Ο κίνδυνος η χώρα να γνωρίσει τραγωδία ανάλογη με αυτή άλλων ευρωπαϊκών κρατών έχει κάνει τις αρχές και την κυβέρνησης να κινούνται πολύ προσεκτικά, μεθοδικά και οργανωμένα δίχως ιδεοληψίες και προκαταλήψεις.

Από την πρώτη στιγμή έγινε κατανοητό ότι η μάχη κατά του θανατηφόρου ιού θα δωθεί μέσα από τα δημόσια νοσοκομεία και το εθνικό σύστημα υγείας.

Ένα σύστημα που εγκαταλείφθηκε απ’ όλες τις κυβερνήσεις οικονομικά και διοικητικά και παραδόθηκε στα χέρια ανίκανων παραγόντων.

Τώρα η κυβέρνηση κατάφερε μέσα από τον ΕΟΔΥ να μας δείξει την καλή πλευρά του επιστημονικού δυναμικού που υπάρχει στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Το πιο σημαντικό όμως που έκανε ήταν ότι ενίσχυσε με δημόσιες πιστώσεις την αναβάθμιση του. Και το ακόμα πιο χρήσιμο που κάνει είναι ότι διορίζει χιλιάδες γιατρούς, νοσηλευτές και διοικητικούς στις τάξεις του.

Μένει όμως και κάτι άλλο να κάνει μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα.

Να μην δημιουργηθεί μια νέα γενιά θεσιθήρων στα νοσοκομεία που δεν θα εργάζονται αλλά θα ασχολούνται με αλλότριες συνήθειες και εξωνοσοκομειακά …ενδιαφέροντα.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει και αξίζει να βρεθεί στην πρώτη σειρά των ΕΣΥ της Ευρώπης και αυτό για να συμβεί πρέπει παράλληλα με τα χρήματα και τις προσλήψεις να θεσμοθετηθεί και η διαρκής αξιολόγηση του συστήματος σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις βαθμίδες.

Φ.Σ.