Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός είναι τραγική.

Μια από τις πλέον δυναμικές και μαζικές αγροτικές δραστηριότητες του νησιού μας κινδυνεύει να αφανιστεί εξαιτίας μιας καταστροφικής πολιτικής που ασκήθηκε επί δεκαετίες από κυβερνήσεις, τράπεζες αλλά και από μερίδα συνεταιριστικών στελεχών.

Ήταν η εποχή των “παχέων” αγελάδων κατά την οποία όλοι θεωρούσαν πως είχαν το δικαίωμα να σπαταλούν τους δημόσιους πόρους και να λαμβάνουν “άφεση αμαρτιών” από το λαό, κάθε φορά που εγένετο εκλογές.

Αυτές οι εποχές τελείωσαν με την καθολική χρεωκοπία της χώρας, τα μνημόνια, τους δυσβάσταχτους φόρους και την φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Παρά ταύτα η παραγωγική διαδικασία της αγροτικής οικονομίας, δεν μπορεί παρά να έχει βιώσιμους και αυτοδύναμους αγροτικούς συνεταιρισμούς.

Αλλά για να συνεχίσουν να υπάρχουν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί η κυβέρνηση οφείλει να τους απαλλάξει από τους διαρκείς ανατοκισμούς, ή τα πανωτόκια των τοκογλυφικών τραπεζών της περιόδου έως το 2012.

Οφείλει να ξεχωρίσει τα χρεολύσια από τους τόκους των δανείων τους οποίους πρέπει να προσαρμόσει σε λογικά και εξυπηρετήσιμα πλαίσια.

Στην περίπτωση των δανείων της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, από τα 5.5 εκ. ευρώ που ζητά η πρώην ΑΤΕ μόνο τα 2 εκ. ευρώ είναι δάνεια. Τα άλλα 3.5 εκ. ευρώ είναι τόκοι ληστρικοί που θα πρέπει να “κουρευτούν” γενναία από την τράπεζα της Ελλάδος και την κυβέρνηση.

Όλα αυτά βεβαίως θα μπορούσαν να είχαν γίνει και από την προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτό όμως που δεν έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση μπορεί να το κάνει η σημερινή.

Αλίμονο αν μια ιστορία 70 χρόνων συνεταιριστικής οργάνωσης και δουλειάς πάει χαμένη από τα τοκογλυφικά επιτόκια των παλιών τραπεζών.