Ενώπιον σημαντικών προκλήσεων βρίσκεται ξανά η χώρα μας καθώς το προσφυγικό – μεταναστευτικό βρίσκεται σε έξαρση και η Ελλάδα καλείται να πληρώσει το τίμημα, ως πρώτο κράτος – πέρασμα προς την Ευρώπη.

Σε λίγες ημέρες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις διαφόρων πηγών, είναι πιθανόν να μην μείνει γωνιά της ελληνικής γης που να μην διαθέτει από ένα κέντρο φιλοξενίας προσφύγων ή παράνομων μεταναστών.

Το ερώτημα είναι αν, όσοι αποδεικνύεται πως δεν είναι πρόσφυγες αλλά παράνομοι μετανάστες, θα επιστρέψουν από εκεί που ξεκίνησαν, όπως είναι λογικό και νόμιμο να συμβεί ή αν θα παραμείνουν στη χώρα μας μέχρι να βρουν κάποιο τρόπο να νομιμοποιηθούν αυτοί και τα παιδιά τους.

Η ελληνική κοινωνία είναι φανερό ότι αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις με φόβο αυτή την κατάσταση.

Η εμπειρία από την Αθήνα είναι απόλυτα αρνητική και ας βρίσκονται ανάμεσα στους μετανάστες ικανοί και άξιοι επιστήμονες ή πραγματικά διωκόμενοι για τα πιστεύω τους, συνάνθρωποί μας.

Η αιτία κατά τη γνώμη μας δεν βρίσκεται στην εθνικότητα αυτών των ανθρώπων αλλά στο πολιτιστικό σοκ που δημιουργούν στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, τις οποίες επιδιώκουν να εκφράζουν με πολλούς τρόπους, δημόσια.

Το ότι οι Ελληνες δεν είναι ρατσιστές το έχουν αποδείξει με την αποδοχή τουλάχιστον 2 εκατ. βαλκάνιων παράνομων μεταναστών τις τελευταίες δεκαετίες, οι περισσότεροι των οποίων γρήγορα εντάχτηκαν και αφομοιώθηκαν από την ελληνική κοινωνία.

Γι αυτό, αν κάτι πρέπει να προσέξει το υπουργείο Δημόσιας τάξης είναι να ξεκαθαρίσει με αυστηρά κριτήρια τους πραγματικούς πρόσφυγες από τους παράνομους μετανάστες.

Ο πρόσφυγας θα σεβαστεί τον τόπο και τον λαό που τον φιλοξενεί. Δεν θα συμβεί το ίδιο με έναν λαθρομετανάστη ο οποίος επιδιώκει να επωφεληθεί από τη ζωή της χώρας που τον φιλοξενεί δίχως όμως να προσαρμοστεί και να σεβαστεί το δικό της αξιακό πρότυπο και κυρίως την ιδιαίτερη πολιτιστική της ταυτότητα.

Ως λαός έχουμε μια μακριά δημοκρατική παράδοση με δεδηλωμένη την ανθρώπινη ευαισθησία μας για τους λαούς όλου του κόσμου αλλά έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να προστατεύουμε την ταυτότητά μας, τον πολιτισμό μας και τις παραδόσεις μας.