Για την υπόθεση διάσωσης του πλοίου στο ναυάγιο μίλησε στην εφημερίδα ΕΡΜΗΣ ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Νίκος Μπελαβίλας ο οποίος την περασμένη εβδομάδα ταξίδεψε στο νησί μας μαζί με ομάδα συναδέλφων του και με επικεφαλής τον πρύτανη.
Ο κ. Μπελαβίλας που είναι καθηγητής στο Τμήμα Αρχιετεκτονικής μίλησε με μεγάλο σεβασμό για τον αείμνηστο Διονύση Ζήβα, τον συμπατριώτη μας που ήταν κοσμήτορας στην Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και με την ευκαιρία εξήρε την προσωπικότητά του και την κοινωνική του προσφορά.
Για την υπόθεση του ναυαγίου ο κ. Μπελαβίλας δήλωσε-: «Η αυτοψία στο ναυάγιο απέδειξε ότι ο βαθμός δυσκολίας είναι πάρα πολύ υψηλός. Ο κίνδυνος για την ασφάλεια του κοινού είναι σοβαρότατος αλλά και για το ίδιο το τοπίο το οποίο αλλοιώνεται και καταστρέφεται από τις κακοκαιρίες.
Είμαστε μία ομάδα όλων των ειδικοτήτων του Μετσοβίου, από γεωτεχνικούς μέχρι αυτούς που έχουν ειδίκευση στα μνημεία και στα τοπία. Προσπαθούμε να βάλουμε τα δεδομένα στο τραπέζι. Δουλέψαμε αρκετά και όπως ειπώθηκε ξεκάθαρα από τον πρύτανη, δεν θα έχουμε ευκολες απαντήσεις και θα έχουμε μία απάντηση. Η πρότασή μας στην τοπική κοινωνία θα έχει μέσα τα σενάρια της διάσωσης, όπως και αν αυτά είναι εφικτά».
Ο καιρός
Αναφορικά με τα σοβαρά και εντεινόμενα προβλήματα που δημιουργούν οι δυνατές κακοκαιρίες ο κ. Μπελαβίλας είπε: «Αν με ρωτήσετε αν σώζεται το ναυάγιο, δεν μπορώ να σας δώσω την απάντηση αυτή τη στιγμή. Σας το λέω ευθέως και το είπα και στη συνέντευξη τύπου. Έχουμε ένα δύσκολο τεχνικό και περίπλοκο πρόβλημα, από τις κατολισθήσεις που είναι πολύ σημαντικές και πολύ επικίνδυνες, από την αλλαγή του βυθού και των δεδομένων της αμμουδιάς λόγω των ρευμάτων και των έντονων καιρικών φαινομένων που έχουμε τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς και εδώ εμπλέκεται η κλιματική αλλαγή με τα ακραία καιρικά φαινόμενα στο Ιόνιο. Μας έλεγαν οι ντόπιοι πως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια έχουμε 11 μποφώρ σε μαΐστρους σε κείνη την περιοχή κι αυτό αλλάζει τα δεδομένα».
Η αμμουδιά
Για τη διάβρωση στην αμμουδιά ο καθηγητής είπε ότι «το καράβι δημιούργησε την παραλία και την αμμουδιά κι αυτό το είδαμε από τις αλλεπάλληλες δορυφορικές και χαρτογραφήσεις. Πριν από το ναυάγιο η αμμουδιά ήταν πολύ μικρή και το πλοίο λειτούργησε ως κυματοθραύστης για να φτιάξει τις προσαμμώσεις. Η αμμουδιά ταυτόχρονα προστάτευε το πλοίο και δημιουργούσε τους όρους της συντήρησής του.
Από τη στιγμή που ο καιρός άρχισε να διαλύει την αμμουδιά γιατί δυνάμωσε κι αρχίζει να διαλύεται το ναυάγιο, αυτό σημαίνει πως υποχωρεί κι άλλο η άμμος. Η κατάσταση επιδεινώνεται γρηγορότερα. Πώς αντιμετωπίζεται; Έχουμε ιδέες και τις συζητήσαμε, αλλά θέλουμε να έχουμε πρώτα τα μοντέλα και τις προσομοιώσεις
Μαζί μας ήταν μία εξαιρετική συνάδελφος λιμενολόγος η οποία μπορεί να κάνει τις μετρήσεις γιατί έχουμε μάλλον το καλύτερο εργαστήριο στην Ελλάδα. Μετά θα δώσουμε την απάντηση και σε αυτό».
Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν
Αναφορικά με τα ζητήματα που έχουν ανακύψει και οι επιστήμονες πρέπι να αναζητήσουν τις λύσεις, οκ. Μπελαβίλας δήλωσε: «Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα: τι κάνουμε με την άμμο, τι κάνουμε με τις κατολισθήσεις, τι κάνουμε με τη διάβρωση του μετάλλου και τι κάνουμε από πάνω, δηλαδή το χείλος του γκρεμού που είναι σχετικά ασφαλέστερο πεδίο. Δηλαδή να διαμορφώσουμε το τοπίο για να μπορούν να βλέπουν αυτό το υπέροχο θέαμα από την κορυφή των γκρεμών.
Το ότι εκεί υπάρχει όρμος μπορεί και να επιδεινώνει τα πράγματα γιατί δημιουργεί ένα πολύ δυνατό αντιμάμαλο ενώ απέξω είχε μπουνάτσα. Το ζήσαμε αυτό μέσα στη βάρκα γιατί έπρεπε να κατέβουμε στη στεριά».
Εφικτές λύσεις
Με δεδομένο πως ακούγονται διάφορες απόψεις από μη ειδικούς, ο κ. Μπελαβίλας σημείωσε: «Η Ζάκυνθος δικαιολογημένα αναζητά λύσεις και γι’ αυτό λένε να βάλουν ένα άλλο καράβι. Οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία τέτοιων επεμβάσεων για να βρουν λύσεις. Είναι αστείο να ακούγεται ότι πάμε και βάζουμε ένα άλλο καράβι και το ρίχνουμε στη στεριά. Όπως και το να βάλουμε συρματοπλέγματα και παραπετάσματα είναι αστείο και αυτά είναι έωλα τεχνικά και πολύ κακές τοπιακά.
Αφού μας καταφέρατε και ήλθαμε στη Ζάκυνθο κάντε λίγο υπομονή, θα είμαστε συνεπείς και αφιλοκερδώς το Πολυτεχνείο και ο πρύτανης κάλεσε την ομάδα που έχει από πίσω της ερευνητικά εργαστήρια. Θα υπάρξει πρόταση και από εκεί και πέρα θα δείτε πως θα την υλοποιήσετε».
Αναφορά στον αείμνηστο Διονύση Ζήβα
Ερωτηθείς για τον Ζακυνθινό που ήταν καθηγητής στην Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ, τον αείμνηστο Διονύση Ζήβα, ο κ. Μπελαβίλας μίλησε με πολύ αγάπη και σεβασμό και ανέφερε: «Μάθαμε πράγματα από τους δασκάλους μας και ένας από αυτούς – και δικός μου δάσκαλος – ήταν ο Διονύσης Ζήβας, κοσμήτορας της Σχολής όταν εγώ ήμουν φοιτητής και ήταν επιβλέπων όταν έκανα τη διατριβή μου. Εγώ μπήκα στο Πολυτεχνείο όταν εκείνος έπαιρνε τη σύνταξή του και μας βοήθησε πολύ. Την παράδοση που έχουμε μας την έμαθαν αυτοί οι δάσκαλοι, αυτή η παλιά φρουρά της κοινωνικής προσφοράς. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται η δουλειά του Πολυτεχνείου στο Λαύριο, στο μεταπτυχιακό κέντρο του Μετσόβου, στο γεφύρι της Πλάκας, στα Άγραφα ,ε το σχέδιο διάσωσης και αναβίωσης εκείνου του ιστορικού οικισμού, δείχνει ότι υπάρχει από πίσω μας μισός αιώνας τέτοιων προσφορών! Αξίζει να προσφέρεις και εισπράττεις από αυτήν την κοινωνική προσφορά μέσα από την καταξίωση που δίνει η ελληνική κοινωνία στο Πολυτεχνείο».
Ωραία μίλησε.Ας αποχαιρετήσουμε την παραλία και τον “Παναγιώτη” που χάνονται!