Η αδυναμία του νέου νόμου για τα «κόκκινα δάνεια» να δώσει λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στον Αγροτικό Συνεταιρισμό, είναι το πιο μεγάλο ζήτημα που απασχολεί τον Ενιαίο Αγροτικό Συνεταιρισμό Ζακύνθου, ο οποίος καλείται να δώσει υπέρογκα ποσά για ένα δάνειο που έλαβε πριν από αρκετά χρόνια και τώρα με τους ανατοκισμούς έχει φτάσει σε τοκογλυφικά ύψη, πέραν πάσης φαντασίας.
Αν και υπήρχαν ελπίδες πως η κυβέρνηση θα δώσει πολιτική διέξοδο για να μην αφήσει το συνεταιριστικό χώρο στα νύχια των γνωστών funds, τελικά δεν υπήρξε το ενδιαφέρον που έπρεπε και μόνο στα λόγια οι ηγεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης φαίνεται ότι ήταν πλούσιες μέχρι τώρα.
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι για τα χρέη της πρώην Αγροτικής τράπεζας που δόθηκαν μέσω των «κόκκινων δανείων» στα funds, δεν δίνονται απαντήσεις αναφορικά με τους ανατοκισμούς που έχουν οδηγήσει σε δημιουργία υπέρογκων ποσών που πρέπει να επιστραφούν και είναι πολλαπλάσια από το αρχικό δάνειο.
Τις εξελίξεις αυτές σχολίασε ο Διευθυντής του Συνεταιρισμού του νησιού μας Πέτρος Βισβάρδης, ο οποίος επεσήμανε: «Νομίζω ότι διακυβεύεται το θέμα του Συνεταιρισμού λόγω των «κόκκινων δανείων». Όχι μόνο τώρα αλλά τα τελευταία χρόνια γιατί έχουν συμβεί πάρα πολλά. Έχει διασυρθεί η συνεταιριστική ιδέα. Βεβαίως, δεν είμαστε και εμείς άμοιροι ευθυνών. Φαίνεται περίτρανα και δεν μπορώ να κατηγορήσω μόνο την σημερινή κυβέρνηση, ότι υπάρχει μια σειρά ενεργειών ή μη ενεργειών που δεν έγιναν, που καταδεικνύει πως αυτό το θέμα αντιμετωπίστηκε με τον ίδιο τρόπο από όλους όσους μέχρι σήμερα κυβέρνησαν αυτό τον τόπο».
Το ξεκίνημα
Ο κ. Βισβάρδης ξετύλιξε το κουβάρι της δημιουργίας του χρέους, από την εποχή που ο Συνεταιρισμός έπαιρνε δάνειο από την Αγροτική τράπεζα για να πληρώσει τους αγρότες που έδιναν το προϊόν του στην ΕΑΣΖ και είπε: «Αναφέρομαι για την υπόθεση που ουσιαστικά ξεκινάει μετά το 2008 που αρχίζει και η μεγάλη οικονομική κρίση. Για εμάς έφτασε στο ανώτερο σημείο το 2012 όταν μέσα σε ένα βράδυ έκλεισε η Αγροτική τράπεζα. Μιλάμε για μια τράπεζα που δεν είχε κανένα οικονομικό θέμα, δεδομένου ότι για τα δάνεια που είχε δώσει, είχε κατοχυρώσει όλα αυτά τα χρήματα γιατί σε όλη την ελληνική επικράτεια είχε ακίνητα και όλα τα χωράφια, χρήματα και καλλιέργειες τα είχε υποθηκεύσει.
Δεν φτάνει που το έκαναν, μετά δεν δόθηκε καμία λύση για να μπορέσουν οι συνεταιρισμοί που θέλανε και μπορούσανε να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση , να βρουν πάλι τον ρυθμό λειτουργίας τους.
Αυτό μπορούσε να γίνει γιατί υπήρχαν πολλά ακίνητα από την αρχή. Πλέον σταμάτησε να υπάρχει η Αγροτική τράπεζα που ήταν ένα κεφάλαιο για τους συνεταιρισμούς».
Τα κεφάλαια
Ακολούθως ο Διευθυντής του Συνεταιρισμού της Ζακύνθου είπε με ποιο τρόπο δούλευαν για να πληρώσουν τους αγρότες.
«Οι συνεταιρισμοί δεν είχαν δικά τους κεφάλαια. Μέχρι κάποια στιγμή δεν επιτρεπόταν να έχουν.
