Μια πολύ σημαντική και ουσιαστική ημερίδα με θέμα την βία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου.

Η εκδήλωση, που διοργανώθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Ζακύνθου, είχε στόχο να αναδείξει τις πολλές μορφές βίας, τις αιτίες που την ‘’γεννούν’’, αλλά και τις δυνατότητες πρόληψης και παρέμβασης μέσα από την συνεργασία των θεσμών, των επιστημόνων και της κοινωνίας.
Συντονιστής της ημερίδας ήταν ο κ. Γιάννης Βυθούλκας, κοινωνικός λειτουργός και επιστημονικός συνεργάτης του Δήμου, ο οποίος καθοδήγησε την εκδήλωση με άψογο τρόπο, δίνοντας χώρο στους εισηγητές να αναπτύξουν τις ιδιαίτερες πτυχές του φαινομένου.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Ζακύνθου κ. Γιώργος Στασινόπουλος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ζακύνθου κ. Ηλίας Σταθόπουλος, ο Διοικητής της Τροχαίας Ζακύνθου κ. Νεκτάριος Τσώλος, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Διονύσης Πλέσσας, ο Αντιδήμαρχος Αθλητισμού κ. Παναγιώτης Δρόσος, ο Αντιδήμαρχος Καθημερινότητας κ. Αγαπητός Βίτσος, η Αντιδήμαρχος Τουρισμού κα Αγγελική Αυγουστίνου και η Αντιδήμαρχος Αλληλεγγύης και Ισότητας των Φύλων κα Ευαγγελία Μπουρογιάννη.
Η ημερίδα χωρίστηκε σε δύο πάνελ εισηγητών, καθένα από τα οποία προσέγγισε διαφορετικές, αλλά εξίσου σημαντικές πτυχές του ζητήματος.
Πρέπει να σημειωθεί ότι και στα δυο επιστημονικά πάνελ, ιδιαίτερη αξία προσέδωσαν οι παρεμβάσεις των στελεχών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ζακύνθου, που μετέφεραν την εμπειρία τους από την καθημερινή επαφή με περιστατικά βίας, δίνοντας πρακτικές διαστάσεις στα θεωρητικά ζητήματα που τέθηκαν.
Η ημερίδα ολοκληρώθηκε με συζήτηση και ερωτήσεις από το κοινό, επιβεβαιώνοντας το έντονο ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας για ένα ζήτημα που, όπως φάνηκε, δεν αφορά μόνο μεμονωμένα περιστατικά αλλά αποτελεί κοινωνική πρόκληση.
Το μήνυμα που αναδείχθηκε από όλους ήταν σαφές, δηλαδή ότι η αντιμετώπιση της βίας απαιτεί συλλογική ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση, συνεργασία θεσμών και ενεργό συμμετοχή των πολιτών.

Μια αλληλέγγυα κοινωνία
Ο κ. Γιώργος Στασινόπουλος, Δήμαρχος Ζακύνθου, απηύθυνε χαιρετισμό στην έναρξη της εκδήλωσης και αναφέρθηκε στο μεγάλο πρόβλημα της βίας:
«Πραγματικά το θέμα της βίας είναι τόσο επίκαιρο όσο ποτέ. Με ιδιαίτερη χαρά και βαθύ αίσθημα ευθύνης σας καλωσορίζουμε στην ημερίδας μας με θέμα ‘’Βία στην καθημερινότητα – Από την σιωπή στην δράση’’. Η βία δυστυχώς ή ευτυχώς δεν κάνει διακρίσεις. Δεν γνωρίζει ηλικία, φύλο, κοινωνική τάξη και μόρφωση. Εκδηλώνεται σωματικά, ψυχολογικά, λεκτικά, διαδικτυακά, ενδοοικογενειακά ή θεσμικά. Κάθε φορά αφήνει πίσω της σημάδια ορατά και αόρατα στα θύματα της”.
Τα είδη της βίας
Ο κ. Γιάννης Βυθούλκας, κοινωνικός λειτουργός, δήλωσε κατά την εισήγηση του για τις μορφές βίας:
«Η βία είναι κάθε μορφή επιθετικής ή εξαναγκαστικής συμπεριφοράς που προκαλεί σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική και κοινωνική βλάβη. Τα είδη βίας είναι:
Η σωματική βία: χτυπήματα, σπρωξίματα, τραυματισμούς
Η ψυχολογική – λεκτική βία: εκφοβισμό, προσβολές, απειλές
Η σεξουαλική βία: παρενόχληση, κακοποίηση
Οικονομική – κοινωνική: περιορισμός πρόσβασης σε χώρους και αποκλεισμός
Στην καθημερινότητα η βία εμφανίζεται μέσα στην οικογένεια με φωνές, ειρωνείες και έλλειψη σεβασμού. Τα παιδιά παρατηρούν και μαθαίνουν αυτά τα πρότυπα.
Το παιδί μεταφέρει στο σχολείο τα πρότυπα που βλέπει στο σπίτι και όχι μόνο. Μαθαίνει ότι η βία είναι ένας τρόπος επικοινωνίας ή επιβολής. Έτσι, γεννιέται η σχολική βία. Η κουλτούρα της σιωπής διαιωνίζει το πρόβλημα. Το σχολείο πρέπει να γίνει ένας χώρος ασφάλειας και όχι φόβου.
