Πολλά μπορούν να λέγονται και να γράφονται γι αυτήν περίφημη εμποροπανήγυρη και τώρα που τελείωσαν τα “πανηγύρια” μπορούμε να συζητήσουμε ήρεμα, να φρεκάρουμε τη μνήμη μας, να κρίνουμε και να συγκρίνουμε.
Μέχρι πριν από 50 χρόνια το πανηγύρι στεγαζόταν στα δέντρα του Αμμου και περιελάμβανε παστέλια, φιτούρες, παιγνίδια για παιδιά και ψεύτικα κοσμήματα για γυναίκες, υπό τους ήχους της …αμιώτικης καντάδας. Αργότερα μπήκαν σουβλάκια και πολλά είδη ρουχισμού που προτιμούσαν οι γυναίκες.
Κατά την δεκαετία του 1980 ο αριθμός των πλανόδιων εμπόρων στο πανηγύρι, αυξήθηκε θεαματικά. Καλύφθηκαν και οι δύο πλευρές των πεζοδρομίων της Λομβάρδου μέχρι και το σχολείο του ΄Αμμου.
Προτάθηκε λοιπόν τότε η μίσθωση του χώρου της μαρίνας έναντι τιμήματος που θα χρηματοδοτούσε το κόστος των πυροτεχνημάτων από το Λιμενικό ταμείο.
Ανεξάρτητα όμως από τα “δούναι και λαβείν” των εμπόρων με το Λιμενικό ταμείο η κατάσταση συνεχίστηκε μέχρι σήμερα από όλες τις κυβερνήσεις.
Φέτος για πρώτη φορά, υπό το βάρος των διαμαρτυριών από τα προηγούμενα χρόνια, μπήκε τάξη σε ότι αφορά την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας και τοποθετήθηκαν καλαίσθητα κιόσκια.
΄Οσοι όμως μπήκαν στο εσωτερικό της αγοράς ένιωσαν για μια ακόμα φορά τη δυσοσμία από την απουσία τουαλετών στην περιοχή, κάτι που θα πρέπει το Λιμενικό ταμείο, εάν συνεχιστεί η αγορά και του χρόνου, να βρει τρόπο να το ρυθμίσει.
Χωρίς να συμφωνούμε με το όλο θέαμα και θέμα πρέπει να παραδεχθούμε όμως ότι φέτος η κατάσταση βελτιώθηκε αισθητά.
Το οτι έψηναν “αντικρυστό” και “συγκλινο” μεσα στη μεση του παζαριού,είναι ασφαλές για την υγεία των πελατών?με τόσο μπουχό που σήκωνε η παρουσία του κόσμου?