Την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το 2ο Δημοτικό σχολείο, την ανάγκη επισκευής του αλλά και την υποχρέωση του κράτους να χρηματοδοτήσει τη Ζάκυνθο για να κατασκευάσει νέο σύγχρονο σχολείο, επεσήμανε ο μηχανικός Διονύσιος Μπονίκος, ο οποίος μίλησε στην εφημερίδα ΕΡΜΗΣ με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά και τον σχεδιασμό που πρέπει να γίνει με ανάληψη πρωτοβουλιών.

Ο μηχανικός Διονύσιος Μπονίκος
Για το 2ο Δημοτικό ο κ. Μπονίκος είπε: «Δεν γνωρίζω αν έχει προχωρήσει κάτι για το θέμα του σχολείου από τις αρχές αλλά υπάρχει η πληροφορία ότι ο Δήμος ψάχνει οικόπεδο στην ευρύτερη περιοχή, που θα βρίσκεται όμως κοντά στο παλιό σχολείο».
Απαντώντας σε ερώτημα για την οικονομική διάσταση του θέματος που σχετίζεται με τη λήψη της πολιτικής απόφασης, ο κ. Μπονίκος είπε: «Το δίλημμα υπάρχει γιατί όταν μπαίνουμε στη διαδικασία κατασκευής ενός κτιρίου (πόσο μάλλον για τη Ζάκυνθο που οι κανονισμοί είναι πολύ αυστηροί γιατί είμαστε σεισμογενής περιοχή), προσπαθούμε να δούμε αν θα προκύψει ένα μεγάλο κόστος το οποίο συγκριτικά μπορεί να είναι σαν ένα καινούργιο σχολείο. Αν το κόστος για τις ενισχύσεις και τις επεμβάσεις που θα γίνουν είναι μεγάλο – γιατί δεν είναι μόνο το θέμα της ενίσχυσης του στατικού φορέα – θα προκύψουν αλλαγές στα μηχανολογικά, στα ηλεκτρολογικά, θα χρειαστεί αντικατάσταση κουφωμάτων γιατί θα μεγαλώσουν τα δομικά στοιχεία και γιατί πρέπει να γίνουν ενεργειακά, θα πάμε για ολικό λίφτινγκ του σχολείου και άρα δεν θα είναι ένα μικρό κόστος επεμβάσεων. Αν ξεπεράσουμε το 70% σε σχέση με ένα νέο σχολείο, τότε θα ήταν καλό να φτιάξουμε ένα καινούργιο σχολείο, με σύγχρονο εξοπλισμό, με καινούργιες διαρρυθμίσεις που θα είναι για τις επόμενες γενιές. Είναι λοιπόν ένα από τα ερωτήματα του Δήμου αλλά και της κοινωνίας τι θα γίνει με το υπάρχον κτίριο».
Για τη χρηματοδότηση του νησιού μα ώστε να έχουμε νέα σχολικά κτίρια ο κ. Μπονίκος ανέφερε: «Οι Ζακυνθινοί πληρώνουμε πολλά σε φόρους στο κράτος και είναι δίκαιο και νόμιμο να ζητάμε να γίνει ένα νέο σχολείο.
Αυτά που κατασκευάστηκαν στη δεκαετία του 1970 έγιναν από τον ΟΣΚ που ιδρύθηκε το 1962 και τα κριτήρια εκείνη την εποχή ήταν «οικονομία-ταχύτητα-λειτουργικότητα και χαμηλό κόστος. Δηλαδή δεν είχαν ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και έμφαση στην ανθρωπιστική πλευρά.
Όταν σχεδιάστηκε το 2ο Δημοτικό ίσχυε ο κανονισμός του 1959 για την αντισεισμική του προστασία, όμως από τότε έχουν αλλάξει ραγδαία οι κανονισμοί και άρα με τα νέα δεδομένα το κτίριο του 2ου Δημοτικού είναι ανεπαρκές. Όταν κάνουμε μία μελέτη στατικής επάρκειας πρέπει να ακολουθήσουμε ένα συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κατεδαφίσουμε το σχολείο το οποίο χρειάζεται ενίσχυση».
Ο κ. Μπονίκος δήλωσε πως «στο 2ο Δημοτικό δεν έγινε ποτέ σωστή συντήρηση και οι όποιες παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ήταν λανθασμένες, καθώς επιβάρυναν το πρόβλημα και το θέμα της υγρασίας η οποία εισχώρησε στα δομικά στοιχεία και έχουμε έντονη διάβρωση, άρα απώλεια στατικής ικανότητας. Είμαστε ένα νησί που πρέπει να σχεδιάσουμε και με τον παράγοντα της υψηλής υγρασίας».
Πολύ σωστή η πρόταση του κ. Μπονίκου,, για νέο σχολείο. Έχει απόλυτα πειστική τεκμηρίωση.