Συνήθως, οι θύτες και τα θύματα έχουν κοινή ρίζα, η οποία είναι η έλλειψη αγάπης και αναγνώρισης. Η βία γίνεται κανονικότητα».
Η αθλητική βία
Ο κ. Δημήτρης Παναγιωτόπουλος, προπονητής Ζίου Ζίτσου, μίλησε για το ζήτημα της αθλητικής βίας:
«Η αλήτικη βία είναι ένα φαινόμενο που εκδηλώνεται μέσω βίαιων συμπεριφορών στους αθλητικούς χώρους όπου παραβιάζουν την ευταξία και το αθλητικό πνεύμα. Περιλαμβάνει την χρήση φυσικής δύναμης με επιθετικά κίνητρα. Η βία στον αθλητισμό συνδέεται και με τον αθλητικό φανατισμό, την κοινωνική αποξένωση και την έλλειψη σεβασμού προς τον αντίπαλο.
Τα βασικά χαρακτηριστικά είναι:
Σωματική βία: περιλαμβάνει φυσικές επιθέσεις σε αθλητές, διαιτητές, θεατές ή άλλους παρευρισκομένους
Ψυχολογική βία: εκδηλώνεται μέσω αθλητών με υβριστικό λόγο, ψυχολογική παρενόχληση και επιθετική συμπεριφορά
Η αθλητική βία δεν είναι ένα απομονωμένο φαινόμενο, αλλά συνδέεται με βαθύτερα κοινωνικά προβλήματα».
Η σωματική τιμωρία
Η κα Διονυσία Τρούσσα, κοινωνική λειτουργός, αναφέρθηκε στην παιδική κακοποίηση:
«Στις μέρες μας υπάρχει η έκφραση της βίας, η οποία είναι διάχυτη παντού. Έτσι, έχει καθήκον η κοινωνία αλλά και εμείς ατομικά να αναζητήσουμε τα αιτία όπου αυτή καλλιεργείται.
Η κακοποίηση ενός παιδιού περιλαμβάνει όλες τις μορφές σωματικής ή συναισθηματικής κακομεταχείρισης.
Τα σημεία που φανερώνουν ότι το παιδί βρίσκεται σε άμεσο και σοβαρό κίνδυνο, τα οποία μας θέτουν σε εγρήγορση:
Η μαρτυρία του ίδιου του παιδιού
Η εμφάνιση του
Η ψυχολογική του κατάσταση
Η κοινωνική του συμπεριφορά
Η κακοποίηση – παραμέληση των παιδιών αναγνωρίστηκε ως ιδιαίτερη μορφή άσκησης βίας τις τελευταίες δεκαετίες.
Μια συχνή μορφή κακοποίησης αποτελεί η σωματική τιμωρία, η οποία επιβάλλεται στο παιδί κυρίως στο σπίτι από τους γονείς. Η σωματική τιμωρία δεν καταλήγει πάντα σε κακοποίηση. Όμως, είναι το πρώτο βήμα εξοικείωσης του παιδιού με την βία.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού σχετικά με την σωματική τιμωρία ως μέσω διαπαιδαγώγησης, προέκυψε ότι το ποσοστό χρήσης στην Ελληνική οικογένεια αγγίζει το 65,5%. Ωστόσο, η σωματική τιμωρία έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί».
Τα στοιχεία της Ζακύνθου
Η κα Γιώτα Ξένου, κοινωνική λειτουργός, δήλωσε αναφορικά με τα στοιχεία της Πρόνοιας Ζακύνθου για τις υποθέσεις ανηλίκων στο νησί:
«Το 2025 έγιναν στην Ζάκυνθο δυο απομακρύνσεις ανηλίκων. Πιο συγκεκριμένα, η μια απομάκρυνση έγινε από την φυσική μητέρα και το βρέφος πήγε κατευθείαν σε ανάδοχη οικογένεια και στην δεύτερη περίπτωση αφαιρέθηκε η επιμέλεια από τους γονείς και δόθηκε το παιδί στον παππού και στην γιαγιά.
Από τον Γενάρη έως και σήμερα έχουμε 30 νέες υποθέσεις στην υπηρεσία μας. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος για το νησί μας. Πέραν από αυτές τις 30 υποθέσεις, έχουμε και παλιότερες υποθέσεις όπου συνεχίζουμε και τις βλέπουμε.
Αυτές οι υποθέσεις πρόεκυψαν λόγω ενδοοικογενειακής βίας μεταξύ των γονέων ή των συντρόφων. Άλλος ένας βασικός λόγος είναι η παραμέληση των παιδιών. Επίσης πολλές περιπτώσεις έρχονται στην υπηρεσία μας λόγω των συγκρουσιακών διαζυγίων ανάμεσα στους γονείς.
Ως υπηρεσία παρεμβαίνουμε, ώστε να κάνουμε μια συμμαχία με την οικογένεια. Ο στόχος μας είναι η στήριξη της οικογένειας και όχι η απομάκρυνση.
Από το 2015 έχουν γίνει περίπου 10 απομακρύνσεις ανηλίκων σε κέντρα προστασίας εκτός Ζακύνθου. Ωστόσο, έχουν γίνει πολύ περισσότερες απομακρύνσεις είτε σε οικογενειακό περιβάλλον είτε σε ανάδοχη οικογένεια».
ΟΛΓΑ ΓΚΟΥΣΚΟΥ