Από την στιγμή που επετράπη, μια δεκαετία πριν, δεν έφτιαξαν δικά τους κεφάλαια διότι υπήρχε η Αγροτική τράπεζα και μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να έχουν τα κεφάλαια που απαιτούντο, για να
πληρώνουν τους παραγωγούς αφενός και αφετέρου να κάνουν τις επενδύσεις που θέλανε. Επομένως, υπήρχε ένα σύστημα που όσο και αν απορροφούσε πολλά χρήματα λόγω των υψηλών επιτοκίων, από την άλλη μεριά ήταν ένα σύστημα που βοηθούσε και την παραγωγική διαδικασία, διότι οι παραγωγοί έπαιρναν άμεσα τα χρήματά τους. Δηλαδή έδιναν την σταφίδα και το λάδι τους και μετά από δύο μέρες έπαιρναν τα χρήματά τους, μέσω αυτής της διαδικασίας.
Από την άλλη μεριά και οι συνεταιρισμοί μπορούσαν να έχουν την εμπορική τους διαδικασία που ήταν λίγο ακριβή, αλλά μπορούσαν να κάνουν την δουλειά τους.
Έκλεισε αυτό το κεφάλαιο το 2012 όταν πουλήθηκε η Αγροτική τράπεζα. Δηλαδή όταν ξεπουλήθηκε γιατί αφήσανε τα χρέη της στο ελληνικό δημόσιο δηλαδή στην τράπεζα της Ελλάδος. Δυστυχώς, από τότε αρχίζει μια προσπάθεια από εμάς και ειδικά η Ένωση η δική μας από το 2014 προσπαθεί να έρθει σε επικοινωνία με αυτούς που διαχειρίστηκαν αυτά τα δάνεια».
Η εξέλιξη
Η πορεία που ακολούθησε το δάνειο του Συνεταιρισμού της Ζακύνθου ήταν η ίδια με την κακή μοίρα της Ελλάδας που χρεωκόπησε και μέσω των μνημονίων πούλησε ότι μπορούσε με επαχθείς όρους για να μπορέσει να επιβιώσει. Ο ΕΑΣΖ δεν πρόλαβε να πουλήσει κάποιο από τα ακίνητά του για να ξεχρεώσει καθώς υπήρχαν και γι΄αυτόν τόσο επαχθείς όροι, που δεν τολμούσε να κάνει την κίνηση.
Ο Διευθυντής ανέφερε για το θέμα αυτό: «Στην αρχή ήταν η ίδια η τράπεζα της Ελλάδος μέσω υπαλλήλων-εκκαθαριστών που είχε βάλει για να το λύσουν το θέμα μας. Σήμερα υπάρχει μια εταιρία, η PQH. Δεν θα μιλήσω για τον τρόπο που μας μεταχειρίστηκαν. Δεν θα πω ότι κάναμε επίσκεψη στα γραφεία τους και βγάζαμε τα παπούτσια μας για να μπούμε μέσα. Είναι ενδεικτικό του τι θέλανε από εμάς…
Κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε με τον νυν Πρόεδρο αλλά και με τον προηγούμενο γιατί δεν προχωράει αυτή η ιστορία. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν παίρνονται αποφάσεις εκεί που πρέπει» είπε ο κ. Βισβάρδης ο οποίος απαντώντας σε σχετική ερώτηση ανέφερε πως τα δικαστήρια μέχρι στιγμής δεν έχουν κάνει τίποτα.
Τα ποσά
Προκειμένου να γνωρίζει ο αγροτικός κόσμος και η κοινή γνώμη ποια ήταν η οφειλή του Συνεταιρισμού, ο κ. Βισβάρδης είπε: «Το παράλογο που συμβαίνει είναι το εξής: 2.900.000 ευρώ ήταν η οφειλή που είχαμε το 2012 όταν έκλεισε η Αγροτική τράπεζα και αυτά ήταν τόκοι. Ήταν 2.900.000 το κεφάλαιο, αυτό που τους παραδώσαμε. Ας υποθέσουμε ότι αυτό το τοκίζουν με 3% ή 4 % τον χρόνο όταν τα επιτόκια από το 2012 μέχρι πέρυσι ήταν μηδενικά από την Ευρώπη. Εγώ λέω πως αν το τόκιζαν με 3 ή 3,5%, βγαίνει περίπου 100.000 ο τόκος τον χρόνο. Περάσανε 10 χρόνια περίπου. 1.200.000 είναι οι τόκοι που έπρεπε να μπουν σε αυτό το κεφάλαιο που παραλάβαμε το 2012.
