Εκδικάστηκε χθες το μεσημέρι (Τετάρτη 11-10) στο τριμελές πλημμελειοδικείο η υπόθεση με την αρπαγή του κοριτσιού από το Νοσοκομείο Ζακύνθου, με κατηγορούμενη τη νοσοκόμα η οποία είχε βάρδια εκείνη την ώρα και δεν είδε τι έγινε.
Στο τέλος της δίκης του αυτοφώρου η νοσηλεύτρια αθωώθηκε, όμως κατά την ακροαματική διαδικασία είδαν το φως διάφορα ζητήματα, όπως η ανεπάρκεια σε δομές φιλοξενίας παιδιών που έχει αφαιρεθεί και από τους δύο γονείς η επιμέλεια.
Υπενθυμίζεται πως την ανήλικη άρπαξε από το νοσοκομείο ο πατέρας της και έφυγαν μαζί για την Πάτρα, εκεί όπου μία ημέρα μετά ο πατέρας συνελήφθη από την Αστυνομία. Το άλλο παιδί, δηλαδή η αδελφή της ανήλικης, παραμένει στο Νοσοκομείο.
Καταθέσεις μαρτύρων ανέφεραν πως τα δύο παιδιά μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο Ζακύνθου μέχρι να βρεθεί δομή για να τα φιλοξενήσει, καθώς κανένας από τους δύο γονείς δεν έχει την επιμέλεια που την αφαίρεσε η εισαγγελική αρχή. Αλλες μαρτυρίες ανέφεραν ότι ο πατέρας είχε βίαιη συμπεριφορά κι ακόμα ότι΄ο σύντροφος της μητέρας τους δεν τους συμπεριφερόταν καλά.
Το μικρότερο παιδί τις επόμενες ημέρες θα μετακινηθεί στην Κεφαλονιά όπου βρέθηκε δομή φιλοξενίας, ενώ αθυτή η οποία απήχθη από το Νοσοκομειο γύρισε στην παιδιατρική κλινική.
Στην απολογία της η νοσηλεύτρια είπε πως δεν γνώριζε ότι απαγορευόταν οι γονείς τους να εισέρχονται στο χώρο που ήταν τα παιδιά τους κι ακόμα ότι δεν είδε κάποια ύποπτη κίνηση από τον πατέρα, ο οποίος είχε πάρει το παιδί και έφυγε.
Τη νοσηλεύτρια υποστήριξαν οι συνάδελφοί της στο Νοσοκομείο που αναφέρθηκαν σε μία σωστή επαγγελματία στο χώρο της υγείας.
Ο Εισαγγελέας στην αγόρευσή του είπε ότι θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη φύλαξη και παρακολούθηση των παιδιών που βρίσκονται στο Νοσοκομείο για τέτοιους λόγους.
Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν αθωωτική για τη νοσηλεύτρια που άκουσε το αποτέλεσμα με ανακούφιση. Μαζί της από την πρώτη στιγμή ήταν ο Σύλλογος των Εργαζομένων του Νοσοκομείου που τη στήριξε ως το τέλος.
Η υπόθεση αυτή εγείρει ζητήματα κοινωνικής φύσεως αναφορικά με τον τρόπο γρήγορης και αποτελεσματικής λειτουργίας των κρατικών δομών, καθώς επίσης και με το γεγονός ότι το Νοσοκομείο που είναι νοσηλευτικό ίδρυμα, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίσει σε βάθος χρόνου τέτοια περιστατικά.