Μια πρωτοβουλία με ξεχωριστή σημασία ειδικά σε αυτή την συγκυρία, αναλαμβάνει ο Δήμος Ζακυνθίων και αυτή αφορά την τοποθέτηση μιας προτομής σε κεντρικό σημείο της Πόλης μας ενός συμπατριώτη μας που συμμετείχε στους Μακεδονικούς Αγώνες και έχει ζακυνθινή καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του..
Πρόκειται για την προτομή του Μακεδονομάχου Σπυρίδωνα Θεοφίλου Φραγκόπουλου, που γεννήθηκε στην Λευκάδα και πέθανε στα Γιαννιτσά, αλλά ο πατέρας του ήταν ο ζακυνθινός δικαστικός Θεόφιλος Φραγκόπουλος.
Η προτομή του Φραγκόπουλου δωρήθηκε στο Δήμο από τους απογόνους του και αποτελεί ένα σημαντικό πολιτιστικό και ιστορικό στοιχείο καθώς φιλοτεχνήθηκε στις αρχές του 1900 από πεντελικό μάρμαρο και από άγνωστο καλλιτέχνη.
Προτείνεται η περιοχή του Ξενία για την τοποθέτηση της μαρμάρινης προτομής που φιλοτεχνήθηκε το 1900
Το Δημοτικό Συμβούλιο θα κληθεί να αποφασίσει πού θα τοποθετηθεί η προτομή του Θεόφιλου Φραγκόπουλου και η θέση που προτείνεται από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου είναι στην περιοχή του Ξενία στο μικρό πλάτωμα που βρίσκεται δίπλα από το κλειστό περίπτερο.
Σημειώνεται πως στην ευρύτερη περιοχή έχει τοποθετηθεί ήδη το άγαλμα του Βεζάλ, ενώ η προοπτική αποκατάστασης της Παιδικής Χαράς που βρίσκεται εκεί και ανήκει στην αρμοδιότητα του Λιμενικού Ταμείου δημιουργεί προοπτικές για την αισθητική αναβάθμιση του συγκεκριμένου σημείου.
Ακολουθεί το Βιογραφικό του Σπυρίδωνα Θεοφίλου Φραγκόπουλου:
Σπυρίδων Θεοφίλου Φραγκόπουλος, (Λευκάδα 12 Δεκεμβρίου 1876 – Γιαννιτσά 17 Μαΐου 1905) Υπολοχαγός του ελληνικού στρατού, υπαρχηγός στρατιωτικού σώματος που έδρασε στην Μακεδονία υπό τον λοχαγό Μιχαήλ Μωραΐτη. Συγκαταλέγεται στους επονομαζόμενους από την επίσημη ελληνική ιστορία «μακεδονομάχους».
Ο Σπυρίδων Φραγκόπουλος ήταν γιος του δικαστικού Θεόφιλου Φραγκόπουλου (1835-1912) από τη Ζάκυνθο και της Κυριακούλας Γιαννηκώστα (1844-1910), κόρης του οπλαρχηγού και συμπολεμιστή τού Μακρυγιάννη, Γιάννη-Κώστα (Σιάμου) από το Κράψι της Ηπείρου .
Ο πατέρας του υπήρξε συνεργάτης του Κ. Λομβάρδου και ένθερμος υποστηρικτής της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα ως αρθρογράφος της εφημερίδας “Η φωνή του Έλληνος”.
Ο Σπυρίδων εισάγεται στη Σχολή Ευελπίδων το 1894 και αποφοιτώντας στις 10-11-1897 ως ανθυπολοχαγός, τοποθετείται στο Πεζικό.
Την άνοιξη του 1905, λίγους μήνες μετά το θάνατο του Παύλου Μελά (Οκτώβριος 1904) ο 29χρονος Σπυρίδων συμμετείχε σε μια μεγαλεπήβολη, αλλά ίσως και παράτολμη, ενέργεια του επιτελείου: μια αποστολή ένστολου στρατιωτικού σώματος σε Οθωμανικό έδαφος, δηλαδή σε ξένη χώρα, του οποίου ηγούντο δύο έλληνες αξιωματικοί. Αρχηγός ήταν ο 49χρονος λοχαγός Μιχαήλ Μωραΐτης και υπαρχηγός ο υπολοχαγός Σπυρίδων Φραγκόπουλος. Η ενέργεια αυτή εντασσόταν σε ένα γενικότερο σχέδιο για μια ευρύτερη ενιαία επιχείρηση πολλών στρατιωτικών ομάδων (σώματα Μαζαράκη και Σπηρομήλιου). Αρχικός στόχος του σώματος Μωραΐτη ήταν να αναπτερώσει το ηθικό των ελληνικών χωριών και να απωθήσει βούλγαρους αντάρτες που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή της νοτιοδυτικής Μακεδονίας.
Το σώμα Μωραΐτη αποβιβάστηκε τη νύχτα της 19ης Απριλίου στις ακτές του Θερμαϊκού και εκτέλεσε με επιτυχία το πρώτο μέρος του σχεδίου, απωθώντας τους Βουλγάρους και φτάνοντας ως τα Γιαννιτσά. Κατά μία εκδοχή, οι επιτυχίες του ελληνικού αγήματος είχαν ανησυχήσει τους Βουλγάρους που δεν άργησαν να ενημερώσουν σχετικά τους Τούρκους, οι οποίοι έστησαν ενέδρα και εξόντωσαν αυτό το μικρό ελληνικό εκστρατευτικό σώμα. Το πιθανότερο είναι ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί αιφνιδιάστηκαν από τον εχθρό που τους περικύκλωσε αθόρυβα τη νύχτα.
Ήταν 17 Μαΐου 1905 στην χαράδρα Γκαντάσι στο νότιο Πάικο κοντά στα Λειβάδια των Γιαννιτσών.
Σε έντυπα με προσωπογραφίες των «εν Μακεδονία πεσόντων», που βρίσκονται στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στη Θεσσαλονίκη, ο Σπυρίδων Φραγκόπουλος εμφανίζεται ως μία από τις κεντρικές φυσιογνωμίες και σε μία συνολική σύνθεση με τίτλο «Πάνθεον ηρώων» παρουσιάζεται ως ιεραρχικά τρίτος της τάξει, μετά τον Παύλο Μελά και τον Μωραΐτη .
Η σειρά των αποφοίτων της Σχολής Ευελπίδων, ή τάξη του 2012 έφερε τιμητικά το όνομά του.