4 χρόνια διαφωνιών για τον “ δρόμο διαφυγής” από το πλάτωμα του “ναυαγίου”

Σε δυσεπίλυτο γρίφο έχει καταλήξει να είναι η υπόθεση της διάνοιξης ενός δρόμου στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου των Γκρημνών, ικανού, σε περίπτωση μεγάλης πυρκαγιάς να επιτρέπει στους τουρίστες να διαφεύγουν με ασφάλεια από το πλάτωμα προς την επαρχιακή οδό Ζακύνθου Βολιμών.

Το θέμα ανέκυψε το 2019, μετά την τραγωδία στο Μάτι της Αττικής, όταν από πολλές πλευρές επισημάνθηκαν οι κίνδυνοι που ενδέχεται να υπάρξουν για την περιοχή από ένα ανάλογο ενδεχόμενο.

Από το 2020 η συζήτηση διευρύνθηκε και έφτασε σε υψηλά κυβερνητικά επίπεδα. ΄Ομως τοπικά πάντα υπήρχε διχογνωμία αναφορικά με το χώρο στον οποίο επρόκειτο επακριβώς να διανοιχτεί ο δρόμος.

Η Μονή του Αγίου Γεωργίου των Γκρημνών και οι κοινότητες Βολιμών και Αναφωνήτριας δεν συμφωνούσαν προς τα που θα κατευθυνόταν ο νέος δρόμος ενώ η Αρχαιολογική υπηρεσία έβαλε τα δικά της “πρέπει” σε αυτή την διαφωνία, επισημαίνοντας ότι ο δρόμος θα έπρεπε να ήταν κατάλληλος μόνο για διαφυγή και επισημαίνοντας, από την διάνοιξή του, τον κίνδυνο της οικοπεδοποίησης σε μια περιοχή που ήταν δασική και περιείχε αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα.

Ύστερα από την διεξοδική συζήτηση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Περιφερειακό Συμβούλιο για την διάνοιξη του δρόμου διαφυγής στην περιοχή του Ναυαγίου, οι απόψεις δεν φαίνεται να καταλήξγουν σε μια κοινή συνισταμένη.

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε στο περιφερειακό συμβούλιο ο Αντιπεριφερειάρχης Κωνσταντίνος Καποδίστριας η μελέτη του έργου “εκπονηθείσα από την Διεύθυνση Δασών Ζακύνθου προοριζόταν για διάνοιξη δασικής οδοποιίας Α’ κατηγορίας. Το έργο μάλιστα δημοπρατήθηκε το 2022 και ορίστηκε η ανάδοχος εταιρεία για την υλοποίησή του. Στη συνέχεια η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ζακύνθου με απόφασή της όρισε ότι το έργο υποβιβάστηκε σε δασικό δρόμο Β’ κατηγορίας εμποδίζοντας την ασφαλτόστρωση σε όλο το μήκος του. Σήμερα ενώ το έργο παραμένει σε εκκρεμότητα, παρατηρείται διάσταση των απόψεων σχετικά με την σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητά του”.

Ο Βουλευτής Διονύσιος Ακτύπης δήλωσε ότι «ο δρόμος διαφυγής πρέπει να περνάει από το μικρό πάρκινγκ του Ναυαγίου, να βγαίνει στο Σταυρό της Μονής του Αγίου Γεωργίου των Κρημνών και να ενώνεται με το δρόμο που πηγαίνει για Αναφωνήτρια. Αυτός ο δρόμος πρέπει να είναι ο δρόμος διαφυγής και από την άλλη μεριά να γίνει διαπλάτυνση και διπλή κίνηση στο δρόμο για να υπάρχει ασφάλεια και να γίνει και ένα πάρκινγκ στην περιοχή. Ο δρόμος για τον οποίο έχει εκπονηθεί η μελέτη δεν έχει λόγο να γίνει, όταν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα πιο εύκολα και εφόσον για τον άλλο δρόμο συμφωνεί το Δασαρχείο, η Αστυνομία και η Πυροσβεστική. Συμφωνούν όλοι ότι αυτός ο δρόμος είναι που μας εξυπηρετεί».

Ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος από την πλευρά του δηλώνει πως «ο δρόμος διαφυγής είναι παλαιότερος από το ναυάγιο. Εγώ συμφωνώ με ό,τι έχει σχέση με την ανάπτυξη του νησιού. Δεν συμφωνώ με τον εξευτελισμό του καθενός. Στην περιουσία της μονής κάνει κουμάντο η εκκλησία. Να κάνουν κουμάντο στα δικά τους οικόπεδα, στα δικά τους τα σπίτια και στα δικά τους λεφτά. Αν δεν συνεργαστούν μαζί μας, θα κάνουμε προσφυγή και ασφαλιστικά μέτρα. Προτείνω συνεργασία. Εφόσον δεν συνεργάζονται με την εκκλησία, δεν θα γίνει ποτέ τίποτα. Θέλουν να κάνουν έναν δρόμο για να φάνε λεφτά και να κόψουν δέντρα. Είναι λεπτό το ζήτημα».

Ο Πρόεδρος της Αναφωνήτριας Σταμάτης Τσουκαλάς αναφέρει ότι «είμαι πολύ μπερδεμένος για το που βρίσκεται η υπόθεση. Από αυτό που βλέπω από όσα ειπώθηκαν στο περιφερειακό συμβούλιο θεωρώ ότι μεθοδεύεται απλά μία διαδικασία απλά να σταματήσει και να μην γίνει ο συγκεκριμένος δρόμος. Τρία χρόνια τώρα και δημοπρατημένος ο δρόμος τα δύο από αυτά, δεν ξεκίνησαν εργασίες έστω και για χωματόδρομο. Τώρα προκύπτει ότι θα πρέπει να γίνει μία καινούρια μελέτη και να κατατεθεί από το Δασαρχείο ούτως ώστε να προωθηθεί ο δρόμος που προτείνει ο Δεσπότης και ο Βουλευτής. Η απόφαση της αρχαιολογικής υπηρεσίας είναι απαράδεκτη, γιατί όταν μιλάμε για έναν δρόμο διαφυγής που θα χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης σε καμία περίπτωση δεν μπορούν τόσα αυτοκίνητα και λεωφορεία να φύγουν από έναν χωματόδρομο. Αυτό θα είναι ακόμα πιο επικίνδυνο. Είναι ένας δρόμος που θα χρησιμοποιούταν μόνο σε περίπτωση ανάγκης άρα δεν θα λειτουργούσε υποστηρικτικά στο χωριό μας. Και ο υπάρχων δρόμος στην Αναφωνήτρια καταλήγει. Υπάρχει και σήμερα δρόμος προς το χωριό μας και δεν νομίζω ότι θέλει κάποιος από την Αναφωνήτρια να αλλάξει την ροή του τουρισμού. Δεν συμφωνώ με τον Μητροπολίτη Δωδώνης. Θέλει έναν άλλο δρόμο που περνάει από την περίβολο του μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου και στην συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω ότι θέλει να εξυπηρετήσει συμφέροντα είτε του μοναστηριού είτε της εκκλησιαστικής περιουσίας».

ΣΟΦΙΑ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