Σας ενημερώνω ότι έχουν εισπράξει 2 εκατομμύρια ευρώ από τότε μέχρι σήμερα από τα ενοίκια που παίρνουν από τα δυο μεγάλα ακίνητα που εμείς σαν ΕΑΣΖ έχουμε νοικιάσει στο My market. Μας στέλνουν ένα χαρτί πέρυσι τον Δεκέμβρη και μας ζητάνε 7 εκ. ευρώ. Με ποια λογική και με ποιο τρόπο τα έχουν βγάλει»; αναρωτήθηκε ο κ. Βισβάρδης.
Το πολιτικό μέρος
Η εκτίμηση του Διευθυντή του Συνεταιρισμού μετά και τις πρωτοβουλίες της σημερινής κυβέρνησης, είναι ότι δεν διαφαίνεται επίλυση του ζητπήματος.
«Εγώ φοβάμαι ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική διάθεση για να λυθεί αυτό το θέμα, από καμμία πλευρά (δηλαδή από κανένα κόμμα). Τους ζητάγαμε εμείς χαρτιά για να δούμε πως δημιουργήθηκε αυτό το χρέος και δεν μας λέγανε τίποτα και ποτέ… Τα δώσανε στους ορκωτούς για λογαριασμό μας γιατί έπρεπε να κλείσουν οι ισολογισμοί.
Η ΕΑΣΖ είναι τυχερή – άτυχη γιατί έχει περιουσιακά στοιχεία και κάποια στιγμή μπορεί να βρούμε το δρόμο μας. Μένουμε όμως στο ίδιο σημείο χωρίς να μπορεί να βρεθεί λύση έως σήμερα.
Κάναμε πολλές συναντήσεις παντού, δηλαδή στο υπουργείο οικονομικών, στο υπουργείο γεωργίας, στην τράπεζα της Ελλάδας, μας έλεγαν ότι έχουμε δίκιο αλλά δεν υπήρχε κάποια συνέχεια. Μας έλεγαν ακόμα πως αυτά έχουν εκχωρηθεί στην Ευρώπη και δεν γίνεται τίποτα. Μας έστειλαν ακόμα και στην Πρόεδρο της PQH για να συζητήσουμε το πρόβλημα μαζί της, ή μας ζητούσαν να φτιάξουμε μελέτη βιωσιμότητας. Όμως ποτέ δεν δόθηκε μία λύση για να την ακολουθήσουμε γι΄ αυτό και πήγαμε στα δικαστήρια, τα οποία ωστόσο θέλουν πολύ χρόνο.
Μέσα σε αυτό το διάστημα λειτουργούμε όλο αι πιο δύσκολα, μέχρι να φτάσουμε σε ασφυξία, γιατί εκεί μας οδηγούν».
Από το 2014 μέχρι σήμερα
Τώρα έχει δημιουργηθεί με τους υπέρογκους τόκους ένα τεράστιο χρέος που συνεχώς ανεβαίνει οκαι ο κ. Βισβάρδης είπε: «Μέχρι το 2014 ο Συνεταιρισμός της Ζακύνθου δεν είχε καμία οφειλή στο ελληνικό δημόσιο, όμως από εκείνη την περίοδο και μετά δημιουργήθηκαν οικονομικές υποχρεώσεις που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε.
Εμείς ζητάμε να μας πουν πόσα χρωστάμε, να πουλήσουμε 1 ή 2 ακίνητα και να πληρώσουμε αυτά που πρέπει . Μετά να αρχίσουμε να δουλεύουμε γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Τώρα όμως υπάρχει κι άλλο θέμα: δεν μας αφήνουν να πουλήσουμε ακίνητο, αν πρώτα δεν δεχτούμε ολόκληρο το ποσό που λένε ότι τους χρωστάμε».
Αναφορικά με το νόμο που ψηφίστηκε, ο κ. Βισβάρδης είπε ότι «αφορά κάποιες υποχρεώσεις που δημιουργούνται στους servisers για να υπάρχει σωστή εικόνα και να έχουν τα στοιχεία.
Αυτό εμάς δεν μας φτάνει. Θέλουμε να μας πούν πως υπολόγισαν αυτά α ποσά που ζητούν και να μας πουν με μία λογική τον τρόπο προσδιορισμού της οφειλής.
Δεν γίνεται να αγοράζουν ένα δάνεια με 10% και μετά να ζητούν πίσω υπέρογκα ποσά. Ας μας το δώσουν πίσω με 50%.
Ο νόμος έκανε ένα βήμα αλλά δεν εξυπηρετεί σε τίποτα την ουσία του ζητήματος. Θα πρέπει να πληρώσουμε αυτά που χρωστάμε».