχι σύμμαχός μας, οι ενέργειες προχωρούν για να φτάσουμε μέχρι το σημείο της δημοπράτησης του έργου.
Η τελευταία πληροφορία που φέρνει στο φως η εφημερίδα ΕΡΜΗΣ αναφέρει ότι είναι έτοιμη η ακτομηχανική μελέτη, ένα πολύ σημαντικό τμήμα της όλης διαδικασίας κι αυτό γιατί η κατάσταση στο θαλάσσιο μέρος είναι αυτή που επηρεάζει τα μέγιστα αναφορικά με τη διάλυση του πλοίου πάνω στο οποίο χτυπάνε με δύναμη τα κύματα.
Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο στην χρόνου για τη διάσωση του ναυαγίου κι αυτό έχει καταστεί σαφές με πολλούς τρόπους σε αυτούς που έχουν την ευθύνη να προχωρήσουν τα έργα με ταχείς ρυθμούς, δηλαδή στα πολιτικά πρόσωπα σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο.
Τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, μία προς μία για να φθάσουμε στη διάσωση του ναυαγίου, περιέγραψε με συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα ΕΡΜΗΣ πριν από ένα μήνα, ο καθηγητής στο Τμήμα μεταλλειολόγων του ΕΜΠ Δημήτριος Καλιαμπάκος ο οποίος επεσήμανε πως έχει χαθεί ήδη ένας χρόνος αφού έχουν παραδώσει το έργο τους από το καλοκαίρι του 2024.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι των ενεργειών που έγιναν για τη διάσωση του πλοίου στο ναυάγιο, ο καθηγητής του ΕΜΠ δήλωσε: «Θυμάστε ότι την εποχή που ενεπλάκη το Πολυτεχνείο ήταν χειμώνας του 2024; Τότε εμείς είπαμε για επείγουσα υπόθεση και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος καθηγητής στο Πολυτεχνείο για να καταλάβει ότι ο κίνδυνος για το ναυάγιο είναι άμεσος. Ένα μεγάλο κομμάτι του έχει φύγει κι αν δει κάποιος τη φωτογραφία από ψηλά, βλέπει ότι ο άξονας του καραβιού δεν διακρίνεται, δηλαδή η θάλασσα μπορεί πια και το μετακινεί.
Όμως το Πολυτεχνείο δεν διάλεξε τη στάση της απόδοσης ευθυνών γιατί προφανώς αυτή η κατάσταση δεν δημιουργήθηκε τώρα. Το ναυάγιο έχει τεράστια σημασία οικονομική, πολιτισμική και όχι μόνο για τη Ζάκυνθο αλλά για όλη την Ελλάδα. Αυτή η εικόνα αγριάδας και ομορφιάς είναι στα όνειρα εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι στις προσδοκίες τους για ένα ταξίδι ζωής, επομένως έχει χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου πολιτισμικού μνημείου κι έτσι πρέπει να το φροντίσουμε. Πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε περισσότερο γι’ αυτό».
Ο κ. Καλιαμπάκος αναφέρθηκε στους κινδύνους που διατρέχει το πλοίο και στην προσπάθεια να γίνουν πράγματα μέσα σε χρόνο ρεκόρ και είπε: «Το Πολυτεχνείο συνειδητοποίησε ότι ο κίνδυνος για το ναυάγιο είναι άμεσος και για να αποδείξει πως πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που το χειριζόμαστε, μέσα σε 5 μήνες και μέσα στο χειμώνα, υπό πολύ αντίξοες συνθήκες, συγκέντρωσε όλα εκείνα τα στοιχεία που ήταν απαραίτητα για να βρεθεί λύση που θα ήταν η καλύτερη δυνατή με δεδομένο το επείγον της κατάστασης. Ο μηχανικός προσδιορίζει μία λύση στο χρονικό πλαίσιο που είναι αναγκαία αυτή η λύση».
«Είμαστε τυχεροί γιατί ο περσινός χειμώνας δεν εξαφάνισε το ναυάγιο και τώρα προκύπτει ο δεύτερος χειμώνας. Εξοικιωμένοι σε μία πραγματικότητα που προσπερνάμε τους κινδύνους, φτάσαμε στον Οκτώβρη κι ακόμα συζητάμε διαδικαστικές λεπτομέρειες. Βέβαια έχουν γίνει κάποια βήματα όπως η προώθηση τμημάτων της μελέτης για να δοθούν οι αδειοδοτήσεις, υπάρχει εξασφάλιση χρηματοδότησης κι ο βουλευτής Ζακύνθου έχει παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό κλπ.